Λιγότερο από ένα χρόνο πριν το ευρώ να γίνει το νόμισμα των 11 ευρωπαϊκών χωρών τον Ιανουάριο του 1999, μία δήλωση υπογεγραμμένη από 155 γερμανόφωνους οικονομολόγους απηύθυνε έκκληση για μια «ομαλή»-δηλαδή, μακροχρόνια καθυστέρηση. Τα υποψήφια μέλη του ευρώ, όπως είπαν, δεν είχαν ακόμη μειώσει το χρέος και τα ελλείμματά τους για να ταιριάζουν σε μια λειτουργική νομισματική ένωση. Μερικά χρησιμοποιούσαν "δημιουργική λογιστική" για να φτάσουν εκεί, και μια αδιάφορη στάση απέναντι στα ελλείμματα θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη στη σταθερότητα του ευρώ.Τώρα είναι που η πρόβλεψη γίνεται πραγματικότητα, λέει ο Wim Kösters, του Πανεπιστημίου του Ruhr, στο Bochum ένα από τα αρχικά μέλη που είχε υπογράψει την δήλωση. Η Ελλάδα, η οποία προσχώρησε στο ευρώ, δύο χρόνια μετά την ίδρυσή της, είχε αποκρύψει την κακή κατάσταση των οικονομικών της. Τώρα είναι υπό επίθεση από κερδοσκόπους. Η προεπιλογή θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε πανικό ελλείμματος σε άλλες μαστιζόμενες οικονομίες, συμπεριλαμβανομένων αυτών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, με τρομακτικές συνέπειες για το ήδη εύθραυστο τραπεζικό σύστημα στην Ευρώπη. Αλλά αν οι εταίροι διασώσουν την Ελλάδα, αψηφώντας ιδρυτική συνθήκη του ευρώ, το νόμισμα θα υποφέρει. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το ευρώ κινδυνεύει.
Περισσότερα εδώ
