Ήταν 26 Μαρτίου 2009. Η Ελλάδα βυθισμένη στο δημόσιο χρέος (όπως σήμερα), έψαχνε τρόπους να μαζέψει λεφτά (όπως σήμερα) . Μια από τις "ιδέες" ήταν φυσικά και η "πώληση των ασημικών" (όπως σήμερα). Φυσικά, στον ξύλινο πολιτικό λόγο αυτό λέγεται "στρατηγικός επενδυτής στην ΕΥΑΘ" (και τότε και τώρα).
Το ΠΑΣΟΚ αντιδρούσε σφοδρά στην εύρεση στρατηγικού επενδυτή.
Όπως τόνιζε τότε ο... υπουργός Μακεδονίας -Θράκης, Στ.Καλαφάτης «η απόφαση (για την ΕΥΑΘ) αποσκοπεί στην μακρόπνοη ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου της εταιρείας, ενώ παραμένουν εν ισχύ οι βασικοί άξονες της κυβερνητικής πολιτικής για την ΕΥΑΘ». (ακριβώς αυτά που λένε και τώρα).
Ο Καλαφάτης συνέχιζε "Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό δημόσιο θα διατηρήσει τον αποφασιστικό ρόλο του βασικού μετόχου, με το 51% των μετοχών τουλάχιστον" (ακριβώς αυτά που λένε και τώρα).
Το ΠΑΣΟΚ τότε έλεγε: Να μην προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, προκειμένου να μην προκαλέσει «ανεπανόρθωτες βλάβες στη Θεσσαλονίκη», κάλεσε την κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, δια στόματος του πολιτικού εκπροσώπου για τα δημόσια έργα, Γιάννη Μαγκριώτη.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι οι αυξήσεις τιμών, που θα ακολουθήσουν την ιδιωτικοποίηση, θα είναι υπέρογκες.
Διαβάστε τα και μόνοι σας http://news.in.gr/economy/article/?aid=998941
Και μείς ρωτάμε: Με τι μούτρα ρε, θα ιδιωτικοποιήσετε τώρα την ΕΥΑΘ; Πάντοτε χρωστούσε η Ελλάδα, πάντοτε ήταν φτωχή, πάντοτε υπήρχαν λόγοι να μαζεύει λεφτά η κυβένηση. Πάντοτε ήταν δελεστικό το ξεπούλημα ("στρατηγικός επενδυτής"), αλλά τότε τσιρίζατε. Τώρα; Ρε, δεν έχετε ίχνος φιλότιμου; Μπέσας; Ειλικρίνιας;