Πουλημένη ηθική

του Σωτήριου Καλαμίτση

Πλείστοι όσοι πολίτες έχουν αναφερθεί, με μηνύματά τους ή σχόλια στο διαδίκτυο, στον χαρακτήρα του έλληνα ως βολεψάκια που πουλάει την ψήφο του για διορισμό, που λαδώνει τον εφοριακό για να τακτοποιήσει  τις φορολογικές εκκρεμότητές του εις βάρος χιλιάδων ειλικρινών φορολογουμένων, που λαδώνει τον πολεοδόμο για να κάνει τα στραβά μάτια στις οικοδομικές  αυθαιρεσίες του, που δίνει το φακελάκι στον γιατρό για να νοσηλευθεί, που …, που….., που …..

Και καταλήγουν τα μηνύματα με την επωδό-απορία «πώς είναι δυνατόν να αγανακτεί σήμερα αυτός που έθρεψε το σάπιο καθεστώς της λεγόμενης Δημοκρατίας;», αυτός που ακόμη και σήμερα ακολουθεί την ίδια απαράδεκτη τακτική, προκειμένου να βολευτεί, αφού και σήμερα το κυβερνών κόμμα τηρεί απαρεγκλίτως τις αρχές του πελατειακού προσανατολισμού του πολιτικού θεάτρου;

Όλα τούτα τα κρούσματα ανηθικότητας τα φορτώνουν στον απλό πολίτη που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς το φακελάκι προς πάσα κατεύθυνση. Για τους πολιτικούς δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Όλοι τους διακηρύσσουν ότι είναι αντίθετοι με αυτές τις πρακτικές και αγωνίζονται για να σπάσουν αυτό το απόστημα και να χτίσουν μια νέα Ελλάδα.

Κι’ έρχεται, εις επιστέγασμα αυτών των διακηρύξεων, ο πρώτος πολίτης της χώρας να νουθετήσει τον «κοπρίτη» λαό λέγοντάς του ότι θα πρέπει επί τέλους να πληρώσουν όσοι φοροδιαφεύγουν. Κι’  αυτά επί τη 37η επετείω αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Ποιός; Ο συνεργός στη φοροδιαφυγή του Αντρέα Παπανδρέου, στον οποίο δάνεισε μερικά εκατομμύρια για να δικαιολογηθεί το κόστος αγοράς τού, κατά Ευάγγελο Γιαννόπουλο, «κωλόσπιτου», ώστε να μην αποκαλυφθούν άφθονα, αλλά αφανή, περιουσιακά στοιχεία. Ο συνεργός σε φοροδιαφυγή παρέλειψε να μνημονεύσει την 24.07.2011 τον Μαγγίνα και το αναψυκτήριό του, τον Σουφλιά και το αυθαίρετό του, τον Πετσάλνικο και την πισίνα του, τον Παπακωνσταντίνου και τον υδατοσυλλέκτη του, το «νόμιμον και ηθικόν» του Βουλγαράκη, την περίφραξη του αιγιαλού από τη μαμά τού νυν πρωθυπουργού, τις οφειλές του συζύγου της κ. Γκερέκου, αλλά μνημόνευσε όλους τους άλλους ανώνυμους «βολεψάκηδες», στους οποίους συνέστησε να πληρώσουν επί τέλους τους φόρους τους.

Με ποιο ηθικό ανάστημα τολμήσατε κ. Πρόεδρε να απευθύνετε νουθεσίες προς τον δύσμοιρο λαό; Γιατί δεν του είπατε κάτι για τα πολιτικά λαμόγια που κυκλοφορούν ελεύθερα, όπως ο Άκης, ο Τάσος, ο Θόδωρος και τ’ άλλα τα παιδιά, αλλά και για τους επιχειρηματίες που τους συντηρούν και το μηντιακό σύστημα που τους προβάλλει καθημερινώς ως το «δέον»; Γιατί δεν σκεφτήκατε να νουθετήσετε τους υπουργούς που εν καιρώ αυστηρής λιτότητος σπαταλούν τα χρήματα των φορολογουμένων για ανακαίνιση γραφείων ή για την οικονομική ενίσχυση αμφιβόλου νομιμότητος μη κυβερνητικών οργανώσεων που αποτελούν βραχίονα της κυβερνητικής πολιτικής;

Σας είδαμε στην οθόνη να χαμογελάτε ανταλλάσσοντας χειραψίες με άλλους εξ ίσου χαμογελαστούς, ακόμη και γελαστούς, προσκεκλημένους σας στο Προεδρικό Μέγαρο για να τιμήσετε την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Όπως σημείωνε ο συμπολίτης Β. Μπόνιος, καθένας από αυτούς έχει στο τσεπάκι του περί τα € 10.000 μηνιαίως. Δεν σας είδαμε, λοιπόν, να σφίγγετε το χέρι ενός άνεργου του Περάματος, ενός δοκιμαζόμενου από τους λαθρομετανάστες κατοίκου του Αγίου Παντελεήμονα, ενός τροφίμου του Ταμείου Ανεργίας, ενός μικροεπιχειρηματία που έβαλε λουκέτο στο μαγαζί του ελέω Μνημονίου, ώστε να διαπιστώσουμε τί είδους χαμόγελο θα φορούσαν αυτοί και πώς θα γιόρταζαν μαζί σας την αποκατάσταση της Δημοκρατίας δίπλα στους βουλευτές που έχουν ψηφίσει Μνημόνιο και Μεσοπρόθεσμο, δίπλα στους πρώην Προέδρους της Δημοκρατίας που δεν έχουν ανοίξει το στόμα τους μετά την 04.10.2009 για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, δίπλα στους προέδρους τραπεζών και ετερόφωτους διοικητές ΔΕΚΟ, δίπλα στους λοιπούς προσκεκλημένους σας επιχειρηματίες, ανθρώπους του πνεύματος κ.λπ.

Κύριε Πρόεδρε, σας θαυμάσαμε να γιορτάζετε χαμογελαστός για μία ακόμη φορά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας των προσκεκλημένων σας. Αυτή την ανήθικη Δημοκρατία που έχει στριμώξει τον λαό στη γωνία για το καλό του.