Τώρα, που βαθμιαία έγινε αρμοδίως κατανοητό ότι δεν υπάρχουν λεφτά, ότι τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος σπάνε πανευρωπαϊκά ρεκόρ και τείνει να συνειδητοποιηθεί το υπό του Ανδρέα Παπανδρέου ομολογηθέν πως καταναλώνουμε περισσότερα απ΄ όσα παράγουμε και πως αν δεν αφανίσουμε το τεράστιο δημόσιο χρέος αυτό θα αφανίσει τη χώρα, η στήλη συνεχίζει με... περισσότερη αισιοδοξία τη συνεισφορά ιδεών άμεσης αντιμετώπισης των προβλημάτων.
Και αυτό γιατί μετριοφρόνως διαπιστώνει ότι η προτροπή της προς τον υπουργό Οικονομικών να μη διστάσει να επιβάλει υψηλότερη φορολογία στα ποτά και στα τσιγάρα έπιασε αμέσως τόπο. Θα επιμείνω ότι και η αύξηση της φορολογίας στη βενζίνη, εκτός από άμεσα πρόσθετα έσοδα, θα εξασφαλίσει και μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, άρα θα ανταποκρίνεται και στις οικολογικές ευαισθησίες της κυβέρνησης.
Από σήμερα η στήλη θα αρχίσει να ασχολείται με ένα ακόμη σοβαρότερο ταμπού: το πώς θα περιορισθεί δραστικά και ριζικά, δηλαδή μονίμως, η μεθοδικά αποκρυπτόμενη σπατάλη του δημοσίου χρήματος με διάφορες ελληνικής ευρεσιτεχνίας «αγωνιστικές» κατακτήσεις στον δημόσιο τομέα. Ξεκινώ σήμερα με μερικές προτάσεις, οι οποίες θα ανακουφίσουν αμέσως το σκέλος των δαπανών:
* Να καταργηθούν αμέσως οι πλασματικές υπερωρίες. Η κυβέρνηση δεν τολμά να ομολογήσει ότι πληρώνονται ανύπαρκτες υπερωρίες, αλλά υπονοεί ότι θα περιορίσει την πραγματική υπερωριακή απασχόληση, πράγμα που αν συμβεί θα σημάνει περαιτέρω καθυστερήσεις στην κρατική λειτουργία και πρόσθετη ταλαιπωρία των πολιτών. Για να γίνει κατανοητό τι εννοώ, ιδού ένα παράδειγμα: Φίλος δάσκαλος ετιμήθη προ ετών με το αξίωμα του διευθυντή δημοτικού σχολείου. Ετυχε να αναλάβει τον μήνα Αύγουστο, μετά το πέρας του οποίου ελέγχθηκε αρμοδίως επειδή δεν είχε στείλει τις καταστάσεις υπερωριακής απασχόλησης του διδακτικού προσωπικού. Αφελής και ανίδεος, απάντησε ότι ουδείς δάσκαλος έκανε υπερωρίες, αφού ούτε καν λειτουργεί το σχολείο λόγω θερινών διακοπών. Από το υπουργείο Παιδείας τού επισημάνθηκε ότι οφείλει να αποστείλει όπως κάθε μήνα την πανομοιότυπη κατάσταση υπερωριών, διότι αλλιώς θα αναγκασθούν να διορίσουν άλλον στη θέση του. Δηλαδή, αν δεν καταλάβατε, κάποιοι- ή μήπως όλοι;- εκπαιδευτικοί πληρώνονται και για κάποια ανύπαρκτη υπερωριακή απασχόληση. Ιδού λοιπόν μια σπατάλη που ισχύει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και που μπορεί να κοπεί αμέσως, αν φυσικά αγνοηθεί το διαβόητο πολιτικό κόστος. Στον ίδιο χώρο:
* Σύμφωνα με τις διεθνείς στατιστικές οι ημέτεροι εκπαιδευτικοί απασχολούνται συγκριτικά τις λιγότερες ώρες. Οι οποίες μάλιστα γίνονται ακόμη λιγότερες λόγω αργιών, αλλά και παραδοσιακών καταλήψεων των σχολείων, απεργιών, συνελεύσεων καθηγητών και μαθητών σε ώρες μαθήματος και τακτικών και έκτακτων αγωνιστικών κινητοποιήσεων με διαδηλώσεις, πορείες και επαναστατική γυμναστική. Αν εξευρωπαϊστεί το ωράριο των εκπαιδευτικών στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση, θα καλυφθούν πολλά κενά και από πλευράς προσωπικού θα χρειασθούν λιγότερες προσλήψεις και συνεπώς θα περιορισθούν και τα δημόσια ελλείμματα.
* Υπενθυμίζω επίσης τη σύσταση της στήλης να ανακληθούν αμέσως οι χιλιάδες αποσπασμένοι σε αλλότριες της αποστολής τους δάσκαλοι και καθηγητές αλλά και νοσηλευτές, και θα καταστεί αμέσως εφικτή και στον χώρο της Παιδείας αλλά και της Υγείας η εφαρμογή της δέσμευσης του κ. Πρωθυπουργού «ουδείς νέος διορισμός στο Δημόσιο».
Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στην οποία βρίσκεται η χώρα, πάλι κατά δήλωση Παπανδρέου, επιβάλλει γενναία από πλευράς κομματικού κόστους μέτρα. Θα συνιστούσα μάλιστα να ξεκινήσει από τον χώρο αυτόν και η επιστροφή στις αίθουσες διδασκαλίας και των εκατοντάδων (ή μήπως χιλιάδων) συνδικαλιστών στον χώρο της εκπαίδευσης, οι οποίοι λόγω πολυετούς αποχής από τη δουλειά για την οποία διορίσθηκαν ίσως έχουν ξεχάσει και αυτά που έχουν διδαχθεί στο δημοτικό.
Θα συνεχίσω.
Από σήμερα η στήλη θα αρχίσει να ασχολείται με ένα ακόμη σοβαρότερο ταμπού: το πώς θα περιορισθεί δραστικά και ριζικά, δηλαδή μονίμως, η μεθοδικά αποκρυπτόμενη σπατάλη του δημοσίου χρήματος με διάφορες ελληνικής ευρεσιτεχνίας «αγωνιστικές» κατακτήσεις στον δημόσιο τομέα. Ξεκινώ σήμερα με μερικές προτάσεις, οι οποίες θα ανακουφίσουν αμέσως το σκέλος των δαπανών:
* Να καταργηθούν αμέσως οι πλασματικές υπερωρίες. Η κυβέρνηση δεν τολμά να ομολογήσει ότι πληρώνονται ανύπαρκτες υπερωρίες, αλλά υπονοεί ότι θα περιορίσει την πραγματική υπερωριακή απασχόληση, πράγμα που αν συμβεί θα σημάνει περαιτέρω καθυστερήσεις στην κρατική λειτουργία και πρόσθετη ταλαιπωρία των πολιτών. Για να γίνει κατανοητό τι εννοώ, ιδού ένα παράδειγμα: Φίλος δάσκαλος ετιμήθη προ ετών με το αξίωμα του διευθυντή δημοτικού σχολείου. Ετυχε να αναλάβει τον μήνα Αύγουστο, μετά το πέρας του οποίου ελέγχθηκε αρμοδίως επειδή δεν είχε στείλει τις καταστάσεις υπερωριακής απασχόλησης του διδακτικού προσωπικού. Αφελής και ανίδεος, απάντησε ότι ουδείς δάσκαλος έκανε υπερωρίες, αφού ούτε καν λειτουργεί το σχολείο λόγω θερινών διακοπών. Από το υπουργείο Παιδείας τού επισημάνθηκε ότι οφείλει να αποστείλει όπως κάθε μήνα την πανομοιότυπη κατάσταση υπερωριών, διότι αλλιώς θα αναγκασθούν να διορίσουν άλλον στη θέση του. Δηλαδή, αν δεν καταλάβατε, κάποιοι- ή μήπως όλοι;- εκπαιδευτικοί πληρώνονται και για κάποια ανύπαρκτη υπερωριακή απασχόληση. Ιδού λοιπόν μια σπατάλη που ισχύει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και που μπορεί να κοπεί αμέσως, αν φυσικά αγνοηθεί το διαβόητο πολιτικό κόστος. Στον ίδιο χώρο:
* Σύμφωνα με τις διεθνείς στατιστικές οι ημέτεροι εκπαιδευτικοί απασχολούνται συγκριτικά τις λιγότερες ώρες. Οι οποίες μάλιστα γίνονται ακόμη λιγότερες λόγω αργιών, αλλά και παραδοσιακών καταλήψεων των σχολείων, απεργιών, συνελεύσεων καθηγητών και μαθητών σε ώρες μαθήματος και τακτικών και έκτακτων αγωνιστικών κινητοποιήσεων με διαδηλώσεις, πορείες και επαναστατική γυμναστική. Αν εξευρωπαϊστεί το ωράριο των εκπαιδευτικών στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση, θα καλυφθούν πολλά κενά και από πλευράς προσωπικού θα χρειασθούν λιγότερες προσλήψεις και συνεπώς θα περιορισθούν και τα δημόσια ελλείμματα.
* Υπενθυμίζω επίσης τη σύσταση της στήλης να ανακληθούν αμέσως οι χιλιάδες αποσπασμένοι σε αλλότριες της αποστολής τους δάσκαλοι και καθηγητές αλλά και νοσηλευτές, και θα καταστεί αμέσως εφικτή και στον χώρο της Παιδείας αλλά και της Υγείας η εφαρμογή της δέσμευσης του κ. Πρωθυπουργού «ουδείς νέος διορισμός στο Δημόσιο».
Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στην οποία βρίσκεται η χώρα, πάλι κατά δήλωση Παπανδρέου, επιβάλλει γενναία από πλευράς κομματικού κόστους μέτρα. Θα συνιστούσα μάλιστα να ξεκινήσει από τον χώρο αυτόν και η επιστροφή στις αίθουσες διδασκαλίας και των εκατοντάδων (ή μήπως χιλιάδων) συνδικαλιστών στον χώρο της εκπαίδευσης, οι οποίοι λόγω πολυετούς αποχής από τη δουλειά για την οποία διορίσθηκαν ίσως έχουν ξεχάσει και αυτά που έχουν διδαχθεί στο δημοτικό.
Θα συνεχίσω.
[ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Γ. ΜΑΡΙΝΟΥ ΣΤΟ ΒΗΜΑ 10/1/2010]
