Αναφέρεται σαν πρόεδρος των Βλάχων ιδιότητα την οποία δεν κατέχει
Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Σακελάρης είναι ο εκπεσων δικαστικά τέως πρόεδρος της ΠΟΠΣ Βλάχων (2005-2008), λόγω καλπονοθείας και..
ατασθαλιών. Είναι ντροπή να διακυβεύεται η εικόνα των βλάχων από έναν τέτοιο τύπο που πάντα έβλεπε την ΠΟΠΣ Βλάχων ως εφαλτήριο πολιτικής καριέρας.
Με την απόφαση 2622/07.07.2008 του Πρωτοδικείου Λαρίσης, (ο Λαρισαίος κος Μ. Σακελάρης) εξέπεσε του αξιώματός του, λόγω ατασθαλιών και παρατυπιών κατά τη διαδικασία των εκλογών της 25ης/11ου/2007
Σήμερα ο κ. Σακελάρης δεν είναι ούτε μέλος σε κανέναν Βλάχικο Σύλλογο.
Η.Η.ΒΛΑΧΟΣ ΛΑΡΙΣΑ
Ολόκληρο το ιστορικό
Ολόκληρο το ιστορικό
Ανοιχτή επιστολή
προς όλους τους Συλλόγους-μέλη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων
Με την παράκληση να λάβουν γνώση όλα τα μέλη όλων των Συλλόγων
Θεσσαλονίκη 22 Ιουλίου 2009
Θέμα : Πρόβλημα διοίκησης της Π.Ο.Π.Σ.Β. και κίνδυνος οριστικής της διάλυσης
Αγαπητοί συμπατριώτες, μέλη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων
Έκρινα σκόπιμο και αναγκαίο να σας αποστείλω αυτή την προσωπική επιστολή, που αναφέρεται στα προβλήματα που έχουν εδώ και πολύ καιρό ανακύψει στη λειτουργία της Π.Ο.Π.Σ.Β., διότι έχω αντιληφθεί ότι ελάχιστοι Σύλλογοι τα γνωρίζουν, ενώ οι περισσότεροι Σύλλογοι έχουν πλήρη άγνοια των γεγονότων που οδήγησαν την Ομοσπονδία στην αδράνεια, την ακυβερνησία και τελικά στην ανυπαρξία. Λυπάμαι που αναγκαστικά θα μακρηγορήσω, αλλά έχουν συσσωρευθεί πάρα πολλά θέματα και επομένως αυτό είναι αναπόφευκτο.
Ο λόγος της σχετικής καθυστέρησης της επιστολής μου αυτής, ήταν ότι ανέμενα την τελική απόφαση του Πρωτοδικείου Λαρίσης για την οριστική έκπτωση από το αξίωμα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου 2007, ώστε να μην προκαταλάβω τα γεγονότα, ούτε να επηρεάσω την κρίση σας. Πράγματι, με την απόφαση 191-8/7/2009, το Πρωτοδικείο Λαρίσης ακυρώνει οριστικά τις εκλογές του 2007, εξ αιτίας των παρατυπιών που συντελέστηκαν κατά την εκλογική διαδικασία.
Δυστυχώς, δεν είναι μόνο η άγνοια των γεγονότων που έχει δημιουργήσει αυτό το δυσάρεστο κλίμα, αλλά και η σκόπιμη παραπληροφόρηση από μεριάς ορισμένων μελών του εκπεσόντος Δ.Σ., που διαπιστωμένα πλέον έχει κυριαρχήσει και διαχυθεί σε πάρα πολλούς Συλλόγους, όσον αφορά τις αφορμές και τις αιτίες της σοβαρότατης αυτής κρίσης που περνάει η Π.Ο.Π.Σ.Β.
Θα προσπαθήσω να αναφερθώ στα γεγονότα που μας έφεραν έως εδώ και να τα παραθέσω με την πρέπουσα νηφαλιότητα και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια και αντικειμενικότητα.
Α. ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ως γνωστόν, τρία στοιχεία κυριάρχησαν στην Αναθεωρητική Καταστατική και Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση της 25ης Νοεμβρίου 2007 στη Λάρισα :
1. Η μετάθεση ομοφώνως για την Κυριακή 16 Μαρτίου 2008 της Γενικής Συνέλευσης για την τροποποίηση του καταστατικού της Π.Ο.Π.Σ.Β., μιά που ο ορισμός της ίδιας μέρας με τις εκλογές για την αναθεώρηση του καταστατικού ήταν σκόπιμος, ώστε να μην συζητηθεί το θέμα λόγω έλλειψης χρόνου. Μάλιστα, η απόφαση έλεγε ότι η συνέλευση παραμένει ανοιχτή, ώστε να μην τεθεί θέμα απαρτίας. Ορισμένα άρθρα του καταστατικού, που πλέον είναι αναχρονιστικό και αναντίστοιχο με τις ανάγκες της Ομοσπονδίας, φαίνεται ότι βολεύουν κάποιους, όπως το πλειοψηφικό σύστημα εκλογής Δ.Σ., το οποίο προσωπικά θεωρώ την πηγή-πληγή όλων των δεινών που περνάμε.
2. Η έγκριση των πεπραγμένων του Δ.Σ. 2005-2007και η απαλλαγή του. Υπενθυμίζω ότι το απελθόν Δ.Σ. παρέδωσε στο επόμενο το ταμείο, με υπόλοιπο πλεόνασμα το ποσό των 3,43 € (τρία ευρώ και σαραντατρία λεπτά).
3. Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. για την περίοδο 2007-2009.
Κατά τις εκλογές λοιπόν για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. στις 25 Νοεμβρίου 2007 στη Λάρισα, παρατηρήθηκαν κραυγαλέες παρατυπίες, έως και παρανομίες. Διαπιστώθηκε ότι ψήφισαν ως εκπρόσωποι, άνθρωποι οι οποίοι δεν ήταν εντεταλμένοι από τους Συλλόγους τους, αλλά αντικαθιστούσαν άλλους που ήταν, αλλά δεν είχαν προσέλθει. Η νόμιμα και ομοφώνως εκλεγμένη από το σώμα εφορευτική επιτροπή, μετά από απαίτηση ορισμένων εκλεκτόρων, μεταξύ των οποίων και εγώ, ζήτησε ως όφειλε την επίδειξη ταυτότητας ή άλλου νομίμου εγγράφου από κάθε εκλέκτορα, ώστε να διαπιστωθεί η ταυτοπροσωπία τους με τον κατάλογο που είχε παραδώσει το κάθε σωματείο, πράγμα απολύτως λογικό και υποχρεωτικό σε κάθε ψηφοφορία. Σημειώνω εδώ, ότι ο γιγαντισμός της Ομοσπονδίας και η προσθήκη νέων Συλλόγων-μελών την τελευταία στιγμή (που κατά σύμπτωση ήταν σχεδόν όλοι Σύλλογοι με καταγωγή από τη Σαμαρίνα, όπως και ο κος Σακελάρης), απέκλειε τη δυνατότητα να είναι οι εκλέκτορες γνωστοί σε όλους, όπως παλαιότερα που τα μέλη ήταν λίγα (στις εκλογές του 2005 ψήφισαν, εάν ενθυμούμαι καλώς, 121 μέλη, ενώ το 2007 ψήφισε σχεδόν διπλάσιος αριθμός, 231, δηλαδή 110 μέλη περισσότερα).
Μετά τους πρώτους 5 ή 6 ψηφίσαντες κανονικά με την επίδειξη ταυτότητας, οι επόμενοι αρνήθηκαν να την επιδείξουν, θέλοντας να ψηφίσουν χωρίς ταυτοποίηση. Ορισμένοι μάλιστα έφτασαν και σε ακρότητες, λέγοντας ότι δεν θέλουν να επιδείξουν ταυτότητα, αν και την είχαν μαζί τους. Το πρόσχημα ότι δεν το ανέγραφε η πρόσκλησηείναι φαιδρό, δεδομένου ότι, πέραν του αυτονόητου να θέλει η εφορευτική επιτροπή να εξακριβώσει τα στοιχεία των ψηφιζόντων, όλοι σχεδόν διασχίσαμε τη μισή Ελλάδα για να φτάσουμε στη Λάρισα και όλοι έχουμε καλού-κακού ταυτότητες ή άλλα ταξιδιωτικά έγγραφα μαζί μας. Σε μένα προσωπικά υπέπεσαν στην αντίληψή μου 2 περιπτώσεις ανθρώπων που ψήφισαν, ενώ δεν ήταν εκλέκτορες και φυσικά αρνήθηκαν να επιδείξουν ταυτότητες, γιατί προφανώς άλλο όνομα είχε η κατάσταση και άλλοι ήταν αυτοί. Επίσης ένας απλός επισκέπτης βαφτίστηκε επί τόπου εκλέκτορας και επιτόπου σφραγίστηκε το έγγραφό του, επειδή ο κανονικός εκλέκτορας δεν ήρθε στη Λάρισα. Και αυτά τα είδα μόνον εγώ, ενώ άλλοι φίλοι, μου διηγήθηκαν ανάλογες περιπτώσεις.
Η εφορευτική επιτροπή αρνήθηκε να τους δεχθεί, αλλά δέχθηκε την περίεργη επιμονή πολλών υποψηφίων να παρατυπήσουν, πρωτοστατούντων των κων Σακελάρη και Παπατόλια. Μπροστά στις πιέσεις, 2 μέλη της παραιτήθηκαν (οι κυρίες Κ. Ζαρδαβά-Κιλιπίρη και Ε. Ζυγουράκη), ενώ παρέμεινε ο κος Β. Κίστης. Αντί λοιπόν να ζητηθεί από τη Γενική Συνέλευση να επανεκλέξει νομίμως νέα εφορευτική επιτροπή, αντικατέστησαν τα 2 παραιτηθέντα μέλη με 2 πρόσωπα της αρεσκείας τους (με την κα Χ. Μπομπότη και την κα Μ. Ζυγουράκη, κόρη της παραιτηθείσας Ε. Ζυγουράκη). Το πρόσχημα της διά βοής νέας εκλογής είναι επίσης αστείο, μιά που τα περισσότερα μέλη ήταν ήδη εκτός αιθούσης, της οποίας η χωρητικότητα ήταν 70 ατόμων και η παραμονή των υπολοίπων 160 αδύνατη. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο υποψήφιος κος Ξηροτύρης παραιτήθηκε της υποψηφιότητάς του και υπέβαλε γραπτή ένσταση κατά της διαδικασίας, όπως γραπτή ένσταση υπέβαλα κι εγώ προσωπικώς.
Η εκλογική διαδικασία συνεχίστηκε χωρίς την άμεση εκδίκαση των ενστάσεων, όπως απαιτεί η νομοθεσία και με μη εκλεγμένη εφορευτική επιτροπή, πράγμα πρωτοφανές για τα χρονικά και φυσικά παράτυπο και παράνομο.
Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι γνωστά σε όλους
Β. ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΗΣΑΝ, ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΕΚΤΡΟΠΑ
Μετά τις εξελίξεις αυτές και αφού συνεστήθη το νέο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, οι διαφωνήσαντες με την άκρως παράτυπη και παράνομη διαδικασία, άφησαν ένα εύλογο χρονικό διάστημα 15 ημερών, ώστε να καθαρογραφούν τα πρακτικά της Γενικής Συνέλευσης και μετά ζήτησαν τηλεφωνικά ένα αντίγραφό τους, όπως φυσικά ήταν καταστατικό τους δικαίωμα και ως έχοντες έννομο συμφέρον.
Στο μεταξύ, ήρθε σε όλους τους Συλλόγους έγγραφη διαμαρτυρία 5 μελών του νέου Δ.Σ. που στην ουσία μιλούν για ημετέρους, κατηγορούν τα άλλα 6 για άρνηση συνεργασίας και σύμπνοιας και ότι με τη συμπεριφορά τους οδηγούν την Π.Ο.Π.Σ.Β. σε διχασμό, εσωστρέφεια, πισωγύρισμα, μαρασμό και απαξίωση.
Παραθέτω το έγγραφο προς υπενθύμιση, για να ξέρουμε όλοι οι Σύλλογοι το πόσο συμπαγές ήταν το Δ.Σ., αλλά και για να κατανοήσουμε όλοι την αιτία της λαθροχειρίας και της νοθείας στις εκλογές. Όλη η ιστορία ήταν η επικράτηση πάση θυσία της μιάς παράταξης έναντι της άλλης. Θεσσαλοί εναντίον Ηπειρωτών, λες και η Ομοσπονδία είναι Θεσσαλο-Ηπειρωτική Εστία. Διαφαίνεται καθαρά και από το έγγραφο των 5, που αποτελεί ντροπή για το Δ.Σ. και την Ομοσπονδία. Θλίψη και για τους 6 που άρπαξαν όλες τις καρέκλες, αλλά και για τους 5 που κλαίγονται γιά τη μη κατάληψη αξιωμάτων. Συμπεριφέρονται ως κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ενώ θα έπρεπε να λειτουργούν τουλάχιστον ως αντιπροσωπευτικό σώμα όλων των βλαχικών Συλλόγων. Μάλλον κανείς δεν τους εξήγησε ότι υπάρχει και η ευθιξία της μη αποδοχής της καρέκλας ή και της παραίτησης ακόμη. Πάντως η κατηγορία περί διασπαστικής πολιτικής, είναι από τις βαρύτερες που μπορούν να ειπωθούν σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά δεν ασχολήθηκε κανείς, σαν να μη συμβαίνει τίποτε απολύτως.
Υπενθυμίζω τα ονόματα των μελών δύο ομάδων του Δ.Σ. :
Ομάδα 1 (Θεσσαλοί) : Μ. Σακελάρης, Α. Παπατόλιας, Σ. Αυγέρη, Θ. Μουστάκας, Μ. Μαγειρίας, Ε. Ζαμαντζάς
Ομάδα 2 (Ηπειρώτες) : Θ. Σούλτης, Η. Χασιώτης, Η. Πορίκης, Φ. Τράσιας, Μ. Σιβά
Εξ όσων γνωρίζω, ο κύριος Ζαμαντζάς απεχώρησε οριστικά και δεν ασχολείται πλέον με τα της Ομοσπονδίας.
Επανέρχομαι στο θέμα των πρακτικών.
Μετά από ένα μήνα περίπου, ζητήθηκαν από 6 Συλλόγους (κυρίως της Β. Ελλάδας, αλλά όχι μόνον) τηλεφωνικώς τα πρακτικά από το Δ.Σ. Περιέργως και αντικαταστατικά, το Δ.Σ. μετά από προτροπή ορισμένων μελών του, που είναι μάλιστα και δικηγόροι, αρνήθηκε να μας τα στείλει, δίκην κουτσαβάκηδων αυταρχικών ιδιοκτητών της Ομοσπονδίας. Μάλιστα, με άκρως προσβλητικό και αναίσχυντο τρόπο, μας είπαν ότι εάν θέλουμε να δούμε τι γράφουν, να μετακινηθούμε στη Λάρισα (από την Θεσσαλονίκη, από την Κομοτηνή, από την Κατερίνη κλπ.) και θα μας επιτρέψουν μόνο να τα διαβάσουμε. Στην άρνησή τους αυτή, στείλαμε έγγραφο στην εφορευτική επιτροπή, ζητώντας τυπικά πλέον τα πρακτικά. Η εφορευτική επιτροπή μας παρέπεμψε στο Δ.Σ. και το Δ.Σ. στην εφορευτική επιτροπή. Αντιμετωπίζοντας αυτόν τον εμπαιγμό, το παράλογο γαϊτανάκι και την προσβολή προς το πρόσωπό μας και τους Συλλόγους μας, αναγκαστήκαμε να στείλουμε εξώδικο με δικαστικό κλητήρα, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε τα πρακτικά και να δούμε το τί ακριβώς γράφουν.
Όπως όλοι προφανώς καταλαβαίνουμε, όλα μα όλα τα μετέπειτα προβλήματα δεν θα είχαν προκύψει, εάν η συμπεριφορά των μελών του Δ.Σ. ήταν η πρέπουσα και εκείνη που ορίζεται από το καταστατικό της Ομοσπονδίας. Οι εκπρόσωποι των 6 Συλλόγων που διαμαρτυρηθήκαμε, έχουμε πολύ καλύτερα πράγματα να κάνουμε από το να τρέχουμε και να ξοδεύουμε χρήματα σε δικηγόρους και δικαστικούς επιμελητές, ή να ασχολούμαστε με γελοίες και αντικαταστατικές συμπεριφορές, αλλά όλα έχουν και κάποιο όριο, ακόμη και οι προσβολές και οι εμπαιγμοί.
Μετά την παραλαβή των εξωδίκων από το Δ.Σ. για να στείλουν τα πρακτικά, η δικηγόρος του κου Σακελάρη κα Μπασδέκη, μας παρακάλεσε να αναμείνουμε μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου 2008, μετά τις γιορτές της Πρωτοχρονιάς και μας διαβεβαίωσε ότι μετά θα μας τα παρέδιδαν. Περί τα τέλη Ιανουαρίου, σε τηλεφωνική μας επικοινωνία και διαμαρτυρία για την καθυστέρηση, μας εδήλωσε ρητά ότι δεν θα μας τα δώσουν, χωρίς καμία αιτιολογία, γιατί δεν θέλουν(εδώ θα ταίριαζε ως ρήμα το δεν γουστάρουν) και ας κάνουμε κι εμείς ό,τι νομίζουμε.
Αναπόφευκτα λοιπόν και με υπαιτιότητά τους, αναγκαστήκαμε να προβούμε σε ασφαλιστικά μέτρα,για να αποκτήσουμε, άκουσον-άκουσον, τα πρακτικάπου αυτοδικαίως κάθε μέλος της Π.Ο.Π.Σ.Β. μπορεί και πρέπει να έχει πρόσβαση σε αυτά.
Το αποτέλεσμα ήταν να υποχρεωθούν να μας τα παραδώσουν με εντολή δικαστηρίου, ώστε να αποφύγουν βαρύτερες ευθύνες. Είναι προφανές ότι ορισμένα μέλη του Δ.Σ. επεδίωκαν σκοπίμως τη ρήξη, ενώ άλλα μέλη της μειοψηφίας, με τις συμβουλές τους, υπονόμευαν την πλειοψηφία ώστε να εκτεθεί, να γελοιοποιηθεί και να φθαρεί.
Παράλληλα, διοχετεύτηκε τεχνηέντως στα ανενημέρωτα μέλη της Ομοσπονδίας, ότι δήθεν κάναμε μήνυση (είναι ποινική πράξη) στο Δ.Σ. της Π.Ο.Π.Σ.Β., ενώ απλώς επρόκειτο για αγωγή με ασφαλιστικά μέτρα (αστική πράξη). Χρησιμοποίησαν μάλιστα και αστεία επιχειρήματα, ότι δήθεν υπάρχει πικρία από μέρους μου διότι δεν εκλέχτηκα και γι’ αυτό τα κάνουμε όλα. Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα αγνοήσει τις αποφάσεις και τις επιλογές του σώματος, στο βαθμό που αυτές είναι καθαρές και αδιάβλητες και ευχαριστώ θερμά τους 48 που με ψήφισαν καθαρά. Εξ άλλου η πρόταση να κατέλθω ως υποψήφιος ήταν δική τους (μου το πρότειναν και η παράταξη Σακελάρη και η παράταξη Σούλτη), ώστε να προσφέρω όπως έλεγαν, τις όποιες ικανότητές έχω στην Ομοσπονδία. Εγώ απλώς είχα αρνηθεί να συμμετάσχω σε απωθητικά σχήματα τεχνητής πόλωσης, τα οποία είχαν ήδη μοιράσει τις καρέκλες πριν από τις εκλογές. Προτίμησα να κατέλθω ως υποψήφιος ελεύθερα, χωρίς να ενταχθώ σε μικροκομματικά και τοπικιστικά μαντριά.
Φυσικά απέκρυψαν από τα μέλη όλη την ιστορία της άρνησης της παράδοσης των πρακτικών από μεριάς τους και το ότι αναγκαστήκαμε να προβούμε σε δικαστικές ενέργειες λόγω της συμπεριφοράς των μελών του Δ.Σ.
Γ. Η ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ Δ.Σ. ΠΡΙΝ ΕΚΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ (ΑΠΟΦΑΣΗ 2622/08 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ)
1. Μέχρι την άνοιξη του 2008, όπου εκδικάστηκαν τα προσωρινά ασφαλιστικά μέτρα στο Πρωτοδικείο Λαρίσης, το Δ.Σ. έπρεπε να εφαρμόσει την ομόφωνη απόφαση του σώματος και να συγκαλέσει στις 16 Μαρτίου 2008 την Γενική Καταστατική Συνέλευση για την αναθεώρηση του καταστατικού της Ομοσπονδίας. Δυστυχώς δεν το έπραξε, αγνοώντας προκλητικά την ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, που είναι και το ανώτατο όργανο της Ομοσπονδίας. Αυτό, πέρα από μία απίστευτη περιφρόνηση προς τα μέλη, αποτελεί θεσμική απιστία και είναι αιτία έκπτωσης από το αξίωμα του μέλους του Δ.Σ. Εκτός εάν δεν ενδιαφέρεται πλέον κανείς για την τήρηση των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων και όλοι αδιαφορούμε γιά όλα. Έτσι εξ άλλου διαλύονται οι συλλογικοί φορείς, από έλλειψη σεβασμού και από αδιαφορία προς στους θεσμούς.
2. Το 2007, η Ομοσπονδία οργάνωσε στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών και στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης την 1η Πανελλήνια Σύναξη των απανταχού Βλάχων για την ετήσια κοπή της πίττας τους, με την πρόθεση και τη δέσμευση να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη. Αυτά τα είχαμε ανακοινώσει γραπτώς, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Πρωθυπουργό, στον Πρόεδρο της Βουλής, στους αρχηγούς των κομμάτων, σε όλους τους βουλευτές, καθώς και στις Νομαρχιακές και στις Τοπικές Αυτοδιοικήσεις.
Το νέο Δ.Σ., χωρίς κάν συνεννόηση και ειδοποίηση για τις αλλαγές, οργάνωσε την κοπή της πίττας 2008 στη Λάρισα, παρακάμπτοντας χωρίς κανένα ενδοιασμό τις δεσμεύσεις της Ομοσπονδίας προς τους κρατικούς και αυτοδιοικητικούς ταγούς και εκθέτοντας ευθέως εμένα, που ήμουν, ως πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, ο συγγραφέας και ο υπογράφων τις επιστολές αυτές προς στα ανώτατα πολιτειακά και πολιτικά πρόσωπα.
Η επιλογή της Λάρισας είναι προφανής. Είναι η προσπάθεια του τέως Προέδρου να εμφανίζεται συνεχώς στην πόλη του και να μεταφέρει τα πάντα εκεί, για να αποκτήσει αναγνωρισιμότητα που θα του χρησιμεύσει στις μελλοντικές πολιτικές του βλέψεις (κατά δική του ομολογία, ενδιαφέρεται ζωηρά για τις νομαρχιακές εκλογές Λαρίσης του 2010 και του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία). Εξ όσων πληροφορήθηκα, η εκδήλωση κατέληξε στο να επιδίδονται σωρηδόν και φασόν τιμητικές πλακέττες γενικώς, σε βουλευτές, νομάρχες και δημάρχους, για την ανάληψη των Μεσογειακών αγώνων από τις πόλεις της Λάρισας και του Βόλου.
Όσον αφορά τον κόσμο που είχε έρθει στο Παλαί ντε Σπορ το 2007 και συσπειρώθηκε γύρω από την Ομοσπονδία, δεν ξέραμε εμείς οι Θεσσαλονικείς τι να του απαντήσουμε, όταν μας ρωτούσε γιά το πότε θα ξανακόψει η Ομοσπονδία την πίττα του 2008. Για να μην χαθεί η επαφή με αυτό τον κόσμο που με τόσο μόχθο είχαμε συσπειρώσει και ενεργοποιήσει, οργανώσαμε 4 Σύλλογοι της Θεσσαλονίκης, σε διαφορετική ημερομηνία από εκείνη της Ομοσπονδίας στη Λάρισα, την κοπή πίττας 2008 για τους Συλλόγους της Κεντρικής Μακεδονίας και όποιους άλλους ήθελαν, στην αίθουσα τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ομιλίες πανεπιστημιακών δασκάλων και χορευτικές επιδείξεις Συλλόγων. Μάλιστα είχαμε προβλέψει και κομμάτι για την Ομοσπονδία, το οποίο δεν παρέλαβε κανείς, γιατί κανείς από το Δ.Σ. δεν ήρθε, ούτε έστειλε χαιρετισμό. Για την όμορφη αυτή εκδήλωση, κατηγορηθήκαμε κιόλας για διασπαστικές ενέργειες από το εκπεσόν Δ.Σ.
3. Την άνοιξη του 2008, ο Σύλλογος Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος’, γιόρτασε τα γενέθλια των 100 χρόνων από την ίδρυσή του, με μία μεγάλη εκδήλωση στο μεγάλο συνεδριακό κέντρο της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης ‘Ιωάννης Βελλίδης’. Οι προσκλήσεις εστάλησαν σε όλους, αλλά από το τότε εν ενεργεία ακόμη Δ.Σ., δεν παρέστη κανείς, ούτε κάν έστειλε ένα τηλεγράφημα χαιρετισμού. Προφανώς η Ομοσπονδία έχει πολλά μέλη που έχουν 100 χρόνια ζωής και θα θεωρήθηκε ασήμαντο θέμα. Δεν θα το σχολιάσω, διότι η μικροψυχία και η μιζέρια δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια.
4. Την άνοιξη του 2008 επίσης, ο Σύλλογος Βλάχων του νομού Σερρών εγκαινίασε ένα θαυμάσιο Λαογραφικό Μουσείο, το δικό του Μουσείο και έδρα, ένα κόσμημα της πόλης των Σερρών, το οποίο κατασκεύασε μόνος του εκ του μηδενός, με απίστευτη προσπάθεια και μόχθο. Στα εγκαίνια παρέστησαν Υπουργοί και φυσικά όλοι οι εκπρόσωποι της νομαρχιακής και τοπικής εξουσίας, καθώς και πολλοί αδελφοί Σύλλογοι. Οι μόνοι που δεν παρέστησαν και φυσικά ούτε έστειλαν μήνυμα χαιρετισμού, ήταν ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας. Προφανώς αυτό το κορυφαίο γεγονός θεωρήθηκε και αυτό ασήμαντο. Προφανώς επειδή δεν θα είχε κανένα αντίκρισμα σε προσωπικές πολιτικές επιδιώξεις κάποιων, για τους οποίους φαίνεται ότι είναι και ο μόνος λόγος ύπαρξης της Ομοσπονδίας. Προφανώς βλέπουν την Ομοσπονδία μόνον ως ευκαιρία κοινωνικής αναγνωρισιμότητας και δήθεν καταξίωσης, είτε ως δεξαμενή ψήφων και εφαλτήριο για ενδεχόμενα άλματά τους στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Δ. ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΕΝΕΞΕΙΣ
Τον Απρίλιο του 2008, εκδικάστηκαν στο Πρωτοδικείο Λαρίσης, μετά από αίτηση του κου Ξηροτύρη, Προέδρου του Συλλόγου Βλάχων Θράκης, τα προσωρινά ασφαλιστικά μέτρα για τις παρατυπίες στις εκλογές του Νοεμβρίου 2007. Παρέστη φυσικά ο ίδιος και εγώ ως μάρτυς. Από την πλευρά του Δ.Σ. δεν παρέστη κανείς απολύτως, ούτε κάν ως μάρτυς, σαν να μην τους ενδιέφερε. Εκπροσωπήθηκαν από τη δικηγόρο κα Μπασδέκη, ενώ ως μάρτυς κατέθεσε ατυχώς η Πρόεδρος του Συλλόγου Αβδελλιωτών Τυρνάβου κα Μ. Τσιαλέρα, η οποία εκλήθη κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.
Η απόφαση -η 2622/08- του δικαστηρίου δημοσιεύτηκε με ημερομηνία 7/72008, και ως γνωστόν, ακύρωσε ως παράτυπη την όλη εκλογική διαδικασία, αναστέλλοντας τη λειτουργία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, μέχρι την τελική απόφαση της ακυρωτικής αγωγής. Έχει ενδιαφέρον πάντως το σημείο όπου η Πρωτοδίκης αναφέρει, διαβάζοντας τα πρακτικά του 2007, ότι επειδή επίκειται αναθεώρηση του καταστατικού (πού να ξέρει η καημένη ότι ούτε την ομόφωνη απόφαση της Γ.Σ. εκτέλεσαν), ένας επιπλέον λόγος έκπτωσης του Δ.Σ. είναι ότι πρέπει να έχει αναγνωρισμένη νομιμοποίηση και κύρος.
Η Ομοσπονδία έτσι βρέθηκε ακέφαλη και προφανώς υπήρχε ανάγκη για μία προσωρινή διοίκηση, έως ότου εκδικαστεί οριστικά και τελεσίδικα το θέμα. Το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο θα διευθετούσε τα τρέχοντα (αν και ουσιαστικά δεν υπάρχουν ούτε νοίκι, ούτε έξοδα συντήρησης έδρας, μιά που η Ομοσπονδία δεν κατάφερε να αποκτήσει μετά από 26 χρόνια ένα μόνιμο χώρο με διεύθυνση, τηλέφωνο και fax και μόνο κατ’ όνομα και συμβολικά έχει έδρα την Λάρισα). Ωστόσο θα έπρεπε να αποφασίσει και γιά την έδρα του Συμποσίου 2009 και για το Αντάμωμα 2009, πράγματα που ενδιαφέρουν όλα τα μέλη φυσικά, αλλά κυρίως τους εκπεσόντες.
Το καλοκαίρι η δικηγόρος μας εντόπισε ξαφνικά, ότι είχε κατατεθεί αίτηση στο δικαστήριο για ορισμό προσωρινού Δ.Σ. από την πλευρά των εκπεσόντων, οι οποίοι πρότειναν ως προσωρινό Δ.Σ., εκείνο του 2005, δηλαδή σχεδόν τα ίδια πρόσωπα (8 στα 11) που εξέπεσαν με εντολή δικαστηρίου, προς δόξαν της ευθιξίας και της δεοντολογίας. Σε αντιδιαστολή, από πλευράς μας και σε συνεννόηση με αρκετούς συλλόγους και πρόσωπα (περίπου 10 Σύλλογοι), προτάθηκαν ως προσωρινά μέλη του Δ.Σ. 11 πρόσωπα που είχαν παλαιότερα διατελέσει στη Διοίκηση της Ομοσπονδίας (πρόεδροι, αντιπρόεδροι, γενικοί γραμματείς κλπ.) και που θα μπορούσαν πράγματι να επαναφέρουν την ομαλότητα και την ηρεμία.
Φυσικά δεν διανοηθήκαμε να προτείναμε τους εαυτούς μας.
Η εξέταση των δύο προτάσεων στο Πρωτοδικείο Λαρίσης έγινε στις αρχές Νοεμβρίου 2008. Αυτή τη φορά ήταν παρόντα τα 8 μέλη του εκπεσόντος συμβουλίου, που στο μεταξύ, μετά την έκπτωσή τους, ώ του θαύματος και παρά τις ύβρεις που είχαν ανταλλάξει, αγαπήθηκαν μεταξύ τους, οι οποίοι επαναπρότειναν τον εαυτό τους ως προσωρινή διοίκηση.
Κατέθεσαν ένα υπόμνημα, εκ μέρους δήθεν 28 Συλλόγων, οι οποίοι πρότειναν να επανέλθει ως προσωρινό Δ.Σ. εκείνο του 2005. Στην αντιπαράθεση που έγινε ενώπιον του Δικαστηρίου, (μάρτυρες ο κος Α. Παπατόλιας και εγώ), η δικηγόρος των εκπεσόντων, αντί να προσπαθήσει να προβάλει τις προσωπικότητες των προτεινομένων εκπεσόντων για να πείσει το δικαστήριο για τη χρησιμότητα και την επάρκειά τους, προσπάθησε (και μέσω υπομνήματος και προφορικά) να μειώσει τα πρόσωπα που προτείναμε εμείς. Έφτασαν σε βαθμό απίστευτα προκλητικό και χυδαίο, να χρησιμοποιήσουν ακόμη και έγγραφα με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα για τον κο Φ. Κιλιπίρη, με κατηγορίες που κατέπεσαν πάραυτα και παταγωδώς. Τους πήραν σβάρνα όλους με παραληρηματικό τρόπο, τον κο Κ. Αδάμ ως δήθεν υπεύθυνο των παρατυπιών, τους παλιούς προέδρους ως απόμαχους, ξεκομμένους και ανενεργούς πλέον, φυσικά εμένα από κεκτημένη ταχύτητα, μιά που δεν υπήρχε το όνομά μου στο προσωρινό Δ.Σ. και γενικώς τους πάντες πλην αυτών.
Μετά την θλιβερή εκείνη ημέρα, όπου συν τοις άλλοις κάποιος ακροατής ονόματι Τσούτσας, διατελέσας μάλιστα και Α/Πρόεδρος της Ομοσπονδίας, σχεδόν προπηλάκισε τον κο Ξηροτύρη και μας απείλησε αυτόν κι εμένα να μην τολμήσουμε να εμφανιστούμε στη Γ.Σ., η Ομοσπονδία ήταν σε αναμονή της απόφασης του Πρωτοδικείου για ορισμό προσωρινού Δ.Σ. Η απόφαση, η οποία εξεδόθη μετά από 3 μήνες, έλεγε το εξής εκπληκτικό και πρωτοφανές στα νομικά χρονικά :
Α) Ότι κανείς Σύλλογος από τους δήθεν 28 δεν είχε εξουσιοδοτήσει την δικηγόρο κα Μπασδέκη να τους εκπροσωπήσει. Προφανώς κάποιοι χρησιμοποιούν τους Συλλόγους εν αγνοία τους για να κάνουν τη δουλειά τους.
Β) Ότι μέχρι να εξουσιοδοτηθεί η κα Μπασδέκη από τους 28 Συλλόγους, δεν θα βγεί απόφαση
Φυσικά η δικηγόρος δεν εξουσιοδοτήθηκε ποτέ και έτσι η Ομοσπονδία έμεινε ακέφαλη, χωρίς προσωρινό Δ.Σ., εξ αιτίας του εμπαιγμού και των καμωμάτων των εκπεσόντων. Άρα καμία συνεννόηση ή απόφαση για το ετήσιο Συμπόσιο και το ετήσιο Αντάμωμα δεν μπορούσε να ληφθεί.
Σημειώνω εδώ, ότι δεν υπήρξε καμία επαφή, τηλεφωνική ή μη, από μεριάς του εκπεσόντος Προέδρου και όχι μόνον, προς τον κο Ξηροτύρη ή προς εμένα, έστω για να υπάρξει κάποιο συναινετικό φως στην όλη διένεξη. Ούτε από την επομένη των εκλογών, ούτε πριν την εκδίκαση των προσωρινών ασφαλιστικών μέτρων, ούτε μετά από αυτήν που εξέπεσαν, ούτε μέχρι το δικαστήριο για προσωρινό Δ.Σ., που βγήκε άγονο.
Αμέσως μετά όμως, προφανώς από τον φόβο της απώλειας και της οριστικής εκδίκασης της αγωγής, ο κος Σακελάρης ήρθε σε τηλεφωνική επαφή και με μένα και με τον κο Ξηροτύρη και έγιναν 2 συναντήσεις στη Θεσσαλονίκη. Η 1η ήταν διερευνητική και η 2η σημαντικότερη, στις αρχές του 2009, όπου υπήρχε παρουσία και άλλων Προέδρων Συλλόγων. Συμμετείχαν οι κ.κ. Αδάμ, Σακελάρης, Ξηροτύρης, Λέντζιου, Λιάκος, Μουστάκας και εγώ. Ο κος Σακελάρης, αφού αποποιήθηκε των ευθυνών του για ό,τι συνέβη στα δικαστήρια, επικαλούμενος πλήρη άγνοια των ενεργειών των εκπεσόντων και της δικηγόρου του, ζήτησε από τον κο Ξηροτύρη να αποσύρει την αγωγή. Δεσμεύτηκε ότι αν συμβεί αυτό, θα συγκαλέσει αμέσως Γενική Καταστατική Αναθεωρητική Συνέλευση (εκείνη που αρνήθηκε να συγκαλέσει στις 16/3/2008, ως είχε υποχρέωση από την ομόφωνη απόφαση της Γ.Σ.), θα ολοκληρώσει τυπικά τη θητεία του και δεν θα ασχοληθεί ποτέ ξανά με τη διοίκηση της Ομοσπονδίας.
Ο κος Ξηροτύρης συμφώνησε, αρκεί τα μέλη του εκπεσόντος Δ.Σ. να υπέγραφαν μία επιστολή, όπου θα καταγράφονταν τα πραγματικά γεγονότα και οι ευθύνες και θα ζητούσαν συγγνώμη για όλες τις κακοήθεις ενέργειες, στις οποίες είχαν προβεί. Συμφωνήθηκε να συντάξει ο κος Αδάμ μία επιστολή και να την αποστείλει στους κους Σακελάρη και Ξηροτύρη, ώστε να κάνουν τις όποιες διορθώσεις-προσθήκες, έως ότου συμφωνήσουν σε κοινό κείμενο.
