Ντιντισμός… και ελληνική κοινωνία…

Γράφει για ta xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης


Επιτέλους, κάτι κινείται στην κοινωνία! Ακόμη και αυτή η γένεση ενός πολιτικού όρου ταράζει τα βαλτωμένα νερά της πολιτικής. Ο «Ντιντισμός» ελέω Φαήλου Κρανιδιώτη ανήκει πλέον στο ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο και ως όρος που περιγράφει είδος καταγράφεται για να αξιολογηθεί και μελετηθεί.
Προσωπικά, θεωρώ εξαιρετικό αρθρογράφο τον Φαήλο και τον παρακολουθώ χωρίς πάντοτε να συμφωνώ μαζί του. Άλλωστε
, η χοντρή πατάτα της συμμετοχής του στη μετάκληση του Αμπντ. Οτσαλάν, τον έχει στιγματίσει ανεξίτηλα και αρνητικότατα, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια…
Αλλά ο ίδιος με την αξιολογότατη αρθρογραφία του στο antinews συμβάλει σημαντικά σε κομμάτια της πολιτικής ανάλυσης, όπως η ιδεολογία, η αγωνιστικότητα και η μαχητικότητα.
Ο άνθρωπος προχτές διατύπωσε κάποιες απόψεις του. Μέσα σε άκρες είπε ότι η Ν.Δ. θα πρέπει να κινηθεί περισσότερο σε αγωνιστικούς δρόμους, να ασκήσει δυναμικότερη αντιπολίτευση και να αφήσει πίσω της πολιτικές συμπεριφορές που είναι άνευρες, χωρίς ιδεολογική ραχοκοκαλιά και θυμίζουν τα εφευρήματα τύπου «μεσαίου χώρου». Οι λεκτικές διατυπώσεις που χρησιμοποίησε ήταν λίγο… ζωηρές (αδερφίστικα, ντιντήδες κλπ)…
Με τις απόψεις αυτές μπορείς να συμφωνήσεις, να διαφωνήσεις ή (το χρησιμότερο) να μελετήσεις για να διαμορφώσεις τις δικές σου. Αλλά το να καταλαβαίνεις μόνο ό,τι θέλεις εσύ να καταλάβεις από τα γραφόμενα του είναι καθαρή βλακεία… Άλλοι είπαν ότι τα έβαλε με τους ομοφυλόφιλους, άλλοι ότι τον βάζει ο Σαμαράς να φτιάξει κλίμα, άλλοι ότι αρχίζει η εφαρμογή της σκληρής ιδεολογικής γραμμής στη Ν.Δ. και άλλοι ότι προφητεύει τη συντέλεια του κόσμου… Αστειότητες!
Ο Φαήλος είναι απλώς ένας από τους γνωστούς hardliners που υπάρχουν παντού, σε κόμματα, οργανώσεις, ομάδες μέχρι και οικογένειες. Ωστόσο το θέμα που καθαρά βάζει είναι υπαρκτό και κάποιος επιτέλους πρέπει να το στηλιτεύσει. Οι «Ντιντήδες» υπάρχουν, προοδεύουν, πλουτίζουν και μας κάθονται στο σβέρκο. Τους βλέπουμε γύρω μας παντού. Στις δουλειές μας, στον κοινωνικό μας περίγυρο, στην πολιτική. Είναι εκείνοι που δεν έχουν ιδεολογία. Δεν μαλώνουν ποτέ με κανέναν. Τα έχουν με όλους καλά για να περνούν αυτοί καλά και να κάνουν τις δουλίτσες τους και να βοηθούν τους φίλους τους να κάνουν τις δικές τους. Άνευροι και με ιδέες και πρακτικές «αλά καρτ» και «τάμπουλα ράσα» βασιλεύουν. Δεν έχουν υπόβαθρο. Τα πάντα τα βλέπουν «κατά περίπτωση». Με καλές δημόσιες σχέσεις επικρατούν παντού. Όχι με την ουσία, τη δουλειά ή την αποτελεσματικότητά τους. Αυτά τα τρία στοιχεία, τα οποία είναι τα ζητούμενα στην Ελλάδα του Μνημονίου τα αποφεύγουν όπως ο Διάολος το Λιβάνι… Γιατί αν ποντάρουν σε αυτά, αν κυνηγήσουν την πρακτική και το αποτέλεσμα, τότε θα χρειαστεί να σπάσουν αυγά, να γίνουν κακοί με τους κακούς, να βάλουν κάνα μαχαίρι στο κόκαλο… Και αυτό θα τους χαλάσει το προφίλ, το ίματζ, θα διώξει τα ψηφαλάκια…
Όχι στους «Ντιντήδες» λοιπόν. Όχι στο περιτύλιγμα και το Λάιφ Στάιλ. Μαυρίστε τους όπως τους βρείτε. Η Πατρίδα μας έχει ανάγκη από άλλα πράγματα… Επιτέλους, ας το καταλάβουμε…