Πόσο ξεφτίλας μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος "για το κόμμα;"

Αν είναι κάτι που με αηδιάζει ως πολίτη και μου προκαλεί εμετό ως blogger, είναι κάποια αξιολύπητα κομματόσκυλα, που καταπίνουν τη γλώσσα τους, όταν το κόμμα τους...

(οποιοδήποτε), κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έλεγε προεκλογικά ή περιέλαβε στο πρόγραμμά του. Θεωρώ, ότι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να ελιχθεί, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, να ψάξει επιχειρήματα, ενώ αντιλαμβάνεται την κωλοτούμπα είναι ξεφτίλας. Αν ήμουν γυναίκα του θα τον έδιωχνα από το σπίτι. "Ουστ ρε ξεφτίλα", είναι το μόνο που μπορείς να πεις σε ελεεινά, χωρίς αυτοσεβασμό, κακόμοιρα ανθρωπάκια. Σε όσους δηλαδή, θα καταπιούν την πώληση της ΕΥΑΘ. Όταν μας τα είχαν πρήξει πέρυσι, επί μήνες, με εκατομμύρια πύρινα άρθρα, εναντίον του "ξεπουλήματος".

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ήταν σ-α-φ-έ-σ-τ-α-τ-ο-ς. Πώς λοιπόν τώρα θα κάνεις α-κ-ρ-ι-β-ω-ς αυτό που λοιδωρούσες μόλις πριν από ένα χρόνο κ. πρωθυπουργέ;