H "απεργία" της λογικής

του Αργύρη Αργυριάδη

Το ΚΚΕ βάλθηκε να δώσει άλλοθι στην κυβέρνηση και να παραδώσει μαθήματα δημοκρατίας σε όλους μας. Ως γνωστόν, όσοι δουλεύουν στα καράβια εκπροσωπούνται από ένα μεγάλο κεντρικό όργανο, τη γνωστή σε όλους Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ). Η τελευταία εκπροσωπεί 14 σωματεία. Από αυτά τα 14, μόλις τα δύο ήθελαν να απεργήσουν. Είναι αυτά που τα στελέχη του ΚΚΕ αποκαλούν «ταξικά σωματεία» (προφανώς όλα τα άλλα ανήκουν στη λούμπεν μεγαλοαστική τάξη!). Συνεπώς επειδή ...

η μειοψηφία (τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ο Στέφενσων») ήθελε να απεργήσει, δεν έπρεπε να εργαστούν και οι ναυτικοί των υπόλοιπων 12 σωματείων. Ζήτω η Δημοκρατία! Ζήτω η αρχή της πλειοψηφίας!


Η ανωτέρω πρακτική των ελεγχόμενων από το ΚΚΕ σωματείων καταδικάζεται από την ευνομούμενη Πολιτεία, καθώς δε συνάδει με το δίκαιο της απεργίας (ναι υπάρχει και αυτό!). Ετσι, η «απεργία» της μειοψηφίας κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική. Καταδικάζεται, επίσης, από την ίδια την κοινωνία, που δεν ανέχεται τον αμετροεπή και υπεροπτικό τσαμπουκά ενός κόμματος που θέλει να γεύεται τα προνόμια ενός αστικού πολιτεύματος (λαμβάνει κρατική επιχορήγηση, έχει κοινοβουλευτική ομάδα, συμμετέχει στις «αστικές» εκλογές κ.λπ.), το οποίο θεωρητικά θέλει να ανατρέψει!


Τι σημασία, όμως, μπορούν να έχουν οι αποφάσεις των «αστικών» δικαστηρίων, όταν το ΚΚΕ «ανακάλυψε» εκ νέου τη «δικτατορία του προλεταριάτου»; Βέβαια, το γεγονός ότι οι προλετάριοι ποτέ δεν έγιναν πλειοψηφία στην ελληνική κοινωνία (ώστε να ελέγξουν ετσιθελικά τα μέσα παραγωγής) και το ΚΚΕ ποτέ δεν πλειοψήφησε στο χώρο των εργαζομένων (υστερεί σε ποσοστά ακόμη και έναντι της ΝΔ!) αποτελεί μια μικρή λεπτομέρεια στο συνολικό σχεδιασμό της κομμουνιστικής ηγεσίας.


Την ίδια ώρα περνάνε από τη Βουλή ρυθμίσεις που δεν αντέχουν στην κοινή λογική. Η μείωση της αποζημίωσης απόλυσης δεν καθιστά πιο ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία, δεν αποτελεί λύση στα προβλήματα της επιχειρηματικότητας και φυσικά δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ούτε προβλέπεται ως συμβατική υποχρέωση σε κάποιο μνημόνιο με την περιλάλητη τρόικα. Το ΚΚΕ δεν αναφέρει τίποτα από τα ανωτέρω. Αρκείται στη συνολική άρνηση των πάντων. Αλλωστε, η επιχειρηματολογία και η διαφώτιση του κόσμου αποτελούν χάσιμο χρόνου, τη στιγμή που οι καταπέλτες των πλοίων προσφέρονται για επαναστατική γυμναστική…



Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Αγγελιοφόρος" την Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010.