Η Τρόϊκα, επιβάλλοντας το μνημόνιο σε απόλυτη συμφωνία με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιχείρησε τη δοκιμασμένη συνταγή της εσωτερικής υποτίμησης. Η λογική της εσωτερικής υποτίμησης λέει ότι μειώνω μισθούς και συντάξεις, απολύω κόσμο και έχω ως αποτέλεσμα υπερπροσφορά φτηνής εργασίας, κάτι που θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών των παραγομένων προϊόντων και επομένως αφενός ισοφαρίζω τις εισοδηματικές απώλειες, αφετέρου....
αυξάνω τον ανταγωνισμό και τις εξαγωγές, δηλαδή οδηγώ σε ανάπτυξη.Είδατε όμως εσείς, έστω και μια τιμή ενός προϊόντος να μειώνεται;; Όχι βέβαια, αντίθετα αυξάνονται όλες οι τιμές. Και μάλιστα την κούρσα ανόδου των τιμών την οδηγεί η ίδια η κυβέρνηση με τις αυξήσεις στις τιμές των ΔΕΚΟ, την αύξηση του ΦΠΑ και της φορολογίας γενικότερα. Είδατε εσείς καμία αύξηση της παραγωγής προϊόντων; Ποιών προϊόντων, αφού δεν παράγουμε τίποτα.
Η Τρόϊκα και κυρίως το ΔΝΤ που καμώνεται πως έχει και τεχνογνωσία, έκαναν στην περίπτωσή μας, τρία τραγικά λάθη: α) δεν υπολόγισαν καθόλου τις ανύπαρκτες παραγωγικές δυνατότητας της ελληνικής οικονομίας και τον τεράστιο όγκο των εισαγόμενων καταναλωτικών προϊόντων, β) δοκιμάζουν συνταγή μνημονίου σε μια χώρα με σκληρό νόμισμα. Το σκληρό νόμισμα από το ένα μέρος και η έλλειψη οποιασδήποτε παραγωγικής δυνατότητας της χώρας από το άλλο, οδηγούν μαθηματικά σε αδιέξοδο και γ) η Τρόϊκα δεν έλαβε υπόψη της ότι η πραγματική δύναμη της ελληνικής οικονομίας, δεν ήταν η εμφανής οικονομία, αλλά η παραοικονομία της, η οποία υπολογίζεται πάνω από 40% του συνόλου της ελληνικής οικονομίας. Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να αφαιρέσει το «λίπος» της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή την παραοικονομία, απλά σκότωσε την οικονομία. Οι μεν έχοντες και γνωρίζοντες τα γεγονότα φυγάδευσαν ή διασφάλισαν με άλλους τρόπους τα πλούτη τους, η δε συντριπτική κοινωνική μάζα και κυρίως τα μεσαία στρώματα οδηγούνται σε εξαθλίωση, καθόσον, να μην κρυβόμαστε, η παραοικονομία ήταν και το πραγματικό κέρδος των μεσαίων στρωμάτων.
Τι πρέπει να γίνει;;
1) Κατ’ αρχήν συμφωνία με την Τρόϊκα για κατάργηση του αδιέξοδου μνημονίου. Ο περαιτέρω δανεισμός από τα 110 δις δεν έχει πλέον νόημα.
2) Εκτός από την επιλογή της αναδιάρθρωσης (πτώχευσης) του χρέους με ένα γενναίο «κούρεμα» γύρω στο 50%, όπως αναφέρουμε και στο προηγούμενο άρθρο, ακόμα και με έξοδο από το ΕΥΡΩ, αν χρειαστεί, θα πρέπει να πάμε αμέσως (αφού θέλουμε να πατάξουμε την παραοικονομία) σε μείωση των φορολογικών συντελεστών και άμεση άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων για την άσκηση επιχειρήσεων και επαγγελμάτων.
Σε διαφορετική περίπτωση μας περιμένει ο φορολογικός παράδεισος και ο εργατικός μεσαίωνας.
