του Σωτήριου Καλαμίτση
Δικηγόρου
Κάθε νόμος έχει ένα τίτλο. Μέχρι το έτος 1981, ότε εν τη Βασιλεία των κρατικών Ταμείων ήλθε το ΠΑΣΟΚ, οι τίτλοι γράφονταν στην καθαρεύουσα. Είχαν τον τύπο π.χ. «Περί συνταξιοδοτήσεως των αναξιοπαθουσών διαζευγμένων θυγατέρων των βουλευτών και άλλων τινών διατάξεων». Κάτι τέτοιους τίτλους έφεραν συνήθως υπουργικές αποφάσεις, με..
τις οποίες επεβάρυναν τα ασφαλιστικά Ταμεία διάφορες «κοινωνικές» ομάδες, μικρές ή μεγάλες. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που έχουν τα εν λόγω Ταμεία τα σημερινά χάλια τους. Οι υπόλοιποι λόγοι δεν είναι του παρόντος.
Μετά την έλευση του ΠΑΣΟΚ εν τη Βασιλεία των Κρατικών Ταμείων οι νόμοι έφεραν και πάλι τίτλους, αλλά διατυπωμένους στη Δημοτική. Έτσι, ένας τέτοιος τίτλος ήταν π.χ. «Συνταξιοδότηση από το ΝΑΤ παλιννοστούντων ελλήνων πολιτών και άλλες διατάξεις».
Ειρήσθω εν παρόδω ότι το Σύνταγμα απαγορεύει την ψήφιση νόμων που περιέχουν διατάξεις ρυθμίζουσες ζητήματα άσχετα μεταξύ των. Κόλλαγαν, λοιπόν, οι κυβερνήσεις το «και άλλες διατάξεις» στον τίτλο του νόμου και καθάριζαν.
Έτσι, σε φορολογικά νομοσχέδια μπορεί να βρει κανείς διατάξεις για τον πολεοδομικό σχεδιασμό της Άνω Μαγούλας ή για τη ρύθμιση βαθμολογικών θεμάτων ιατρών υπηρετούντων στο νοσοκομείο Χίου.
Αρκετοί, όμως, νόμοι έχουν μείνει στην ιστορία και στη συνείδηση του λαού με το όνομα των πολιτικών που είχαν την πρωτοβουλία για την ψήφισή τους. Η σχετική ονομασία άλλοτε έχει θετικό και άλλοτε αρνητικό περιεχόμενο.
Έτσι π.χ. ο νόμος που έφερε προς ψήφιση ο Μένιος Κουτσόγιωργας για να επιτρέψει δήθεν στην Τράπεζα της Ελλάδος να ελέγξει τις τραπεζικές καταθέσεις του Κοσκωτά, στην ουσία όμως για να αποτρέψει τον έλεγχο αυτό, έχει μείνει στην ιστορία με την ονομασία «Κουτσονόμος». Όχι από τις 2 πρώτες συλλαβές του επωνύμου του, αλλά για να υποδηλώνει ότι ο νόμος ήταν κουτσός, χωλός.
Ο νόμος 2190/1994 για την πρόσληψη στον Δημόσιο Τομέα υπαλλήλων κατόπιν αδιάβλητου, υποτίθεται, διαγωνισμού μέσω του λεγόμενου Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού [ΑΣΕΠ] έμεινε στην ιστορία ως «νόμος Πεπονή» από το επώνυμο του αείμνηστου εμπνευστή του και ασφαλώς με θετικό περιεχόμενο, επειδή εισήγαγε την αξιοκρατική επιλογή των προσλαμβανομένων. Άλλο τώρα το θέμα ότι τον εν λόγω πρωτοπορειακό νόμο έχουν ξεσκίσει όλες οι μετά την ψήφισή του κυβερνήσεις με τα γνωστά κολπάκια των συμβασιούχων και stagiaires.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον νόμο 3869/2010 περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών, ο οποίος είναι γνωστός ως «νόμος Κατσέλη». Η ονομασία αυτή ασφαλώς και έχει θετικό περιεχόμενο, αφού ο νόμος αποτέλεσε τον προπομπό τού κουρέματος των δανείων που είχαν λάβει οι πολίτες από τις τράπεζες. Ας πούμε ότι εισήγαγε ένα mini PSI. Πάλι καλά που υπάρχει και αυτός ο νόμος, διότι με το ξέσκισμα του λαού από τον Μεγάλο Κανωνιέρη, συναινούσης μετ’ ενθουσιασμού σύμπασας και συμπαγούς της Κ.Ο.τικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί ένα αποκούμπι για τον δεινοπαθούντα δανειολήπτη.
Τις ημέρες αυτές βγήκε στα φόρα η περίφημη απόφαση του Υπουργού Εργασίας, του γίγαντα αυτού εργατοπατέρα, με την οποία καθίστανται δικαιούχοι επιδομάτων αναπηρίας διάφοροι διεστραμμένοι τύποι, όπως παιδόφιλοι, σαδιστές, μαζοχιστές, νυμφομανείς, κλεπτομανείς κ.λπ. Πώς να την ονομάσεις την απόφαση αυτή; Κουτρουμαναπόφαση; Τραίνο ολόκληρο, δεν πάει. Κουτραπόφαση; Δεν είναι και άσχημο. Υποδηλώνει απόφαση που κατέβασε η κούτρα του Κουτρουμάνη. Ίσως Κουτουραδαπόφαση.
Αυτή είναι μεστή ονομασία, διότι εμπεριέχει πολλά στοιχεία.
Ενώ πρώτοις δείχνει ότι την απόφαση εξέδωσε ο υπουργός στα κουτουρού, ήτοι στην τύχη.
Δεύτερον εμπεριέχει συλλαβές το ονόματός του.
Τρίτον οι συλλαβές «τουραδα» παραπέμπουν σε λέξη που μοιάζει με το περιεχόμενο της απόφασης.
Εν τέλει δεν πρέπει να είμαστε καθόλου καλά. Προτείνω στον τεράστιο υπουργό να συμπληρώσει την απόφασή του περιλαμβάνοντας και την κατηγορία των «Κουτρουμανών».
