Μια φίλη μού έστειλε ένα e-mail (από τα γνωστά...), που περιέγραφε διάφορα "ανεξήγητα φαινόμενα" σε προϊόντα της Microsoft, τα οποία δήθεν αγνοούν ακόμα και οι τεχνικοί της εταιρείας που τα κατασκεύασε.
Ακολουθούν απαντήσεις που απομυθοποιούν, έναν προς έναν, τους αστικούς μύθους
Το μυστήριο του ονόματος «CON»:
Γιατί δεν μπορούν οι χρήστες των MS-Windows να ονοματίσουν με τη λέξη «CON» οποιονδήποτε φάκελο, σε οποιαδήποτε περιοχή του σκληρού δίσκου του υπολογιστή;
Αυτός ο περιορισμός στην ονοματοθεσία φακέλου είναι ένα κατάλοιπο του παλαιότερου (από τα MS-Windows) Λειτουργικού Συστήματος: του θρυλικού MS-DOS. Εξακολουθεί και στα Windows για λόγους προς τα πίσω συμβατότητας.
Η λέξη «CON», λοιπόν, είναι ένα ειδικό «Όνομα Συσκευής» που αναπαριστά, στο περιβάλλον (γραμμής εντολών) του MS-DOS, το πληκτρολόγιο ή την οθόνη. Γι’ αυτό είναι δεσμευμένο για χρήση από το Λειτουργικό Σύστημα. Δεν θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες. Απλά, θα επεκτείνουμε τον «αστικό μύθο» αναφέροντας ότι επίσης δεν μπορούν να δοθούν ως ονόματα φακέλων τα παρακάτω «Ονόματα Συσκευών»: «AUX», «COMx» (όπου x ένας ακέραιος από 1 μέχρι 9), «LPTx» (όπου x ένας ακέραιος από 1 μέχρι 9), «PRN» και «NUL» (δοκιμάστε τα...).
Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν αυτή η βασική λειτουργία του Συστήματος Αρχείων της Microsoft, να είναι άγνωστη στους τεχνικούς της. Και ειδικά στον Bill (Gates), που υπήρξε ένας εκ των πρώτων προγραμματιστών του Λειτουργικού Συστήματος MS-DOS (που τον έκανε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη).
Ακαταλαβίστικο κείμενο:
Πράγματι, αν γράψουμε τη φράση «Bush hid the facts» (χωρίς να πατήσουμε το ENTER), στο Σημειωματάριο (Notepad) των Windows XP, και στη συνέχεια αποθηκεύσουμε το κείμενο –όταν θα το ξανανοίξουμε θα είναι ακατανόητο. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Το «φαινόμενο» οφείλεται σε μία διαπιστωμένη «ιδιορρυθμία» – για την ακρίβεια, σφάλμα (bug) λογισμικού. Αφορά την αποτυχία αυτόματης αναγνώρισης της κωδικοποίηση χαρακτήρων ενός αρχείου κειμένου, μετά την αποθήκευσή του. Συγκεκριμένα, ο επεξεργαστής κειμένου: «Σημειωματάριο» (Notepad), –σε ορισμένες περιπτώσεις– αναγνωρίζει λανθασμένα ως Unicode (UTF-16LE) ένα αρχείο που περιέχει κείμενο (π.χ. «Bush hid the facts») με κωδικοποίηση χαρακτήρων ASCII. Με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ακατανόητες ακολουθίες χαρακτήρων (γνωστές και σαν mojibake: δηλ. «κινέζικα» ή ασυναρτησίες).
Σε αυτή την περίπτωση, για να μπορέσουμε να διαβάσουμε το αρχείο κείμενου, δεν πρέπει να το ανοίξουμε με διπλό κλικ. Πρέπει να πάμε από το μενού του Σημειωματάριου ως εξής: Αρχείο ---> Άνοιγμα, από το πλαίσιο διαλόγου να επιλέξουμε το αρχείο και μετά (μόνοι μας να ορίσουμε) την κωδικοποίηση (από την κατάλληλη αναδυόμενη λίστα: π.χ. ANSI). Στη συνέχεια κλικ στο Άνοιγμα. Έτσι, θα ανοίξει ευανάγνωστο το κείμενο.
Κατά τη Microsoft, αυτή η «ιδιορρυθμία» είναι σφάλμα μόνο των Windows XP. Έχει διορθωθεί στις επόμενες εκδόσεις: από τα Windows Vista και μετά.
Τρέλες της Microsoft:
Γιατί όταν πληκτρολογούμε το κείμενο: «=rand(200,99)» (χωρίς τα εισαγωγικά) εμφανίζεται μια τεράστια ποσότητα κειμένου στο έγγραφο του Word;
H «=rand()» είναι μια ειδική συνάρτηση (δηλ. εντολή) του Word (από τις πολλές που υπάρχουν), που δημιούργησαν οι προγραμματιστές της Microsoft, για να βοηθήσουν όσους χρήστες θέλουν να προσθέσουν γρήγορα ,«τυχαίο» κείμενο στο έγγραφό τους. Προκειμένου να δοκιμάσουν πάνω του διάφορες μορφοποιήσεις. Το κείμενο αυτό, αν και «τυχαίο», είναι μελετημένο ώστε να προσομοιάζει σε κανονικό.
Το συντακτικό της εντολής «Rand» είναι: «=rand(p,s)» (χωρίς τα εισαγωγικά)
Όπου p πληκτρολογούμε έναν ακέραιο που αντιστοιχεί στο πλήθος των παραγράφων του «τυχαίου» κειμένου
Όπου s πληκτρολογούμε έναν ακέραιο που αντιστοιχεί στο πλήθος των προτάσεων (περιόδων) κάθε παραγράφου.
Π.χ. αν πληκτρολογήσουμε στο Word «=rand(2, 3)» και πατήσουμε ENTER, θα εμφανιστεί «τυχαίο» κείμενο: δύο (2) παραγράφων, που η κάθε παράγραφος θα αποτελείται από τρεις (3) προτάσεις χωρισμένες με τελείες (βάση του συντακτικού που περιγράψαμε παραπάνω). Παρόμοια με την εντολή «rand» είναι και η εντολή: «=lorem(p,s)».
Από τα τα παραπάνω, ο «αστικός μύθος» του «περίεργου» φαινομένου – που δήθεν δεν το γνωρίζει ούτε η Microsoft καταρρίπτεται. Πλέον, γνωρίζουμε όλοι γιατί η εντολή: «=rand(200,99)» θα εμφανίσει ένα τεράστιο «τυχαίο» κείμενο (πολλών σελίδων), που θα αποτελείται από διακόσιες (200) παραγράφους, που κάθε μία θα έχει ενενήντα ενεά (99) προτάσεις.
Η εντολή, με αυτά τα μεγάλα νούμερα στις παραμέτρους της, μπορούμε να πούμε ότι μετατρέπεται σε «ιό» που ενεργοποιεί ο ίδιος ο χρήστης που θα την πληκτρολογήσει, καθώς μπορεί να κολλήσει την λειτουργία του Word (δηλ. δεν κάνει κάτι ιδιαίτερα καταστροφικό).
NewNeuromancer
http://taxalia.blogspot.com 11.4.2011
Ακολουθούν απαντήσεις που απομυθοποιούν, έναν προς έναν, τους αστικούς μύθους
Το μυστήριο του ονόματος «CON»:
Γιατί δεν μπορούν οι χρήστες των MS-Windows να ονοματίσουν με τη λέξη «CON» οποιονδήποτε φάκελο, σε οποιαδήποτε περιοχή του σκληρού δίσκου του υπολογιστή;Αυτός ο περιορισμός στην ονοματοθεσία φακέλου είναι ένα κατάλοιπο του παλαιότερου (από τα MS-Windows) Λειτουργικού Συστήματος: του θρυλικού MS-DOS. Εξακολουθεί και στα Windows για λόγους προς τα πίσω συμβατότητας.
Η λέξη «CON», λοιπόν, είναι ένα ειδικό «Όνομα Συσκευής» που αναπαριστά, στο περιβάλλον (γραμμής εντολών) του MS-DOS, το πληκτρολόγιο ή την οθόνη. Γι’ αυτό είναι δεσμευμένο για χρήση από το Λειτουργικό Σύστημα. Δεν θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες. Απλά, θα επεκτείνουμε τον «αστικό μύθο» αναφέροντας ότι επίσης δεν μπορούν να δοθούν ως ονόματα φακέλων τα παρακάτω «Ονόματα Συσκευών»: «AUX», «COMx» (όπου x ένας ακέραιος από 1 μέχρι 9), «LPTx» (όπου x ένας ακέραιος από 1 μέχρι 9), «PRN» και «NUL» (δοκιμάστε τα...).
Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν αυτή η βασική λειτουργία του Συστήματος Αρχείων της Microsoft, να είναι άγνωστη στους τεχνικούς της. Και ειδικά στον Bill (Gates), που υπήρξε ένας εκ των πρώτων προγραμματιστών του Λειτουργικού Συστήματος MS-DOS (που τον έκανε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη).
Ακαταλαβίστικο κείμενο:
Πράγματι, αν γράψουμε τη φράση «Bush hid the facts» (χωρίς να πατήσουμε το ENTER), στο Σημειωματάριο (Notepad) των Windows XP, και στη συνέχεια αποθηκεύσουμε το κείμενο –όταν θα το ξανανοίξουμε θα είναι ακατανόητο. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Το «φαινόμενο» οφείλεται σε μία διαπιστωμένη «ιδιορρυθμία» – για την ακρίβεια, σφάλμα (bug) λογισμικού. Αφορά την αποτυχία αυτόματης αναγνώρισης της κωδικοποίηση χαρακτήρων ενός αρχείου κειμένου, μετά την αποθήκευσή του. Συγκεκριμένα, ο επεξεργαστής κειμένου: «Σημειωματάριο» (Notepad), –σε ορισμένες περιπτώσεις– αναγνωρίζει λανθασμένα ως Unicode (UTF-16LE) ένα αρχείο που περιέχει κείμενο (π.χ. «Bush hid the facts») με κωδικοποίηση χαρακτήρων ASCII. Με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ακατανόητες ακολουθίες χαρακτήρων (γνωστές και σαν mojibake: δηλ. «κινέζικα» ή ασυναρτησίες).
Σε αυτή την περίπτωση, για να μπορέσουμε να διαβάσουμε το αρχείο κείμενου, δεν πρέπει να το ανοίξουμε με διπλό κλικ. Πρέπει να πάμε από το μενού του Σημειωματάριου ως εξής: Αρχείο ---> Άνοιγμα, από το πλαίσιο διαλόγου να επιλέξουμε το αρχείο και μετά (μόνοι μας να ορίσουμε) την κωδικοποίηση (από την κατάλληλη αναδυόμενη λίστα: π.χ. ANSI). Στη συνέχεια κλικ στο Άνοιγμα. Έτσι, θα ανοίξει ευανάγνωστο το κείμενο.
Κατά τη Microsoft, αυτή η «ιδιορρυθμία» είναι σφάλμα μόνο των Windows XP. Έχει διορθωθεί στις επόμενες εκδόσεις: από τα Windows Vista και μετά.
Τρέλες της Microsoft:
Γιατί όταν πληκτρολογούμε το κείμενο: «=rand(200,99)» (χωρίς τα εισαγωγικά) εμφανίζεται μια τεράστια ποσότητα κειμένου στο έγγραφο του Word;
H «=rand()» είναι μια ειδική συνάρτηση (δηλ. εντολή) του Word (από τις πολλές που υπάρχουν), που δημιούργησαν οι προγραμματιστές της Microsoft, για να βοηθήσουν όσους χρήστες θέλουν να προσθέσουν γρήγορα ,«τυχαίο» κείμενο στο έγγραφό τους. Προκειμένου να δοκιμάσουν πάνω του διάφορες μορφοποιήσεις. Το κείμενο αυτό, αν και «τυχαίο», είναι μελετημένο ώστε να προσομοιάζει σε κανονικό.
Το συντακτικό της εντολής «Rand» είναι: «=rand(p,s)» (χωρίς τα εισαγωγικά)
Όπου p πληκτρολογούμε έναν ακέραιο που αντιστοιχεί στο πλήθος των παραγράφων του «τυχαίου» κειμένου
Όπου s πληκτρολογούμε έναν ακέραιο που αντιστοιχεί στο πλήθος των προτάσεων (περιόδων) κάθε παραγράφου.
Π.χ. αν πληκτρολογήσουμε στο Word «=rand(2, 3)» και πατήσουμε ENTER, θα εμφανιστεί «τυχαίο» κείμενο: δύο (2) παραγράφων, που η κάθε παράγραφος θα αποτελείται από τρεις (3) προτάσεις χωρισμένες με τελείες (βάση του συντακτικού που περιγράψαμε παραπάνω). Παρόμοια με την εντολή «rand» είναι και η εντολή: «=lorem(p,s)».
Από τα τα παραπάνω, ο «αστικός μύθος» του «περίεργου» φαινομένου – που δήθεν δεν το γνωρίζει ούτε η Microsoft καταρρίπτεται. Πλέον, γνωρίζουμε όλοι γιατί η εντολή: «=rand(200,99)» θα εμφανίσει ένα τεράστιο «τυχαίο» κείμενο (πολλών σελίδων), που θα αποτελείται από διακόσιες (200) παραγράφους, που κάθε μία θα έχει ενενήντα ενεά (99) προτάσεις.
Η εντολή, με αυτά τα μεγάλα νούμερα στις παραμέτρους της, μπορούμε να πούμε ότι μετατρέπεται σε «ιό» που ενεργοποιεί ο ίδιος ο χρήστης που θα την πληκτρολογήσει, καθώς μπορεί να κολλήσει την λειτουργία του Word (δηλ. δεν κάνει κάτι ιδιαίτερα καταστροφικό).
NewNeuromancer
http://taxalia.blogspot.com 11.4.2011
