Σε ομιλία του προχθες το βράδυ στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου άνοιξε πλέον επίσημα το δημόσιο διάλογο για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Συγκεκριμένα είπε:...
«Εμείς επιδιώκουμε την ευρύτερη συναίνεση. Θα εξαντλήσουμε κάθε μέσο διαβούλευσης. Και βέβαια, δεν έχουμε καμία αντίρρηση για τις συνταγματικές αλλαγές. Το έχουμε ήδη τονίσει, ότι χρειάζεται να γίνουν σημαντικές συνταγματικές αλλαγές». Πρόσθεσε δε ότι «οι συνταγματικές αλλαγές δεν μπορεί να είναι και άλλοθι για να μην κάνουμε άλλα, σοβαρά πράγματα. Και μπορούμε να κάνουμε πολλά, και μέσα στο πλαίσιο του υπάρχοντος Συντάγματος»Αυτή η αναφορά του, είναι επί της ουσίας απάντηση στον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Α. Σαμαρά, ο οποίος είχε θέσει το ζήτημα πριν λίγες μέρες και μάλιστα έχει ήδη ζητήσει από τα όργανα του κόμματος εξουσιοδότηση, για να θέσει το θέμα στη μελλοντική συνάντησή του με τον κ. Παπανδρέου.
Εμείς, σ’ αυτό εδώ το blog, έχουμε πλέον κάθε λόγο να είμαστε ευχαριστημένοι, γιατί τουλάχιστον θα ανοίξει επιτέλους η συζήτηση για σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα της χώρας. Μάλιστα είχαμε ήδη από τις 25-11-2010, προτείνει το ίδιο ακριβώς πράγμα: Τι πρέπει να ζητήσει ως αντάλλαγμα ο Σαμαράς από τον Παπανδρέου;
Επομένως η επόμενη Βουλή θα είναι τουλάχιστον αναθεωρητική, αν και εμείς θα επιθυμούσαμε να είναι Συντακτική, προκειμένου να συντάξει νέο από την αρχή Σύνταγμα, μη δεσμευόμενη από την ισχύουσα μορφή του πολιτεύματος της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Μετά την επίσημη έναρξη της δημόσιας συζήτησης για σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα της χώρας, από όλους εμάς πλέον εξαρτάται για το πόσο θα πιεστεί η πολιτική ηγεσία, ώστε αυτές οι αλλαγές, να είναι όντως σημαντικές και φυσικά εννοείται προς την κατεύθυνση του ανοίγματος της δημοκρατίας στο λαό. Ήδη η ψηφοφορία που διεξάγεται στο blog μας, για τη μορφή του πολιτεύματος είναι ένα μέτρο πίεσης για μεγάλες αλλαγές.
Προς το παρόν υπενθυμίζουμε κάποιες παλιές προτάσεις για αλλαγές του Συντάγματος του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά. Δεν γνωρίζουμε τις σημερινές θέσεις του.
Αυτές ήταν:
1) Απευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό,
2) Θέσπιση ορίου πρωθυπουργικής θητείας στα 8 χρόνια,
3) Μείωση των βουλευτών σε 200,
4) Διαχωρισμός εκτελεστικής με τη νομοθετική εξουσία, μέσω της ασυμβίβαστης ιδιότητας υπουργού και βουλευτή,
5) Συγκρότηση 15μελούς Κυβέρνησης από μη βουλευτές και ανασύνταξη των Υπουργείων.
6) Κατάργηση της ασυλίας των βουλευτών,
7) Εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από το ίδιο το δικαστικό σώμα και όχι από το Υπουργικό Συμβούλιο κ.λ.π.
