Γράφει στο taxalia ο δικηγόρος Πέτρος Αμ. ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο
Δυο λόγια και από μένα για την υπόθεση Ψωμιάδη:
1.Η ποινική καταδίκη αιρετού επιφέρει και διοικητικές κυρώσεις, σύμφωνα με την ισχύουσα κατά τον φερόμενο χρόνο τέλεσης της..
πράξης νομοθεσία του π.δ.30/96:
α.είτε την αυτοδίκαιη έκπτωση από το αιρετό αξίωμα, που προϋποθέτει αμετάκλητη δικαστική απόφαση,δηλ.από τον Άρειο Πάγο,
β.είτε τη θέση τού αιρετού σε αργία,που επέρχεται με απόφαση του γ.γ.Περιφέρειας και πρϋποθέτει έστω και απλή παραπομπή για το πλημέλημμα (εν προκειμένω) της παράβασης καθήκοντος. Για να μην έχει ήδη τεθεί σε αργία, μήπως (για μας που δεν γνωρίζουμε το ιστορικό και την ουσία τής υπόθεσης) η παράβαση καθήκοντος δεν επέφερε βλάβη στα συμφέροντα της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και των νομικών της προσώπων; Νομίζω, ότι είναι κρίσιμο στοιχείο το υπέρ ποίου καταλογίζεται το επιβληθέν πρόστιμο.
Διότι, αν το πρόστιμο καταλογίζεται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, τότε δεν υπάρχει βλάβη της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και των νομικών της προσώπων. Kαι συνεπώς δεν επέρχεται η διοικητική κύρωση είτε της θέσης σε αργία είτε της αυτοδίκαιης έκπτωσης.
Παρενθετικά σημειώνω, ότι από την Εισηγητική Έκθεση του ν.3904/10 (άρθρο 10) προκύπτει με απόλυτη σαφήνεια και ενάργεια η κατάργηση της ιδιάζουσας δωσιδικίας τών αιρετών.