Στον Πόντο, παντρεύονταν οι περισσότεροι γύρω στα είκοσί τους.
Οι γυναίκες, ακόμα νωρίτερα..
Έτσι, σε κάθε αιώνα είχαμε πέντε γενιές, πού είχαν απο δύο γεννήτορες η κάθε μία, άρα δέκα άτομα.
Στον Πόντο ζήσαμε απο το 700 πρό Χριστού, μέχρι τό 1923. Είκοσι επτά αιώνες, επί δέκα γεννήτορες σέ κάθε αιώνα, μας κάνουν 270 προγόνους.
Οι οικογένειες τους ήταν πολυμελείς. Αν λογαριάσουμε, ότι ο καθε ένας απο αυτούς είχε δύο κατά μέσο όρο αδέλφια, τότε μιλάμε για 540 συγγενείς δευτέρου βαθμού, τουλάχιστον.
Επομένως, κατα την μετριοπαθέστατη αυτή εκτίμηση, στον Πόντο έχουν ταφεί τουλάχιστον 810 συγγενείς μου, πρώτου και δευτέρου βαθμού.
Στά Άγια χώματα της Πατρίδας, έχω θαμμένους 810 τουλάχιστον συγγενείς..
Εκεί ανήκω..
Καί σε καμιά Λωζάνη δεν δίνω τό δικαίωμα να με ξεριζώσει.
Κράτη, βρείτε τα μεταξύ σας..
Κυβερνήσεις, κάντε όσες συμφωνίες θέλετε, ερήμην μου.
Εγώ εκεί ανήκω..
Στη φωτό:Ελληνίδα ποντιακής καταγωγής, σφιχταγγαλιασμένη με κάτοικο του σημερινού Πόντου. Καμιά δύναμη δεν μπορεί να τις ξεχωρίσει. Από επίσκεψη το 2008.
ΤΑ ΤΑΦΙΑ 'Μ ΕΧΑΣΑ. ΝΤ' ΕΘΑΨΑ ΚΙ ΕΝΕΣΠΑΛΑ...
(Τούς τάφους μου έχασα. Αυτούς πού έθαψα δεν ξέχασα..)
Πηγή: Ιστολόγιο "Ού παντός πλειν ες Πόντον"
pontiakathemata
