Γράφει -εκνευρισμένος- ο (καραΠΑΣΟΚ !) Γιάννης Παπαϊωάννου, στο εφημεριδάκι του, με αφορμή την άθλια χθεσινή δήλωση Παπανδρέου για την εθνική επέτειο, που σας εκνεύρισε όλους με τη μικροψυχία της:Δυο οικογένειες, δυο άτομα, δυο συστήματα εξουσίας δυο αυλές, δεκάδες αυλικοί και υποτακτικοί, φίλοι, κολλητοί συγγενείς και ημέτεροι, συμμορίες. Βδέλλες που κάθισαν στον σβέρκο της Ελλάδας.
Συστήματα που καθιερωθήκαν σταδιακά από την μεταπολίτευση και καλώς. Τότε χρειάζονταν σε μια χώρα που έβγαινε από την Χούντα και πορεύονταν προς την ΕΟΚ.
Δυο ισχυρές προσωπικότητες αποτελέσαν πόλο έλξης για πολλούς φιλόδοξους και με διάθεση προσφοράς ανθρώπους.
Δυο οικογένειες, δυο άτομα, δυο συστήματα εξουσίας δυο αυλές, δεκάδες αυλικοί και υποτακτικοί, φίλοι, κολλητοί συγγενείς και ημέτεροι, συμμορίες. Βδέλλες που κάθισαν στον σβέρκο της Ελλάδας.
Συστήματα που καθιερωθήκαν σταδιακά από την μεταπολίτευση και καλώς. Τότε χρειάζονταν σε μια χώρα που έβγαινε από την Χούντα και πορεύονταν προς την ΕΟΚ.
Δυο ισχυρές προσωπικότητες αποτελέσαν πόλο έλξης για πολλούς φιλόδοξους και με διάθεση προσφοράς ανθρώπους.
Ο βιολογικός θάνατος τους όμως, θα έπρεπε σε μια Δημοκρατία να θέσει σε κινητικότητα της δυνάμεις αυτές και μαζί με νέες δυνάμεις να πορευτούν στην Νέα εποχή που άρχιζε.
Οι διαδικασίες ανακατατάξεων δεν έγιναν. Η συντήρηση επικράτησε το σύστημα δεν άλλαξε. Εμπορευόμενοι την λειψανοθήκη των προγονών τους, στενοί συγγενείς των ιδρυτών των σημερινών κομμάτων βρεθήκαν στην ηγεσία της χώρας.
Ως άλλοι Εφραιμ νομιμοποιούν την εξουσία τους επί οστών, αναμνήσεων και ιστοριών περασμένων εποχών. Δυο άνθρωποι που γεννηθήκαν πορφυρογέννητοι, διάδοχοι, πρίγκιπες και αποτελέσαν αυλή των ιδρυτών των σημερινών κομμάτων.
Σε καμία άλλη δυτική χώρα δεν έγινε κάτι τέτοιο.
Σήμερα η Ελλάδα θλίβεται για την γενικευμένη απαξία. Θλίβεται να ανακαλύπτει συνεχώς λαμόγια σε αυλές και σκάνδαλα.
Ο Καραμανλής τηλεσχολιαστής. Ανεύθυνος, Μιντιοπαίχτης. Ένα κούφιο επώνυμο. Παρατηρεί και σχολιάζει. Έχει ως μόνο στόχο του να μην βγει μπλεγμένος. Να βγει άφθαρτος από κάθε σκάνδαλο ή σκανδάλακι. Πολιτική ευθύνη για τις επιλογές συνεργατών καμιά. Ούτε μια σταλιά αυτοκριτική για τίποτα. Δεν προετοίμασε την χώρα για την κρίση. Πουλά ότι εθνικό πλούτο υπάρχει αιχμάλωτος νια -χρεοκοπημένης πια- ιδεολογίας. Χαρίζει στερέματα γης και λίμνη σε ένα μοναστήρι αποσύροντας την σχετική αγωγή που το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ είχε καταθέσει.
Τολμά και μας δουλεύει 5 χρόνια έλλειψη εναλλακτικού. Μόνος στόχος να βγαίνει συνεχώς ατσαλάκωτος.
Γύρω του μια αυλή που το διαλαλεί αισχρά αισχρά αισχρότατα:
Το κεφάλαιο Καραμανλής (λένε) δεν πρέπει να φθείρεται.
Πως τολμούν..;
Πως τολμούν..;Να Βάζουν Το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της χώρας;
Και από διπλά ο άλλος Λειψανέμορος (τι θα πει αυτό φίλε Γιάννη;) ο Παπανδρέου. Μια ζωή εκτός ρυθμού και θέματος. Ο Σουηδός. ο μετανάστης. Ο φέρων τον Σταυρό του μαρτυρίου, Το δαχτυλίδι. Ο «βρήκα μικρόφωνο να εκφράσω την απελπισία μου να την μοιραστώ μαζί σας». H Διαμάντα Καλάς με μουστάκι. Ο μαύρα χάλια και άραχλα.
Ο «Να σας ρίξω το ηθικό», να σας αποτελειώσω, να σας κατεβάσω, να σας απελπίσω, να σας δείξω πόσο πιο χάλια είναι αυτός ( ο ακατονόμαστος) και πόσο χάλια ζούμε. Να μηδενίζω το παρελθόν, να σβήσω της μνήμες και τις συγκρίσεις, Ο να διαγράψω την Ιστορία να σβήσω της Νίκες. Ο «αριστερά ή Δεξιά;». Ο «εσείς φταίτε για όλα» ο «πείτε μου τι να πω και τι να κάνω». Ο «με υπονόμευσαν». Ο μόνος ΝΑΙ στο σχέδιο Αναν!
Περιφέρει την απελπισία του ένα γύρω. Σήμερα στην παρέλαση για το ΟΧΙ με έριξε. Κάθως έκανε πολιτική και προεκλογική δηλωση. Τόσο πολύ που αναρωτιέμαι εαν γνωρίζει τι είναι το ΟΧΙ του Σαράντα: Διαβάστε:
Σήμερα, τιμούμε αγωνιστές που θυσιάστηκαν, για να έχουμε λευτεριά, δημοκρατία και αξιοπρέπεια.
Είπαν το μεγάλο Όχι στη βαρβαρότητα και το μεγάλο Ναι, για μια κοινωνία αξιών.
Δίδαξαν ότι μπορούμε, ότι η Ελλάδα μπορεί. Ότι παρά την κρίση την οποία ζούμε γύρω μας, την απαξίωση των πάντων, ξέρουμε ότι μπορούμε να έχουμε μια καλύτερη Ελλάδα. Γι/ αυτήν αγωνιζόμαστε κι αυτήν θα φτιάξουμε. Με σχέδιο, με δουλειά, με πρωτοβουλία.
Γιατί ξέρω και ξέρουμε ότι, μπορούμε να πούμε όχι στην κοινωνική αδικία και την ανισότητα, μπορούμε να πούμε όχι στη διαφθορά και στην αδιαφάνεια, που κατατρώει τον δημόσιο πλούτο. Μπορούμε να πούμε όχι στην άδικη φορολογία, που πνίγει την ανάπτυξη και χτυπάει τα εισοδήματα των μεσαίων και χαμηλότερων εισοδηματικών τάξεων. Μπορούμε να πούμε όχι στην ασυδοσία, που αδικεί τον Έλληνα και την Ελληνίδα.[...]
Από κοντά του μια αυλή που (αύριο θα με κράζει), θεωρεί -οποίον φανεί λίγο ψιλά- ως ύποπτο.
Μια αυλή σε διαρκές άγχος σύγκρισης. Ξυπνά και κοιμάται με το «καταλληλότερος».
Ένα σιωπητήριο σήμανε μπροστά σε μια δημοκοπική πρωτιά και αποδεικνύει, την κενότητα των λόγων και των έργων Αποδεικνύει την κενότητα των ανθρώπων και όσων κάποτε τόλμησαν να διαφοροποιηθούν από τα χάλια.
Φόβος κυριαρχεί. Μη τυχών και μιλήσει κανείς και εμφανιστεί ως υπονομευτής. Τι να υπονομευτεί μωρέ; Τι έχει μείνει;
Τι να υπονομευτεί το 29%; μην και γίνει 25%;
Το κομματικό συμφέρον και το προσωπικό ξανά πάνω από το συμφέρον της χώρας.
Κομμάτια να γίνει! Ας φτάσουν τα δυο κόμματα στο 20% συνολικά εάν είναι για το καλό της χώρας. Αν διαλυθούν ώρα καλή για το καλό της χώρας!
Ζητώ περισσότερα και δεν πρόκειται να κάνω τον Ηλίθιο επειδή πρόεδρος είναι ο ΓΑΠ ή επειδή νικάμε!
Βαρέθηκα να θλίβομαι. Θ έλω να χαμογελάσω και να ελπίζω σε κάτι.
Ξέρω ότι… Ξέρουμε όλοι ότι Υπάρχουν δυνάμεις.
Υπάρχει μια χώρα που θέλει να τρέξει και Αυτοί δεν την αφήνουν. Που θέλουν να την κρατούν μίζερη στα μέτρα τους και απελπισμένη. Υπάρχει μια Ελλάδα αιχμάλωτη ρε γαμώτο.
Ένας Λάος Αιχμάλωτος και εγκλωβισμένος σε ένα σύστημα που μοιάζει να… καταρρέει!
Εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε δυο επιλογές που συντηρούν τα χάλια μας και υπό τον φόβο της ακυβερνησίας.
Και δεν υπάρχει ένας άνθρωπος να κάνει ένα βήμα για να ακολουθήσουμε .
Ένας;
————————————–
Μέρες για σκέψεις σήμερα, τις οποίες θέλησα να μοιραστώ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
