Γ@μώ τα Υπουργεία σας...

«Γαμώ τα υπουργεία σας» ή «και γαμώ τους υπουργούς μας»; [υπό + έργο = υπουργός = υπηρέτης] 

Αναρριχήθηκαν επί τέλους στα ύπατα πολιτικά αξιώματα και πολιτικοί που ούτε το φαντάζονταν, έστω και αν δεν είναι υποδεέστεροι όσων μας υπούργησαν μέχρι τώρα. Από την Εσπερία ακούστηκαν φωνές διαμαρτυρίας για το θεαθήναι. Και τούτο, διότι από τη στιγμή που αποφασίσθηκε από εκτός Ελλάδος, άρα..

εξ [1] ορισμού εξωθεσμικά, κέντρα ο σχηματισμός της σημερινής κυβέρνησης, ολίγον ενδιέφερε τους εντολείς, αν στην κυβέρνηση θα μετείχαν ακροδεξιοί ή φερόμενοι ως ακροδεξιοί, αντισημίτες ή φερόμενοι ως αντισημίτες κ.λπ.

Αρκεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι μη ακροδεξιοί, όλοι δε μνημονιακοί. Άλλωστε, βολεύει η συμμετοχή τού ακροδεξιού στοιχείου, ώστε να επωμισθεί και αυτό ένα τεράστιο μέρος της ευθύνης για το τερατούργημα που κυοφορείται δυο χρόνια τώρα. Αν το ΚΚΕ και ο Τσίπρας ήθελαν να μετάσχουν στο κυβερνητικό σχήμα, ουδόλως αμφιβάλλω ότι θα ήταν ευπρόσδεκτοι, έστω και αν αντιδρούσε η κ. Λεπέν ή οι απανταχού της γης νεοναζί. Και τούτο, διότι αυτή τη στιγμή αναζητούνται νέοι πρόθυμοι, οι οποίοι - τυφλωμένοι από φιλοδοξία - θα νομιμοποιήσουν με τις πράξεις τους το αποτελείωμα του ελληνικού λαού και θα ενταφιάσουν το πνεύμα της 28.10.2011. 

Γράφτηκαν τόσα πολλά για τον άφρονα ΓΑΠ που προκήρυξε δημοψήφισμα. Μερικοί τού ανεγνώρισαν μαγκιά που με την κίνηση αυτή έβαλε στο κόλπο τους δήθεν αντιμνημονιακούς αντιπάλους του και τους ξεβράκωσε, ενώ άλλοι του κατελόγισαν ηλιθιότητα που θα δίχαζε τον ελληνικό λαό. Τους μάρανε ο διχασμός τού λαού την ώρα που τον έβλεπαν μονιασμένο όσο ποτέ άλλοτε. Ας μην ξεχνάμε, πάντως, ότι η συζήτηση και οι κοκορομαχίες για τη διενέργεια δημοψηφίσματος βρίσκονταν σε έξαρση εν μέσω της διαδικασίας της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ. 

Όλες οι κοτούλες έσπευσαν να ξαναδείξουν την εμπιστοσύνη τους υπό το κράτος ενός και μοναδικού φόβου: των εκλογών που θα δρομολογούνταν μετά βεβαιότητος, εάν απέσυραν την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση. Λίγο τους ενδιέφερε το δημοψήφισμα ως δημοψήφισμα. Το διακύβευμα ήταν αν θα επιτρέψουν στον γιαουρτοβολούντα και αυγοβολούντα λαό να εκφράσει με την ψήφο του την προτίμησή του για την επόμενη κυβέρνηση. 

Είχαν από καιρό, βεβαίως, προετοιμάσει οι μεγαλοεπιχειρηματίες την κοινή γνώμη με το προβαλλόμενο από τα βοθροκάναλα και τις φυλλάδες τους θέσφατο ότι ουδέν κόμμα θα έχει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, οπότε μοιραίως οδηγούμεθα σε κυβέρνηση συνεργασίας. Με αυτό το δεδομένο στο υποσυνείδητό του προσαρμόστηκε [;] ο λαός στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα το αποκαλούμενο εναλλάξ Εθνικής Συνεννόησης, Εθνικής Ευθύνης και Εθνικής Συνεργασίας. 

Εθνικό, εν πρώτοις, δεν είναι το σχήμα, διότι απλώς έχει έλληνα μεν πρωθυπουργό, αλλά εντολοδόχο οιονδήποτε άλλου πλην του ελληνικού λαού. 

Ευθύνης δεν μπορεί να είναι, διότι εικάζω ότι με ευθύνη, όπως οι ίδιοι την αντιλαμβάνονται, βουλεύονταν μέχρι τώρα όλοι οι βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση. 

Ούτε συνεννόησης μπορεί να ονομασθεί, αφού είναι εκ των προτέρων γνωστό ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ τόσο ετερόκλητων προσώπων. 

Συνεργασίας, όμως, ή μάλλον Συνέργειας πρέπει να ονομασθεί, διότι όλοι οι μετέχοντες θα συνεργήσουν εν αγαστή συμπνοία αφ’ ενός στη σωστή κατανομή, αλλά και πραγματική διανομή, των μιζών [βλ. πολυπληθή παρουσία υπουργών και από τα τρία κώματα στο υπουργείο εθνικής Αμύνης] αφ’ ετέρου στη δίκαιη ανάθεση των δημόσιων έργων και προμηθειών σε ευρύτερο κύκλο προσώπων, μια που είχε γίνει φανερό ότι τα κοινοτικά κονδύλια δεν απορροφώντο ελλείψει ικανού αριθμού πράσινων εργολάβων. 

Εθνικής Συνέργειας πρέπει να αποκαλείται η σημερινή κυβέρνηση και για έναν άλλο λόγο: συνεργούντες όλοι απέτρεψαν την κάθοδο των ψηφοφόρων στις κάλπες, έστω και αν ο Σαμαράς οδύρεται λέγοντας ότι οι εκλογές θα γίνουν την 19.02.2012. Τι σε φόβισε ρε Αντώνη και δεν ήθελες το δημοψήφισμα; Οι πράσινοι δεν το ήθελαν για να μη ψάχνουν την ψήφο της μάνας τους με το ψηφοδέλτιο της αρεσκείας τους. Εσύ γιατί δεν το ήθελες; Φοβήθηκες μη θέσουν σε δημοψήφισμα το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, οπότε υπήρχε κίνδυνος να νικήσει η «δραχμή»; Και δεν μπορούσες να πείσεις τον λαό ότι δεν συμφέρει η επιστροφή στη δραχμή; Κι’ αν ο λαός έλεγε ευρώ, γιατί θα καρπωνόταν τη νίκη ο ΓΑΠ; Μάλλον φοβήθηκες και συ αποχή της τάξης του 80%. Εν τέλει, μήπως και συ μετάνοιωσες για τις εκλογές; Μάλλον έτσι μου φαίνεται. 

 Συνελόντι επείν: κάλπες θα στηθούν, αν στηθούν, το 2013 και βάλε. Κατάφερε το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό να συνεχίσει να υπηρετεί οποιονδήποτε άλλο εκτός από τον ελληνικό λαό. Τη Δημοκρατία της αρπαχτής και του δοσιλογισμού και τα μάτια σας! 

 Σωτήριος Καλαμίτσης 

 [1] Παρακαλώ όσους γράφουν «εξ΄» να πάψουν να το κάνουν, διότι εκνευρίζομαι. Η πρόθεση «εκ» γίνεται «εξ» για λόγους ευφωνίας, όταν ακολουθείται από φωνήεν. Άρα δεν χρειάζεται απόστροφο. Αυτή η σημείωση απευθύνεται κυρίως στον παρανόμως ξαναδιορισμένο Αντιπρόεδρο κ. Πάγκαλο.