Από το 1981 μέχρι σήμερα, τον περισσότερο καιρό, βρίσκεται στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας, το μεγάλο δεξιό κόμμα, με τον τίτλο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Βέβαια, όπως αντιλαμβάνεται κι ένας ηλίθιος (με την ιατρική έννοια του όρου), ούτε σοσιαλιστικό είναι, ούτε κίνημα. Δεν νομίζω να χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση...
Όλα αυτά τα χρόνια, το ΠΑΣΟΚ ετεροπροσδιοριζόταν, "πουλούσε" δηλαδή αντίθεση στη Ν.Δ. Υπέρ της "Δύσης" η Ν.Δ.; "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" απαντούσε το ΠΑΣΟΚ. Στα λόγια πάντα φυσικά.
Στην πράξη,...
όχι μόνο δεν έβγαλε τη χώρα από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, αλλά την έβαλε και στο σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. , στην Ο.Ν.Ε. δηλαδή και έγινε ένα από τα πιό υπάκουα παιδιά του ΝΑΤΟ.
Στο μέτωπο της οικονομίας, ενώ μιλούσε για την προστασία του μικρομεσαίου και της νοικοκυράς, προστάτεψε τελικά τους ...σοσιαλιστές τραπεζίτες.
Στο μέτωπο της τάξης, ενώ κατήγγειλε το "κράτος της δεξιάς και τη λογική του χωροφύλακα", αποδεικνύεται κάθε μέρα το κόμμα που στέλνει τους "μπάτσους" εναντίον του "λαού".
Έτσι φτάσαμε στα γεγονότα των Σερρών, όπου, μετά από 40 χρόνια, ξανακούσαμε φράσεις όπως "δίωξη για θρασύτητα εναντίον της αρχής", "απαγορεύεται προληπτικά η συνάθροιση άνω των 3 ατομων" και λοιπές ...σοσιαλιστικές φαιδρότητες.
Σε όλα τα επίπεδα, το ΠΑΣΟΚ είναι το δεξιότερο κόμμα, που είχε ποτέ αυτή η χώρα.
Μόνο στις εκλογές, θυμόταν τη "συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων της αριστεράς", για να υποκλέψει ψήφους από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το αστείο είναι ότι, πράγματι η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική. Παρά τα όσα λέγονται, κατά βάθος όλοι αισθάνονται ένα αίσθημα ανακούφισης, όταν μαθαίνουν ότι οι αστυνομικοί εμπόδισαν τους αγρότες να κλείσουν δρόμους, όταν μαθαίνουν ότι θα συγκρουστούν με λαθρομετανάστες, καταληψίες και απεργούς. Ανακουφίζονται όταν ακούν ότι θα "εκδοθούν ατομικά φύλλα επιστράτευσης των απεργών", γιατί οι απεργίες ξεβολεύουν! Και οι Έλληνες είναι συντηρητικοί. Δεν θέλουν να ξεβολεύονται, για αυτό και επιδοκιμάζουν τις "δεξιές" τακτικές που είναι αποτελεσματικές.
Η Ν.Δ. αντίθετα, στα λίγα χρόνια που κυβέρνησε, προσπαθούσε να αποτινάξει τη "ρετσινιά" του δεξιού και αστυνομικού κρατιστή. Έτσι, υπήρξε συνεχώς άπραγη και άκρως αναποτελεσματική, αφού ό,τι κι αν προσπαθούσε να αλλάξει, προκαλούσε τεράστιες αντιδράσεις από αυτούς, που στα λόγια υπερασπίζονταν την ..αλλαγή!
Προσπαθούσε με απλά λόγια να αλλάξει 100 πράγματα όσο κυβερνούσε, αντιδρούσαν και στα 100 οι "πασόκοι" οι οποίοι τα βάφτιζαν "δεξιά", η ΝΔ κατάφερνε τα 10 και μετά ερχόταν το ΠΑΣΟΚ και κατάφερνε τα υπόλοιπα 90 "δεξιά", που δεν μπορούσε η Ν.Δ.
Η έλευση του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, άλλαξε αρκετά την κατάσταση. Ο Σαμαράς βλέποντας την απραξία της επωνομαζόμενης (στα λόγια "δεξιάς"), αλλά στην πράξη "ανύπαρκτης" παράταξης, προσπάθησε να ξεκαθαρίσει λίγο τα πράγματα. Στην αρχή, για να τον "φοβερίσουν", ξαμόλησαν τους αρθρογράφους να το κατηγορούν για "δεξιό", "εθνικιστή" και "υπερπατριώτη", επειδή τόλμησε να αρθρώσει κάπως ξεκάθαρο πολιτικό λόγο.
Μετά , υποχρέωσαν τη Ντόρα Μπακογιάννη να τον εγκαταλείψει, δήθεν επειδή αυτή είχε "κεντρώες" ανησυχίες.
Η Ν.Δ. όμως φάνηκε να σηκώνει κεφάλι κι έτσι το ΠΑΣΟΚ, μετατοπίστηκε ακόμη πιό δεξιά, περνώντας την στο ντεμαράζ και κλέβοντας ζωτικό χώρο.
Στις επόμενες εκλογές, το σίγουρο είναι ότι θα επικρατήσει η δεξιά.
Ποιά δεξιά όμως; Η γιαλαντζί, ντεμέκ δεξιά της Ν.Δ. ή h γνήσια, αυθεντική δεξιά του ΠΑΣΟΚ;
vip/taxalia
