Η μοιρολατρία δεν είναι κάτι νέο στην ελληνική ψυχολογία, καθώς βρίσκει την πλήρη εφαρμογή της στις κοινές εκφράσεις «θα δούμε» και « τι να κάνουμε», γράφει ο αρθρογράφος του Reuters, Jeremy Gaunt. Εκτός από τη μοιρολατρία, πλέον στην Ελλάδα υπάρχει και η...
αγανάκτηση.
«Το νταηλίκι του λαού έχει πληγεί και οι Έλληνες κινούνται μεταξύ αμηχανίας και ντροπής.
Πλέον η λέξη- κλειδί στα στόματα όλων είναι η «λιτότητα», σημειώνει o Gaunt.
Την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει μνημειώδεις αλλαγές στην Ελλάδα, δεδομένου ότι η χώρα έχει «συνέλθει» από τη μεθυστική αισιοδοξία του να είσαι νέο μέλος της ευρωζώνης και διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων και έχει εισέλθει στην πραγματικότητα της απότομης οικονομικής ύφεσης, του χρόνιου χρέους και της εξάρτησης από ξένες «διασώσεις». Παρά τα τρέχοντα «τραύματα» υπάρχουν εμφανείς βελτιώσεις (μουσείο Ακρόπολης, Μετρό, αεροδρόμιο, νέοι δρόμοι).
Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν βαθιά ριζωμένα προβλήματα που η ίασή τους μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από τη λιτότητα και την απειλή της πτώχευσης. Οι Έλληνες είναι υπερήφανοι περισσότερο από άλλα έθνη, δεδομένης της αρχαίας χρυσής εποχής και τη «γέννηση» της δημοκρατίας. Αλλά σήμερα, ο πηγαίος αυτός κομπασμός έχει χαθεί, παρατηρεί ο αρθρογράφος. Με 350 δισ. ευρώ χρέος, η Ελλάδα έχει γίνει μια οικονομική παρία της αγοράς μετά από μια δεκαετία σχετικής «άνθησης» και έχει εναποθέσει τις ελπίδες της για διάσωση στην ΕΕ και το ΔΝΤ. Παράλληλα και σουρεαλιστικά, η χώρα που έχει σχεδόν το μέγεθος της Αλαμπάμα, έχει κλονίσει το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις από την περιφέρεια της Ευρώπης έως τις ΗΠΑ. «Θα καταφέρει άραγε η Ελλάδα να ξεπεράσει τις δυσκολίες; Θα δούμε», καταλήγει το Reuters.
το βρήκαμε στο http://o-peiraiotis.blogspot.com/2011/07/reuters.html
το πρωτότυπο άρθρο στο http://www.reuters.com/article/2011/07/12/us-greece-austerity-change-idUSTRE76B1JF20110712
