Μια αληθινή ιστορία από τον Φώτη Μακρίδη
Χθες το βράδυ, κατά τις 8, έτυχε να πάω σε καφέ της περιοχής "Ροτόντα" στη Θεσσαλονίκη, το οποίο διατηρεί φίλος και συμφοιτητής μου. Το συγκεκριμένο καφέ, είναι στέκι αναρχικών ή αντεξουσιαστών, όπως θέλετε πείτε το.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση μπαίνοντας στο μαγαζί, ήταν ότι όλοι οι πελάτες έπιαναν και με τα δύο χέρια την περιοχή των ...γεννητικών αδένων.
Τους ρώτησα λοιπόν:
-γιατί ρε αλάνια πιάνετε τα α...δια σας;
-σώπα ρε μ...κα, μου λένε, αρχίζουν οι ειδήσεις!
-ε, και;
-Θα πούνε για μας, μου λέει ένας τύπος με χαλκά στη μύτη
-ε, και; ξαναρωτώ;
-μας δεν καταλαβαίνεις ρε τι σου λέμε; Θα βγουν τώρα στο MEGA δημοσιογράφοι, πολιτικοί, αρχηγοί αστυνομίας, αξιωματικοί, συνδικαλιστές, όλοι αυτοί οι φίτσουλες και θα πουν ότι "θα κάνουν σύσκεψη, ξανασύσκεψη, ξαναμανσύσκεψη", ότι "δεν πάει άλλο με τους κουκουλοφόρους", ότι θα μας κατεβάσουν τις κουκούλες, θα "βάλουν το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο" και τις άλλες παπαριές που λένε κάθε φορά που τους ξεφτιλίζουμε...
Κάτι είχα αρχίσει να καταλαβαίνω και τον άφηνα να συνεχίσει
-ε, εμείς το ΄χουμε έθιμο, όταν ακούμε τέτοιες μ...ακίες, απ΄αυτούς τους γελοίους, που τους έχουμε ξεφτιλίσει εκατό φορές, να χαϊδεύουμε τα α....δια μας!
