διαχωριστικά τζάμια, να ωρίονται και υπαλλήλους να απαντούν με αγένεια, αφού έχασαν την υπομονή τους.
Και για όλα αυτά φταίνε οι ελλείψεις προσωπικού, αφού αποχώρησαν οι άνθρωποι που τραβούσαν το κουπί, οι συμβασιούχοι, οι stagiers και λοιποί κωπηλάτες και οι μόνιμοι είναι πολύ κουρασμένοι, πολύ απαγοητευμένη και πολύ εκνευρισμένοι με το συνεχιζόμενο χάος.
Και φυσικά δεν φταίνε οι υπάλληλοι (εκτός από μερικούς ανόητους, που ταλαιπωρούν τους πολίτες), αλλά το σύστημα.
Όταν ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης παραμένει όνειρο θερινής νυκτός, όταν για κάθε συναλλαγή ο νομοθέτης απαιτεί ένα απίστευτο χαρτομάνι, τι να κάνουν οι υπάλληλοι;
Οι πολίτες δικαιολογημένα διαμαρτύρονται, αφού τα χάλια του ΙΚΑ, είναι απίστευτα κι αυτοί είναι τα θύματα, αλλά διαμαρτύρονται, όπως πάντα, σε λάθος άνθρωπο!
Σε αυτόν τον καημένο δηλαδή που βλέπουν μπροστά τους στο γκισέ!
Μα αυτός είναι το θύμα. Αυτός τα ακούει όλη μέρα. Για μπείτε λίγο στη θέση του, να έχεις κάθε μέρα, επί χρόνια, πολίτες να ουρλιάζουν πάνω από το κεφάλι σου, για κάτι που δεν μπορείς να διορθώσεις εσύ !
Φυσικά, δεν δικαιολογούμε όλους τους υπαλλήλους. Υπάρχουν μερικά τεμπελόσκυλα, που όντως είναι για φάπες !
Αλλά η κύρια ευθύνη είναι της πολιτείας, που δεν τοποθετεί κι άλλους υπαλλήλους στις υπηρεσίες αιχμής, όπως το μητρώο, όπου γίνεται το "έλα να δείς".
