Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, τόσο βλέπω ότι αυξάνεται ο κομματικός φανατισμός. Κι αυτό είναι τραγικό. Τίποτα δεν μάθαμε από την ταλαιπωρία των δύο τελευταίων ετών, από τότε που πρωτακούσαμε τη λέξη "τρόικα".
Δεν είναι η λανθασμένη πολιτική που βαθαίνει την ύφεση; Αυτήν την πολιτική που όλοι καταδικάζουν στα λόγια, αλλά εφαρμόζουν στην πράξη;
Δεν είναι τα χάλια στα οποία πέσαμε όλοι; Άλλοι γιατί σήκωσαν όσες οικονομίες είχαν στην τράπεζα για να πληρώσουν τα χαράτσια, άλλοι γιατί έμειναν άνεργοι και δεν βλέπουν φως στο τούνελ, άλλοι γιατί αναγκάστηκαν από την αναδουλειά να κλείσουν τα μαγαζιά τους, που με τόσο μεράκι έστησαν;
Στην ίδια μοίρα δεν είμαστε το 70-80% των Ελλήνων;
Βάζω και τους δημοσίους υπαλλήλους μέσα, που ας μη νομίζουν ότι τη γλίτωσαν. Η κρίση βαθαίνει μέρα με τη μέρα και ας μην είναι σίγουροι για τη μονιμότητά τους.
Βάζω και τους δημοσίους υπαλλήλους μέσα, που ας μη νομίζουν ότι τη γλίτωσαν. Η κρίση βαθαίνει μέρα με τη μέρα και ας μην είναι σίγουροι για τη μονιμότητά τους.
Άρα, τι περιμένουμε από τους πολιτικούς μας; Ποιός είναι ο ρόλος τους; Ποιά είναι η υποχρέωσή τους;
Να μας εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο. Αυτή δεν είναι η δουλειά τους;
Είναι δουλειά του πολιτικού οι αποκαλύψεις; Όχι. είναι του δημοσιογράφου απαντώ.
Έχει για μας μεγάλη σημασία το παρελθόν και ορισμένα "σκοτεινά σημεία" ενός πολιτικού ή το τι θα κάνει την επομένη των εκλογών;
Ας πούμε ότι έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ ενός ικανού και έξυπνου πολιτικού, που έχει λύσεις στα προβλήματα του τόπου, αλλά έχει στην Ελβετία 1 εκ.ευρώ ή κέρδισε στο Χρηματιστήριο πριν από 15 χρόνια μισό εκ.ευρώ, ή ο αδερφός του έχει Φεράρι κι ενός άλλου που είναι ...πεντακαθαρίδης, αλλά δεν έχει οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες.
Θα μετρήσουν περισσότερο οι αποκαλύψεις και η λασπολογία, από την ικανότητά του να μας βγάλει από την κρίση;
Δεν είναι ώρα, να χαλαρώσουμε, να αφήσουμε τις κόντρες και τον σκυλοκαβγά μεταξύ μας και να απευθυνθούμε στους πολιτικούς, με ένα και μόνο ερώτημα:
"πώς ακριβώς θα μας βγάλεις ρε μεγάλε από την κρίση;"
Βλέπω με έκπληξη και αηδία, εδώ στο taxalia και σε άλλα blogs, έναν απίστευτο αρνητισμό σε όλα! Βάζουν οι συνάδελφοι συντάκτες ένα θέμα για γνωστό βουλευτή, ακολουθούν σχόλια από κάτω του τύπου "άσε μας ρε σε βαρεθήκαμε"
βάζουν μετά έναν νέο πολιτικό, συγγενή παλιού, που έχει κάποια πολιτική παιδεία, ξανά η ίδια ιστορία: "έλα ρε με το παιδί του μπαμπά του, αυτοί θα μας κυβερνήσουν;"
βάζουν έναν νέο, με όλη τη σημασία της λέξης, ξανά ο ίδιος βλακώδης αρνητισμός: "ποιά είναι αυτή η ξανθιά που θέλει να μας σώσει, δεν την ξέρει ούτε η μάνα της"
Ε, τι διάολο θέλετε τελικά;
Κάποτε ένας παλιός διαχειριστής του taxalia, έγραψε πολύ σοφά σε έναν τέτοιο σχολιαστή που έβριζε συλλήβδην όλους όσους αναφέραμε "έχουμε τη δυνατότητα να σε προωθήσουμε σε όποιο κόμμα θέλεις. Αφού σου μυρίζει ο α', σου ξυνίζει ο β', σε χαλάει ο γ΄, κατέβα εσύ υποψήφιος, να σε στηρίξουμε, να μας εκπροσωπήσεις. Πώς σε λένε; Στείλε μας το βιογραφικό σου και σε ποιό κόμμα θέλεις να σε επιβάλλουμε και σου υπογράφουμε ότι θα είσαι υποψήφιος".
Υποθέτω ότι και στα e-mails ακολούθησε ό,τι και στα σχόλια: σιωπή.
Να πάμε λοιπόν αγαπητοί φίλοι αναγνώστες του taxalia στην ουσία:
Να σταματήσουμε αυτή την τακτική αλληλοκατηγοριών και λάσπης, όπως π.χ. ασκείται τις τελευταίες μέρες από οπαδούς της Ν.Δ. και του Καμμένου και να κατανοήσουμε την ουσία της πολιτικής: επίκεντρο της πολιτικής δεν είναι ο συμπατριώτης ψηφορόρος τον οποίο εμείς "πρέπει να αλλάξουμε, να του βάλουμε μυαλό γιατί είναι πλανεμένος και βλάκας που ψηφίζει το άλλο κόμμα". Είναι ο πολιτικός που αποφασίσαμε να στηρίξουμε. Με αυτόν πρέπει να κάνουμε διάλογο και να του ζητήσουμε καθαρές κουβέντες, για το τι ακριβώς θα κάνει για να:
-σταματήσει ο κατήφορος των μειώσεων των εισοδημάτων μας
-ξανανοίξουν τα μαγαζιά που έκλεισαν
-ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας για να σταματήσει ο εφιάλτης της ανεργίας (το σημαντικότερο, καθορίζει όλα τα άλλα).
Για όλα αυτά όμως θα πρέπει να μας πείσουν οι πολιτικοί που ζητούν την ψήφο μας. Να μας αποδείξουν ότι έχουν πρόγραμμα, εφαρμόσιμες ιδέες και λύσεις και πάνω από όλα, να μας εξηγήσουν γιατί δεν τις εφαρμόζουν οι άλλοι !
Να κάνουμε τους πολιτικούς να ιδρώσουν τη φανέλα.
Να πάρουν την ψήφο μας, όχι επειδή συκοφαντούν καλύτερα τον αντίπαλο, αλλά μας έπεισαν ότι έχουν λύσεις στο πρόβλημα της ανεργίας, της ασφάλειας, της φορολογίας.
Σ-υ-γ-κ-ε-κ-ρ-ι-μ-έ-ν-α πράγματα, όχι παπαρολογίες!
Αφήστε τα μίση λοιπόν και πλακώστε στις ερωτήσεις τους πολιτικούς σας, ζητώντας τους, με ποινή σφαλιάρας, να είναι σ-υ-γ-κ-ε-κ-ρ-ι-μ-έ-ν-ο-ι κι όχι παπαρολόγοι, σε ξεκάθαρες ερωτήσεις, όπως:
"κ.τάδε, οι άνεργοι είναι 1.000.000. Πώς ακριβώς και σε πόσους μήνες θα τους μειώσετε στις 800.000;"
