-Αυτοί έσωσαν την τιμή του προσφυγικού ελληνισμού

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Εύξεινος Πόντος”, στο φύλλο του Δεκεμβρίου. Παρουσιάζονται οι ανακοινώσεις των προσφυγικών οργανώσεων πριν την συζήτηση του αιτήματος στην Ολομέλεια της βουλής του Άρειου Πάγου. Το άρθρο δημοσιεύτηκε πριν το θέμα εισαχθεί στην Ολομέλεια…

«…φοβάμαι ότι τα ποντιακά σωματεία κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Ο Άρειος Πάγος αποφασίζει με την υποστήριξη πολύ κόσμου την αναθεώρηση της δίκης των έξι. Μπορείτε να διανοηθείτε τι σημαίνει αυτό αν το εντάξετε στην σημερινή εποχή; Όλο το ζήτημα εγγράφεται στη λογική της αναθεώρησης της ιστορίας, της απόσεισης του εθνικού βάρους, ώστε να παιχθεί το παιχνίδι χωρίς κοινωνικές δεσμεύσεις από τους φορείς του κράτους και τους περί αυτού. Όπως ισχυρίζονται, η εγκατάλειψη του μικρασιατικού ελληνισμού, κατά την αποχώρηση του στρατού, αλλά και όλη η υπόθεση της μικράς πλην εντίμου Ελλάδος, έγινε από πατριωτικό καθήκον και όχι για λόγους προδοσίας. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί η δικαιοσύνη να αναθεωρεί την ιστορία, αυτό είναι έργο της επιστήμης.
Μου προκαλεί όμως εντύπωση η σιωπή των μικρασιατών και ιδίως των ποντίων. Δεν αισθάνονται οτι τους αφορά; Και τότε πως γίνεται να μιλάνε για γενοκτονία;»

Έτσι είδε την απόπειρα για αναψηλάφηση της Δίκης των Εξ ενόχων της Καταστροφής του ελληνισμού της Ανατολής, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους διανοούμενους, κοινωνιολόγος και πρώην πρύτανης. Τις απόψεις του φρόντισε να τις μοιραστεί με αγωνία για τις υπόγειες μεθοδεύσεις ύποπτων αντιπροσφυγικών-ρεβανσιστικών κύκλων.

Στην Ολομέλεια του Άρειου Πάγου

Στις 19 Νοεμβρίου, το αίτημα της αναψηλάφησης της Δίκης των Εξ απασχόλησε την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μετά από παραπομπή από το Ποινικό Τμήμα, καθώς οι αρεοπαγίτες του εν λόγω Τμήματος αποφάσισαν για το θέμα αυτό με διαφορά μιας ψήφου (3-2). Ειδικότερα, η πλειοψηφία του Ποινικού Τμήματος τάχθηκε υπέρ της επανάληψης της δίκης των Εξ. Το επιχείρημα της πλευράς Πρωτοπαπαδάκη -που ζητά την επανάληψη της Δίκης και επί της ουσίας αθώωση των υπευθύνων της Μικρασιατικής Καταστροφής και των θυτών τελικά του ελληνισμού της Ανατολής- είναι ότι υπάρχουν νέα άγνωστα γεγονότα, σύμφωνα με τα οποία οι έξι ήταν αθώοι. Το «νέο στοιχείο» που επικαλείται η πλευρά των θυτών είναι μια δήλωση του Βενιζέλου του ’29. Είναι προφανές ότι μια τέτοια δήλωση δεν αποτελεί νέο στοιχείο. Ειδικά όταν αυτή έγινε σε μια εποχή που οι διαχειριστές των κρατικών συμφερόντων προσπαθούσαν να κλείσουν τις εσωτερικές και εξωτερικές αντιδικίες και έφτασαν μέχρι του σημείου να προτείνουν ακόμα και τον Μουσταφά Κεμάλ για Νόμεπελ Ειρήνης.

Όσον αφορά τον Άρειο Πάγο το θέμα αρχικά παραπέμφθηκε στο Ποινικό Τμήμα, όπου με μια περίεργη μεθόδευση, που μετέτρεψε το Τμήμα από δικαστή σε προκατειλημμένο ιστορικό, αποφασίστηκε οριακά (3-2) να γίνει αποδεκτό το αίτημα του Πρωτοπαππαδάκη. Η μειοψηφία πρότεινε να απορριφθεί η αίτηση επανάληψης της δίκης, υποστηρίζοντας ότι τα στοιχεία που προσκομίστηκαν δεν θεμελιώνουν την βασιμότητα της επανάληψης της Δίκης των Εξ.

Έτσι, λόγω της οριακής πλειοψηφίας το ζήτημα παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου. Κατά την αρχική εισαγωγή του θέματος στην Ολομέλεια στις 19 Νοεμβρίου, ο αντεισαγγελέας κ. Αθ. Κονταξής τάχθηκε υπέρ της επανάληψης της Δίκης των Εξι του 1922. Ο κ. Κονταξής επισήμανε ότι οι υποθέσεις παραπέμπονται στην Ολομέλεια λόγω διαφοράς μιας ψήφου (2-3) μόνο στις περιπτώσεις των αναιρέσεων και όχι στις αιτήσεις επανάληψης δίκης. «Κακώς» λοιπόν παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια, τόνισε ο κ. Κονταξής, προσθέτοντας ότι ισχύει η απόφαση του Τμήματος που έχει ταχθεί υπέρ της επανάληψης της δίκης. Η οριστική απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αναμένεται να εκδοθεί ως το τέλος του χρόνου.



Η προσφυγική κινητοποίηση

Καθ’ όλη τη διάρκεια , μέχρι την έναρξη της συζήτησης στην Ολομέλεια του Άρειου Πάγου, αρκετές προσφυγικές οργανώσεις, εκπροσωπώντας τα θύματα των εγκληματικών πράξεων των Εξ υπευθύνων της Καταστροφής του ελληνισμού της Ανατολής, εξέδωσαν ανακοινώσεις και Ψηφίσματα διαμαρτυρόμενες γι αυτήν την διαδικασία. Οι οργανώσεις αυτές έσωσαν κυριολεκτικά την τιμή του προσφυγικού ελληνισμού και απέδειξαν ότι το στοιχείο της Μνήμης δεν έχει εξαφανιστεί,, ότι οι απόγονοι των προσφύγων του ‘22 διατηρούν την κοινωνική τους αξιοπρέπεια και πραγματοποιούν αγωνιστικές παρεμβάσεις όπου αυτές απαιτούνται.

Τέτοια κείμενα που εκδόθηκαν και στάλθηκαν στον Άρειο Πάγο, ενσωματώθηκαν στο σχετικό Φάκελο και συνοδεύουν το αίτημα Πρωτοπαδάκη για αναψηλάφηση της Δίκης των Εξ.

Παραθέτουμε στη συνέχεια τα κείμενα αυτά με μόνο κριτήριο την ημερομηνία έκδοσης:

ΨΗΦΙΣΜΑ 19Ου ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΗΠΑ-ΚΑΝΑΔΑ

Με αφορμή την προσφυγή στον Άρειο Πάγο με την οποία ζητείται η αναψηλάφηση της Δίκης των Εξ[1], θεωρούμε, εξαιρετικά άστοχη τη διαδικασία προκειμένου μάλιστα για δίκη που δεν είχε ποινικό αλλά πολιτικό χαρακτήρα. Διότι και σ’ αυτή την περίπτωση, η αναψηλάφηση θα έχει πολιτικό χαρακτήρα και θα διχάσει για άλλη μια φορά τον ελληνισμό.

Δηλώνουμε ότι η απόπειρα αναψηλάφησης της Δίκης των Εξ που επιχειρείται στην Ελλάδα από διάφορους κύκλους είναι άτοπη και προσβλητική για τους απογόνους των θυμάτων της πολιτικής των Εξ. Η πολιτική που άσκησαν από τον Νοέμβριο του 1920 έως και το Σεπτέμβριο του 1922 χαρακτηριζόταν από εμπάθεια, συνειδητή υποβάθμιση της θέσης της Ελλάδος από το συμμαχικό στρατόπεδο, περιφρόνηση των Ελλήνων της υπό διάλυση Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχαν υποστεί ήδη την πολιτική γενοκτονίας από τους Νεότουρκους. Ως απόγονοι των θυμάτων της Γενοκτονίας που συνέβη στον Πόντο και της Μικρασιατικής Τραγωδίας, θεωρούμε ιταμή και απαράδεκτη πρόκληση στη μνήμη των χιλιάδων νεκρών την επιχειρούμενη, μέσω δίκης, «αθώωση» των υπευθύνων της μεγαλύτερης καταστροφής, που υπέστη ποτέ το ελληνικό έθνος. Οποιαδήποτε παρόμοια διαδικασία μας βρίσκει αντίθετους και δηλώνουμε ότι θα προστατεύουμε τη μνήμη των προγόνων μας με κάθε νόμιμο μέσο.

Κάνουμε έκκληση στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου να απορρίψει κάθε εισήγηση για αναψηλάφηση της Δίκης, αφήνοντας την όποια απόφαση στην αδέκαστη κρίση της ιστορίας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ «ΈΝΩΣΗΣ ΣΜΥΡΝΑΙΩΝ» (Αθήνα)

«Θεωρούμε, εξαιρετικά άστοχη τη διαδικασία προκειμένου μάλιστα για δίκη που δεν είχε ποινικό αλλά πολιτικό χαρακτήρα. Διότι και σ’ αυτή την περίπτωση, η αναψηλάφηση πολιτικό χαρακτήρα θα έχει, θα προκαλέσει νέο διχασμό και θα «ξύσει και πάλι τις παλιές πληγές».

Η εκστρατεία για αποκατάσταση των καταδικασθέντων της δίκης των έξι, έχει μια νομική και μια ιστορική διάσταση. Κατά το καθαρά νομικό, δηλαδή το ποινικό σκέλος, η παρέλευση ακόμη και τόσων δεκαετιών δεν εμποδίζει την κίνηση της διαδικασίας αναψηλάφησης σε περιπτώσεις όπου οι κληρονόμοι του καταδικασθέντος επιδιώκουν την αποκατάσταση της μνήμης του προσκομίζοντας νέα στοιχεία. Εν προκειμένω, ωστόσο, δεν φαίνεται να γίνεται λόγος για νέα στοιχεία, παρά μόνο για μεταγενέστερες πολιτικές εκτιμήσεις. Χωρίς νέα αποδεικτικά στοιχεία, όμως, δεν θα μπορούσε να διαλευκανθεί ο βαθμός αμέλειας ή η δυνατότητα πρόβλεψης των αποτελεσμάτων συγκεκριμένων στρατιωτικών ενεργειών, οι δε σύγχρονοι ιστορικοί, δημοσιογράφοι ή στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες, αγέννητοι κατά τη στιγμή των κρινομένων γεγονότων, είναι εξ ορισμού αναρμόδιοι να καταθέσουν τη δευτερογενή επιστημονική γνώση τους ως υποκατάστατα ζώντων μαρτύρων. Επί πλέον, οι ειδικές περιστάσεις υπό τις οποίες είχε εκτυλιχθεί η δίκη των έξι καθιστούν αδύνατο το να υπεισέλθει ο σημερινός δικαστής στη θέση του παλαιοτέρου και να διορθώσει τυχόν λάθη του, καθώς το σημερινό νομικό πλαίσιο που διέπει τη δικαιοδοσία αλλά και την ουσία της υπόθεσης είναι παντελώς ασύμβατο προς εκείνο που ίσχυε τη στιγμή της δίκης, ενώ δεν νοείται καi επανάληψη ποινικής διαδικασίας για πράξεις που σήμερα πια εκφεύγουν κάθε ποινικής αντιμετώπισης.

. Σημαντική, κατανοητή και συμπαθής η προσπάθεια των οικείων των καταδικασθέντων για αποκατάσταση της καλής φήμης των προγόνων τους, αλλά πιό σημαντική είναι η διατήρηση της ηρεμίας και της συνοχής της Χώρας.

Κατά συνέπεια και ως απόγονοι των θυμάτων της Μικρασιατικής Καταστροφής αντιμετωπίζουμε ως πρόκληση και σπίλωση της μνήμης των δεκάδων χιλιάδων αδικαίωτων νεκρών μας την απόπειρα αυτή.

Κάνουμε έκκληση στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου να απορρίψει κάθε εισήγηση για αναψηλάφηση της Δίκης.

Πανελλήνια Ομοσπονδία Μικρασιατικών Σωματείων

Με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση γύρω από την αναψηλάφηση της Δίκης των Έξι, τα σχετικά δημοσιεύματα και τη νέα εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο, η Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μικρασιατικών Σωματείων (ΠΟΜΣ) θεωρεί τα ακόλουθα:

Είναι πάγια θέση όλων μας ότι η Ιστορία είναι ΜΙΑ, γνωστή σε όλους μας και δεν μπορεί να αλλοιωθεί μετά από 87 ολόκληρα χρόνια. Εμείς ως Μικρασιάτες δεύτερης γενιάς και οι νεότερες γενιές, είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια διαστρέβλωσης των ιστορικών γεγονότων και όξυνσης των παθών.

Η «Μικρασιατική Τραγωδία» παραμένει ανοιχτή πληγή στον Προσφυγικό Ελληνισμό της Καθ’ ημάς Ανατολής και οι έννοιες της «Γενοκτονίας» και του «Ξεριζωμού» ποτέ δεν έπαψαν να μας ταλανίζουν. Ως συνέπεια των άνωθεν, θεωρούμε πρόκληση στη μνήμη των προγόνων μας την τυχούσα «αθώωση» των καταδικασθέντων και δηλώνουμε ότι θα προστατεύσουμε τη μνήμη τους με κάθε νόμιμο μέσο, καθώς αυτός είναι ο ρόλος και το χρέος των Μικρασιατικών Συλλόγων και της Ομοσπονδίας μας.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ “Η ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ”,

Με απόφαση του Δ.Σ. αρ. πρακτ. 614/9-11-2009, εξέδωσε το παρόν Ψήφισμα, αφορμής δοθείσης της προσφυγής, στον Άρειο Πάγο, ενός των απογόνων των Εξ καταδικασθέντων και εκτελεσθέντων, ως υπευθύνων της Μικρασιατικής Καταστροφής, με την οποίαν αιτείται η αναψηλάφιση δίκης των, προς αποκατάσταση της μνήμης και απαλλαγής των από το στίγμα της Εσχάτης Προσδοσίας.

Ως απόγονοι, δεύτερης και τρίτης γενιάς Μικρασιατών, που υπέστησαν τα πάνδεινα εκδιωκόμενοι από τις πατρογονικές τους εστίες, βασανιζόμενοι και βιαζόμενοι, διότι έτσι το αποφάσισαν κάποιοι, αρνούμαστε να δεχθούμε, έστω και σαν ιδέα την αναψηλάφιση της ελληνικής Δίκης της Νυρεμβέργης.

Θα ήταν προσβολή, ασέβεια και ασυγχώρητο λάθος προς του ςχιλιάδες νεκρούς πρόσφυγες προγόνους μας. Το μόνο που θα καταφέρει μια τέτοια ενέργεια θα είναι ένας νέος διχασμός, αφού θα είναι δίκη πολιτικού χαρακτήρα και όχι ποινικού.

Ως μέλη συλλόγου που έχουν ακόμη νωπές τις μνήμες των προγόνων τους, είμαστε κάθετα αντίθετοι με την προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας και την αναψηλάφιση της Δίκης του Νοεμβρίου του 1922.





--------------------------------------------------------------------------------

[1] Στις εκλογές τής 1ης Νοεμβρίου 1920, που πραγματοποιήθηκαν μέσα στην δίνη τού πολέμου και με ένα άδικο ισχύον εκλογικό σύστημα, η «Ηνωμένη Αντιπολίτευση», αφού επιβλήθηκε στις εκλογές έναντι των Φιλελευθέρων και ανάγκασε σε παραίτηση τον Ε. Βενιζέλο την 4η Νοεμβρίου 1920, πραγματοποίησε δημοψήφισμα την 22α Νοεμβρίου 1920 που επέφερε την επανενθρόνιση τού Βασιλέως Κωνσταντίνου την 23η Δεκεμβρίου 1920. Στη συνέχεια, κατόπιν στρατιωτικού κινήματος, καθοδηγούμενο από τούς συνταγματάρχες Νικόλαο Πλαστήρα και Στέλιο Γονατά, αντικαθιστάται την 5η Οκτωβρίου 1922 ο Κωνσταντίνος από τον Γεώργιο Β’. Το πολιτικό επισφράγισμα τής μικρασιατικής καταστροφής ήταν η καταδίκη σε θάνατο (μέσα από την «Δίκη των Εξ» επονομαζόμενης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ως η «Ελληνική Δίκη της Νυρεμβέργης») και η εκτέλεση στο Γουδί, των έξι υπαιτίων τής καταστροφής -των Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Στράτου, Μπαλτατζή, Θεοτόκη και Χατζηανέστη- οι οποίοι σύμφωνα με το προοίμιο τού σχετικού κατηγορητηρίου «… από τής 1ης Νοεμβρίου 1920 και εφ’ εξής μέχρι τής 26ης Αυγούστου 1922…» υπέπεσαν σε πράξεις «… εσχάτης προδοσίας εκουσίως και εκ προθέσεως…» υποστηρίζοντας «… την εισβολή ξένων στρατευμάτων, ήτοι τού τουρκικού εθνικιστικού στρατού, εις την επικράτειαν τού Βασιλείου … τής Ελλάδος…». Πιο συγκεκριμένα το κατηγορητήριο συμπεριλάμβανε τις εξής 15 επιμέρους κατηγορίες:

•Ενηργήθη το δημοψήφισμα και επανήλθεν ο Βασιλεύς, ενώ ήτο το τοιούτον πράξις εχθρική προς τας Δυνάμεις της Συνεννοήσεως.
•Ημελήθη η προσάρτησις της Βορείου Ηπείρου.
•Παρεγνωρίσθη η σχετική διακοίνωσις των Δυνάμεων και υπέστη η Ελλάς τον οικονομικόν αποκλεισμόν.
•Ετοποθετήθησαν απειροπόλεμοι αρχηγοί μονάδων.
•Παρά τας δυσμενείς περί Βασιλέως Κωνσταντίνου δηλώσεις των πρωθυπουργών Αγγλίας και Γαλλίας, δεν υπεδείχθη εις αυτόν να παραιτηθή.
•Διετάχθη προώρως η ατυχής επιχείρησις του Μαρτίου 1921.
•Διετάχθη η από Εσκή Σεχήρ προς Άγκυραν εκστρατεία, παρά την γνώμην του Αρχηγού της Στρατιάς.
•Ανετέθη η αρχιστρατηγία εις τον ανεύθυνον Βασιλέα.
•Εψηφίσθησαν υπό της Εθνοσυνελεύσεως νόμοι διασπαθίσεως του δημοσίου χρήματος, καίτοι ο στρατός υφίστατο στερήσεις.
•Δεν εγένοντο δεκταί αι προτάσεις του Ιουνίου 1921, δι’ ων εσώζετο η (Aνατολική) Θράκη και επετυγχάνετο η αυτονόμησις της Μικρασίας.
•Διωρίσθη αρχιστράτηγος ο Χατζανέστης.
•πεσπάσθησαν εκ Μικρασίας δυνάμεις χάριν της εκφοβιστικής κινήσεως προς την Κωνσταντινούπολιν.
•Υπεγράφη σύμβασις παραιτήσεως από των συμμαχικών πιστώσεων προς την Ελλάδα.
•Εγένετο ανεκτή παρακυβέρνησις υπό τον Πρίγκιπα Νικόλαον και τους Στρέιτ, Δούσμανην, Κωνσταντινόπουλον.
•Ημποδίσθησαν να ηγηθούν της διπλωματικής αντιπροσωπείας οι Δ. Ράλλης και Ελ. Βενιζέλος.


Ας σημειωθεί ότι το κατηγορητήριο αυτό δεν περιέχει πολλά άλλα πολύ πιο επιβαρυντικά στοιχεία, όπως:

•§ Η υπονόμευση της δράσης της Μικρασιατικής Άμυνας και της δημιουργίας τοπικού μικρασιατικού στρατού, που θα μπορούσε να αντισταθεί στους κεμαλικούς, και
•Η απόλυτη εγκατάλειψη των Ελλήνων του Πόντου, μέσω της παραγνώρισης των πολιτικών τους αιτημάτων και της μη αποστολής στρατιωτικής βοήθειας προς το δυναμικό ποντιακό αντάρτικο κίνημα που δρούσε στο βορρά της Μικράς Ασίας,
•Η ψήφιση του Νόμου 2670/1922 με τον οποίο η κυβέρνηση Γούναρη απαγόρευε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αναχωρήσει, τη στιγμή που συζητούσε την απαγγίστρωση από τη Μικρά Ασία


Η δε καταδικαστική απόφαση τής 15ης Νοεμβρίου 1922 τού έκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών, ανέφερε ότι «… Άπαντες οι κατηγορούμενοι … ειργάσθηκαν δια διαφόρων μέσων και δη δια ψευδών διαδόσεων και δια τής αποκρύψεως των εντεύθεν κινδύνων εις τα εθνικά συμφέροντα…»


http://kars1918.wordpress.com/2010/01/09/9-1-2010/