Το καλοκαίρι του '71 πήγα στο Παρίσι και έκανα πλήρη εκπαίδευση στα όπλα και στα εκρηκτικά. Αργότερα βάζαμε βόμβες μαζί με τον Ερατοσθένη Καψωμένο…
Η απάντηση:
Είναι ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (13/05/2001)
Παιδί τι θέλατε να γίνετε;
«Μεγάλωσα σε έντονο πολιτικό κλίμα. Η πολιτική ήταν η δεύτερη διαρκής πλευρά της ζωής μου. Την ημέρα που σκοτώθηκε ο Πέτρουλας ήμουν στον δρόμο. Ημουν 15 χρόνων».
Τι ήσασταν τότε πολιτικά;
«Ημουν στην αριστερά του Κέντρου, ανδρεοπαπανδρεϊκός. Πιο αριστερά πήγα με τη δικτατορία».
Και πήγατε αρκετά αριστερά.
«Στην επαναστατική Αριστερά. Οργανώθηκα στον "Ρήγα Φεραίο" το 1967, το '69 μπήκα σε οργανώσεις που ήταν υπέρ του ένοπλου αγώνα κατά της δικτατορίας. Το '73 μετείχα στο Πολυτεχνείο. Και το '74 με κάλεσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Εστειλε μήνυμα να έρθει ο Αντώνης που συνεργαζόταν με το ΠΑΚ. Και ο Αντώνης ήμουν εγώ».
Από πού προέκυψε το ψευδώνυμο Αντώνης;
«Το είχα πάρει από το Μαουτχάουζεν του Καμπανέλλη και του Θεοδωράκη. Ο Αντώνης είναι ένα λαϊκό παιδί στο Μαουτχάουζεν που σήκωνε τις πέτρες των άλλων, των αδυνάμων».
Κάνατε αληθινά επαναστατικά πράγματα στη διάρκεια της δικτατορίας, πέρα από το να συζητάτε;
«Ηταν τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου. Ξεκινήσαμε από τον "Ρήγα Φεραίο", με προκηρύξεις, με εφημερίδες, με τον "Θούριο", γράφαμε συνθήματα...».
Βόμβες;
«Εξι χρόνια έζησα με όλη την ένταση μια υπέροχη φράση του Λένιν: "Ο επαναστάτης είναι νεκρός επ' αδεία!". Είναι εντελώς τυχαίο που βγήκαμε σώοι από αυτά. Το καλοκαίρι του '71 πήγα στο Παρίσι και έκανα πλήρη εκπαίδευση στα όπλα και στα εκρηκτικά. Αργότερα βάζαμε βόμβες μαζί με τον Ερατοσθένη Καψωμένο, έναν από τους πιο πολύτιμους καθηγητές της νέας ελληνικής φιλολογίας. Δεν ήταν δουλειά ούτε του Ερατοσθένη ούτε δική μου».
Γιατί πήγατε στο Παρίσι για να εκπαιδευθείτε στο αντάρτικο;
«Εκεί έτυχε η οργάνωση με την οποία συνεργαζόμασταν, το "Κίνημα 20 Οκτώβρη", να έχει τη δυνατότητα να μας εκπαιδεύσει».
Οπλοφορούσατε τότε;
«Είχαμε οπλισμό αλλά δεν χρειάστηκε ευτυχώς να τον χρησιμοποιήσουμε ποτέ. Από μια σκοπιά είμαστε τυχεροί που τα ζήσαμε όλα αυτά, αλλά δεν εύχομαι σε κανέναν να χρειαστεί να τα ξαναζήσει. Το καινούργιο Σύνταγμα λέει το σωστό, ότι πρέπει να προασπίσει κανείς τους δημοκρατικούς θεσμούς, όταν ανατρέπονται, με κάθε μέσο. Αλλά πρέπει να υπάρξει μια κρίσιμη γραμμή ανάμεσα στη δυναμική αντίσταση σε μια δικτατορία, που περιλαμβάνει βόμβες και όπλα, και στην τρομοκρατία σήμερα. Η τρομοκρατία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας».
Αναρωτιέμαι πώς βλέπατε τότε τα σύμβολα της εξουσίας, τα υπουργεία, τις μαύρες Μερτσέντες, τους αστυνομικούς. Ολα αυτά που τώρα μπήκαν και στη δική σας ζωή.
«Δεν με απασχόλησαν ποτέ ιδιαίτερα τα σύμβολα της εξουσίας. Οι Μερτσέντες ή τα τανκς. Τότε ήταν η ασφυξία που ένιωθες σ' ένα καθεστώς που απαγόρευε την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή. Ηταν σαν κάποιος να σου κόβει την αναπνοή».
Φαντάζομαι πάντως ότι δεν θα είχατε φανταστεί τον εαυτό σας σε υπουργική Μερτσέντες. Το αντιδικτατορικό θα περιείχε και λίγο αντιεξουσιαστικό...
«Ηταν αντιεξουσιαστικό και παραμένει αντιεξουσιαστικό».
www.tovima.gr
