η άποψη του taxalia
Μόνιμη επωδός σε χιλιάδες άρθρα, είναι η δήθεν αναμενόμενη μαζική αντίδραση του "λαού" στα σκληρά μέτρα, που φέρνει η τρόϊκα ή έστω το μνηνόμιο με την τρόϊκα.
Κάποιοι εύχονται να το δουν, το αναπαράγουν συνεχώς, μήπως και πραγματωθεί εν είδει "αυτοεκπληρούμενης προφητείας".
Η πραγματικότητα όμως μας διαψεύδει όλους.
Η υπόθεση της... απεργίας των ιδοκτητών φορτηγών δείχνει τι μέλλει γενέσθαι.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα αιτήματά τους (στην πραγματικότητα, όλοι σχεδόν τα αγνοούμε), ενώ όλοι ενδιαφερόμαστε μόνο για τη βενζίνη στο αμαξάκι μας.
"Να σώσουμε το τομάρι μας". Αυτή είναι η πρώτη μας (και τελευταία προτεραιότητα). Καμμία κοινωνική συνοχή, καμμιά κοινωνική αλληλεγγύη. Το ενδιαφέρον για τους άλλους, αντικαταστάθηκε από τον απέραντο φιλοτομαρισμό. "Ας έχω εγώ βενζίνη και δεν πάνε να πνιγούν όλοι". Αυτό κυριαρχεί.
Σε αυτό το κλίμα, είναι εύκολο για κάθε κυβέρνηση να περνάει όσα και όποια μέτρα θέλει. Γιατί, ζούμε τα μέτρα εις βάρος κάποιας τάξης ή επαγγελματικής ομάδας, από την οπτική του κοινωνικού αντιπάλου και εσχάτως ακόμη χειρότερα: από την οπτική του τηλεοπτικού θεάματος.
Κι αυτό διευκολύνει απεριόριστα το έργο κάθε κυβέρνησης.
Το μάθημα είναι απλό: "στρέψε όλους εναντίον όλων και κάνε τη δουλειά σου".
Ο κοινωνικός κανιβαλισμός επιβάλλεται πολύ πιό ευκολα από την κοινωνική συνοχή.
Αλλά η κοινωνική συνοχή προϋποθέτει την ....ύπαρξη κοινωνίας.
Και εμείς, μόνο κοινωνία δεν είμαστε. Μια αγέλη τηλεοπτικών κανίβαλων είμαστε που αγοράζουμε ποπ-κορν, μπάινουμε στην αρένα και περιμένουμε να δούμε ποιόν θα κανιβαλίσει απόψε το θηρίο της tv.
Ακόμη και στο σινάφι μας, των Bloggers, έχει διεισδύσει η τηλεοπτική λογική του ανταγωνισμού, των χτυπημάτων κάτω από τη μέση και του κενού περιεχομένου εντυπωσιασμού.
Κανιβαλισμός !
taxalia