Ένα μήνα και κάτι μέρες είχε το παιδί που μετρούσε ως "αστυφύλακας".
Ένα μήνα από τότε που για πρώτη φορά στη ζωή του, έπαιρνε μισθό.
Ένα μήνα από τότε που οι γονείς του Αλέξανδρος και Νικολέτα (ναι ΚΑΙ αυτό το παιδί ξέρετε έχει μάνα!!!!!!), αισθάνονταν λιγάκι πιό ήρεμοι, αφού ο γιός τους βρήκε δουλειά.
Ένα μήνα από τότε που άρχιζαν τα πρώτα όνειρα για αμάξι ;, οικογένεια ; ή ό,τι άλλο μπορεί να ονειρευτεί ένα παιδί 22 χρονών.
Ένα μήνα από τότε που άρχιζαν τα πρώτα όνειρα για αμάξι ;, οικογένεια ; ή ό,τι άλλο μπορεί να ονειρευτεί ένα παιδί 22 χρονών.
Του ευχόμαστε να μη δώσει τη χαρά στα καθάρματα που τον πυροβόλησαν, ότι "ακύρωσαν" μια ακόμη ζωή.
Και κουράγιο στους δικούς του, για το μακρύ γολγοθά που έχουν μπροστά τους. Για τους ατέλειωτους μήνες στα νοσοκομεία, στα φυσιοθεραπευτήρια, στα κέντρα αποκατάστασης....
Δυστυχώς τις ίδιες ώρες, οι παρ'ολίγον δολοφόνοι του, θα αυνανίζονται κοιτώντας στον καθρέφτη τους, στον οποίο θα βλέπουν το νέο Τσε....το σωτήρα των λαών...το διανοούμενο νεφεληγέρτη...