Η προκατάληψη και οι ιδεοληψίες είναι κακός σύμβουλος, ειδικά στους υποκριτές.
Ο Άδωνις, δεν είναι η συμπαθειά μας, αλλά στο ζήτημα της ...δασείας, έχει απόλυτο δίκιο. Έκαναν την τρίχα τριχιά και κάτι παραπάνω!
Έβαλε ο άνθρωπος στην ταμπέλα του στο Υπουργείο μια δασεία και ξεσηκώθηκε το σύμπαν. Έσπευσαν όλοι να...
διαχωρίσουν τη θέση τους από τον "φασίστα". Οι υποκριτές του κώλου. Δημοσιογράφοι που πληρώνονται μαύρα, καναλάρχες που δεν έχουν άδεια, εκδότες που εκβιάζουν προεκλογικά τους υποψήφιους ότι θα τους σκίσουν αν δε χώσουν το δεκαχίλιαρο, "προοδευτικοί" καθηγητές που βαριούνται να κάνουν μάθημα και την τεμπελιά τη βάφτισαν επαναστατικό καθήκον, χοντροκέφαλοι φοιτητές που βαριούνται να διαβάσουν, όλοι του τη μπήκαν του μπουμπούκου για μια δασεία.
Γιατί αν δηλώνεις την αντίθεσή σου σε κάποιον, ετεροπροσδιορίζεσαι. Άρα βολεύει να φτιάχνουμε φασίστες, να τους κατηγορούμε επειδή ...έβηξαν, ώστε να βάζουμε τον εαυτό μας στην αντίπερα όχθη των "δημοκρατών". Αίφνης, όλοι οι δημοκράτες, κάνουν υποδείξεις και κουνούν απειλητικά το δάχτυλο στους άλλους, για ψύλλου πήδημα.
Ένας τέτοιος δημοκράτης καθηγητής του ΑΠΘ, βρίσκεται στη φυλακή -και θα βρίσκεται για πολλά χρόνια ακόμη- επειδή άφησε ανάπηρη από το ξύλο τη γυναίκα του, τυφλή την κόρη του επειδή της έσβηνε τσιγάρα στα μάτια και προβληματικό τον γιό του, επειδή του έσπαγε το κεφάλι στο ξύλο, επί χρόνια (αληθή και ακριβή είναι όλα αυτά, είναι γνωστή υπόθεση που απασχόλησε πρόσφατα τη δικαιοσύνη). Στον ...ελεύθερο χρόνο του, έκανε κι αυτός περισπούδαστες αναλύσεις για τους ...φασίστες.
Πίτσες μπλέ Άδωνι, άστην έτσι την πινακίδα, γράψτους στα παπάρια σου, όπως γράφουν αυτοί τον διπλανό τους.
Γεμίσαμε δημοκράτες στην Ελλάδα. Τόση δημοκρατία έχουμε να δούμε από τη χούντα.
