8 Οκτ 2009
Ποιόν συμφέρει η εκλογή προέδρου στη Ν.Δ με τους συνέδρους του … 2007;
Κρυμμένοι πίσω από τα γράμματα ενός καταστατικού και μη μπορώντας να αντιληφθούν τις προκλήσεις του σήμερα δείχνουν τα ηγετικά στελέχη της Ν.Δ, τα οποία καθορίζουν και τώρα τις τύχες της. Η επιμονή και προσήλωση του Κ.Καραμανλή στην τήρηση του γράμματος του Καταστατικού μόνο τυχαία δεν είναι. Ξέχασε ότι και ο ίδιος, όταν είχε εκλεγεί το 1997 δεν είχε εφαρμοστεί το Καταστατικό, αλλά υπήρξε συμφωνία όλων των υποψηφίων, συμφωνία που επικυρώθηκε από Συνέδριο που μεσολάβησε. Και όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα στη Νέα Δημοκρατία, μοιάζουν με ένα τεράστιο deja vu όλων όσων είχαν συμβεί από το Σεπτέμβριο του 1996 και την από τηλεοράσεως παραίτηση του Μιλτιάδη Έβερτ το βράδυ των εκλογών, μέχρι το Μάρτιο του 1997. Αν μάλιστα ο Κ.Καραμανλής ανακαλέσει την παραίτησή του και πειστεί να είναι εκ νέου υποψήφιος, θα έχουμε την απόλυτη ταύτιση των δύο χρονικών περιόδων. Ακόμα και έτσι όμως να μην είναι, η πορεία προς το έκτακτο συνέδριο της Ν.Δ μοιάζει να γίνεται με «σημαδεμένα χαρτιά». Η πλειοψηφία των συνέδρων ελεγχόταν και ελέγχεται από το Καραμανλικό στρατόπεδο ή τουλάχιστον ότι έχει απομείνει από αυτό. Με τους όρους που θέτει ο Κ.Καραμανλής αποδεικνύει ότι θέλει να έχει λόγο στη διαδοχή του. Θέλει και μπορεί να ελέγξει όχι μόνο τη διαδικασία, αλλά και ένα τμήμα του αποτελέσματος. Ο ενεργός αυτός ρόλος που επιθυμεί αποδεικνύεται από το γεγονός ότι πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής του Συνεδρίου επέλεξε το Δ.Σιούφα (για τον οποίο εννοείται ότι κανείς δεν έχει να πει κάτι αρνητικό από το νεοδημοκρατικό στρατόπεδο) και όχι το Γ.Βαρβιτσιώτη, όπως δημοσίως προτάθηκε. Άλλωστε, είναι γνωστό τοις πασι ότι ο πρώην υπουργός και πρώην επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Ν.Δ δεν έφυγε και με τον πλέον κομψό τρόπο από το ευρωψηφοδέλτιο. Σημαντικότερο όμως όλων είναι το γεγονός ότι με τη σύνθεηση του Συνεδρίου του 2007, ο Κ.Καρμανλής μπορεί να δώσει το «δαχτυλίδι της διαδοχής» εκεί που αυτός επιθυμεί, στενεύοντας δραματικά τα περιθώρια για τους άλλους υποψηφίους. Εκτός από το αυτονόητο ότι από το 2007 μέχρι και τώρα αρκετοί από τους συνέδρους έχουν «μετακομίσει» ιδεολογικά στο ΛΑΟΣ ή άλλοι έχουν αποστασιοποιηθεί ή αποχωρήσει για διαφορετικούς λόγους, η Ν.Δ μοιάζει αδύναμη ακόμα και τώρα, μετά από τη μεγάλη αυτή ήττα, να ανοιχθεί στην κοινωνία, να εκσυγχρονίσει τους θεσμούς της, να αντιληφθεί ότι οι λίγοι δεν μπορούν να κυβερνάνε σε βάρος των πολλών. Τα λάθη της τραγικής περιόδου της διακυβέρνησής της, περνάνε και μέσα στον κομματικό της ιστό, και μέσα σε καθαρά κομματικές αποφάσεις, που μπορεί να αφορούν ένα πολύ μικρότερο κομμάτι από το «όλον» της κοινωνίας, αλλά αποτελούν καθρέφτη του λανθασμένου τρόπου με τον οποίο κάποιοι συνεχίζουν να σκέφτονται ακόμα και τώρα που υποτίθεται ότι το μήνυμα των εκλογών – αν μη τί άλλο – ελήφθη…(www.newsblog.gr)