ωραία μας τα λέει ο κύριος και ωραία μας τα προτείνει...
αποσυνδέοντας τη συζήτηση όμως από το προσωπικό, καθώς δεν τον γνωρίζω τον κύριο Παπαμιμίκο, το ότι τόσα χρόνια οι "φοιτητοπατέρες" ζούνε (κυριολεκτικά εννοώ...βγάζουν τα προς το ζην) μέσα από αυτό το σύστημα, ξεχνάει διακριτικά να μας το αναφέρει...
δεν υπάρχουν "υποψίες" και "σκιές" αγαπητέ μου, υπάρχουνε βεβαιότητες.-
όταν οι φοιτητικές παρατάξεις επί χρόνια το μόνο που κάνουν είναι να διοργανώνουν parties, να κάνουν δημόσιες σχέσεις με καθηγητές και να μοιράζουν σημειώσεις αποπροσανατολίζοντας τους φοιτητές, ΠΟΙΑ είναι αλήθεια η χρησιμότητά τους;;; στο να παραμυθιάζουν 18χρονα παιδάκια ότι το μέλλον τους δεν είναι στις σπουδές τους και στο αμφιθέατρο, αλλά στις αφισοκολλήσεις και στο να κάνουν τα "σκλαβάκια" των φοιτητοπατέρων για να έχουν "κύκλο", τσάμπα ποτό στο πάρτυ και ένα χτύπημα στην πλάτη...περί ποίου ποιόντος παρατάξεων μιλάμε δηλαδή...
όταν οι φοιτητικές παρατάξεις επί χρόνια μοιράζουνε κουκιά και συναλλάσονται με καθηγητές, υποψηφίους προέδρους και πρυτάνεις, δεν μπορούν πλέον από μόνες τους να τείνουν κλάδο ελαίας στην κοινωνία και να "επιδιώκουν" την αυτοκάθαρσή τους...
όταν η υποστήριξη -και πολλές φορές η αδράνεια- "κάποιων" σε αρχαιρεσίες βασίζεται σε προσωπικές εξυπηρετήσεις και οικονομικές συναλλαγές του αισχίστου είδους, δεν μπορούμε να μιλάμε για καμμία χρησιμότητα των κομματικών νεολαιών στην κοινωνία μας...
όταν κριτήριο για την στήριξη του εκάστοτε υποψηφίου είναι το πόσους φοιτητές θα περάσει στο τάδε ή το δείνα μάθημα, πόσα πάρτυ θα επιτρέψει να γίνουν στους χώρους του πανεπιστημίου/τει και ποίες "επιπλέον παροχές" θα προσφέρει στους εκλεκτούς, ποιό το παράδειγμα που δίνουν οι παρατάξεις στα μέλη τους;...αλλά ναι, ξέχασα, το είπαμε και παραπάνω...υπάρχουνε οι φοιτητοπατέρες και τα πρόβατα....που με ένα τηλέφωνο είναι έτοιμα να κατέβουν να ψηφίσουν, να διαδηλώσουν, να τραμπουκίσουν, να φωνάξουν...χωρίς καμία ερώτηση...
τα παραδείγματα πολλά...και στην πόλη μας και σε όλη την Ελλάδα....είναι γνωστό "στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ" πόσα και ποιά αυτοκινητάκια και μηχανές έχουν δοθεί σε τέτοιους θλιβερούς ηγετίσκους...πόσες και ποιες συμβάσεις έργου σε εκπαιδευτικά ιδρύματα πηγαίνουν για να ξεπληρώνουν "υποχρεώσεις"...πόσες και ποιες υπηρεσίες πανεπιστημίων και τει βρίσκονται υπό τον έλεγχο "φοιτητοπατερούληδων"...
η υποκρισία περισσεύει...και περισσεύει εδώ και πολλά χρόνια...
υπήρξε ένα μικρό πλήγμα με τη συμμετοχή του συνόλου των φοιτητών στην αρχαιρεσίες, αλλά "οι καλές μας παρατάξεις" (πράσινες, γαλάζιες, κόκκινες, κίτρινες και μαύρες) βρήκαν τον τρόπο να επιβιώσουν...τραμπουκισμοί, τρομοκρατία φοιτητών, μπράβοι από νυχτερινά κέντρα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα...γνωστές εικόνες της φοιτητικής μας ζωής, έστω κ αν κάποιοι ή ξεχνούν γρήγορα ή δεν ενδιαφέρονται...
το θλιβερότερο όλων είναι η συμμετοχή ΚΑΙ των καθηγητών σε αυτό το σύστημα...όταν καθηγητές πανεπιστημίων/τει που στο μακρινό παρελθόν -έστω και ως τίτλος- υπήρχανε ψηλά στη συνείδησή μας συναλλάσσονται ή φοβούνται να αντιπαρατεθούν με τις "πανίσχυρες"
παρατάξεις, τότε τι μπορείς να περιμένεις από 18χρονα παιδιά...όταν αυτοί οι ίδιοι δέχονται να περνάνε μαθήματα σε ημέτερους κλακαδόρους και οσφυοκάμπτες, τι να πει κανείς για το εκπαιδευτικό μας σύστημα...μόνο θλίψη μπορεί να του προκαλέσει αυτή η εικόνα...και αγανάκτηση, αλλά αυτήν έχουμε μάθει να την κρατάμε μέσα μας όλοι μας για να μην μας προπηλακίσουν, για να μην μας κάψουν το αμάξι κλπ κλπ κλπ...
το συμπέρασμα λοιπόν είναι ένα κατά την ταπεινή, αλλά βασισμένη σε προσωπικές εμπειρίες ετών ΕΝΤΟΣ του πανεπιστημίου και ΠΑΝΤΑ ΕΚΤΟΣ των παρατάξεων, άποψη μου:
ΕΞΩ ΟΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ!!!
δεν τις χρειαζόμαστε να μας διαφθείρουν πλέον...δεν τις θέλουμε να μας διχάζουν...δεν τις θέλουμε να ζουνε εις βάρος μας...
η δήθεν προαγωγή του πολιτκού λόγου που αυτές ευαγγελίζονται, είναι το μεγαλύτερο παραμύθι που ακούστηκε ποτέ...το 80% των μελών τους, πέραν από την παντελή άγνοια της πολιτικής ιστορίας, δεν είναι σε θέση ούτε καν να αποκωδικοποιήσουν τα αρκτικόλεξα των παρατάξεων στις οποίες ανήκουν...δεν μπορούν να σταθούν σε σοβαρή διαλεκτική αντιπαράθεση ούτε 5 λεπτά...θα πούνε το έτοιμο ποιηματάκι τους και μετά θα αρχίζουν να ωρύονται ωσάν κύμβαλα αλαλάζοντα...
αν κάποιος θέλει να συμμετέχει στα κοινά του κάθε ιδρύματος, να μπορεί να το κάνει, αλλά μόνο εφόσον πληρεί κάποια κριτήρια που δείχνουν την ενεργό συμμετοχή του στη μάθηση (σε αυτό που προσφέρει η τριτοβάθμια εκπαίδευση άλλωστε) και όχι στα πανηγύρια, τις οχλαγωγίες και τις ρεμούλες...
πήγε να το προτείνει η πρωην Υπουργός η κα Γιαννάκου, και οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και λυσσαλέες, πρώτα και καλύτερα μέσα από το ίδιο της το κόμμα...τελικά δεν πέρασε...ούτε αυτό...
σας ευχαριστώ
υ.γ. το κείμενο είναι στη διάθεση σας για δημοσίευση είτε σαν απάντηση στη συγκεκριμένη ανάρτηση, είτε σαν ξεχωριστή ανάρτηση λόγω της έκτασής του και εφόσον κρίνετε ότι του αξίζει λίγος χώρος στο ιστολόγιό σας