Το 1836, η οικογένεια Αλλατίνη, Εβραίοι ισπανικής καταγωγής, που ήλθαν στη Θεσσαλονίκη από την Φλωρεντία της Ιταλίας το 1715, έστησε τον περίφημο "Μύλο Αλλατίνη", με πρωτοβουλία του γιατρού Μωυσή Αλλατίνη.
Το 1898 όμως ο μύλος καταστρέφεται από πυρκαγιά. Το διοικητικό συμβούλιο αποφασίζει..
την ανοικοδόμησή του, και γι' αυτόν τον λόγο εκδίδει ομολογιακό δάνειο στο Χρηματιστήριο των Παρισίων. Ως και το 1913 η οικογένεια Allatini κατέχει στην πόλη της Θεσσαλονίκης τα πρωτεία. Μετά αρχίζει σιγά σιγά η κάμψη της.
την ανοικοδόμησή του, και γι' αυτόν τον λόγο εκδίδει ομολογιακό δάνειο στο Χρηματιστήριο των Παρισίων. Ως και το 1913 η οικογένεια Allatini κατέχει στην πόλη της Θεσσαλονίκης τα πρωτεία. Μετά αρχίζει σιγά σιγά η κάμψη της.
* Σε ελληνικά χέρια
Ωσπου το 1926 ο επιχειρηματίας Κοσμάς Πανούτσος από το Κρανίδι της Αργολίδας, που ως τότε εμπορεύεται σιτηρά από τη Ρωσία στη Γαλλία και δραστηριοποιείται και στη ναυτιλία, αποκτά την εταιρεία. Και την ίδια χρονιά η Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Θεσσαλονίκης πλέον εισάγεται και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.
Την περίοδο που η οικογένεια Πανούτσου απέκτησε την Αλλατίνη, διευθυντής στον μύλο ήταν κάποιο μέλος της οικογένειας Λούλη, που ήταν μυλωνάδες, με την οποία υπήρξε επιχειρηματική συνεργασία για ένα διάστημα. Ο Κοσμάς Πανούτσος κατείχε περίοπτη θέση στους επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους της εποχής, αφού εκτός από πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, υπήρξε και στενός φίλος του Ελευθέριου Βενιζέλου, με το κόμμα του οποίου πολιτεύθηκε για ένα μικρό διάστημα.
* Ο μεγαλύτερος των Βαλκανίων
Στη δεκαετία του '30 διπλασιάζεται η αλεστική ικανότητα του μύλου φθάνοντας τους 374 τόνους την ημέρα. Ηταν τότε ο μεγαλύτερος μύλος των Βαλκανίων. Το 1935 το κεραμοποιείο καταστράφηκε από πυρκαγιά και επαναλειτούργησε το 1939. Στο διάστημα της κατοχής η επιχείρηση συνεχίζει να λειτουργεί και μάλιστα, όπως λέγεται, ένα μέρος της τεράστιας ακίνητης περιουσίας που διέθετε διανέμεται στους εργαζομένους.
Το 1951 για δεύτερη φορά ο μύλος καταστρέφεται από πυρκαγιά και μάλιστα ανασφάλιστος, ο Κοσμάς Πανούτσος έχει πεθάνει και τότε οι δύο κόρες του, η Μαριέτα Πανούτσου - Μάνου και η Ειρήνη Πανούτσου - Βραχνού, καλούνται να αναλάβουν την επιχείρηση και κυρίως η πρώτη, η Μαριέτα, μητέρα του μετέπειτα υπουργού κ. Στ. Μάνου. Ηταν τέτοια η θέση που κατείχε στην οικονομική ζωή της Θεσσαλονίκης, που η ανοικοδόμησή του ενεπλάκη στην προεκλογική περίοδο και απετέλεσε μία από τις μεγαλύτερες εξαγγελίες. Πράγματι ο μύλος ανοικοδομείται το 1955, στη διοίκησή του παραμένει η Μαριέτα Πανούτσου - Μάνου και σε 5-10 χρόνια εδραιώνεται και πάλι στην αγορά, μόνο που αυτήν τη φορά η παρουσία της εταιρείας είναι πιο περιορισμένη, αφού οι ανταγωνιστές της κέρδισαν έδαφος.
* Η οικογένεια Μάνου
Το 1964 οι δύο αδελφές αποφασίζουν να μοιραστούν την οικογενειακή περιουσία. Ετσι τον μύλο τον διατηρεί πλειοψηφικά η Μαριέτα Πανούτσου - Μάνου, και το κεραμοποιείο περνά πλειοψηφικά στην ιδιοκτησία της Ειρήνης Πανούτσου - Βραχνού, αφού μετατρέπεται σε ανεξάρτητη εταιρεία με την επωνυμία Κεραμεία Αλλατίνη και εισάγεται στο Χρηματιστήριο.
Από το 1965 αρχίζει να εργάζεται στην επιχείρηση ο κ. Στ. Μάνος και το 1967 δημιουργεί το τμήμα της μπισκοτοποιίας, ενώ την ίδια χρονιά η Ανώνυμος Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Θεσσαλονίκης μετονομάζεται σε Αλλατίνη ΑΕ. Ο ίδιος από το 1974 ως και το 1977 είναι πρόεδρος και γενικός διευθυντής, ώσπου προσχωρεί στον χώρο της πολιτικής και τη θέση του αναλαμβάνει ο κ. Β. Πανούτσος, εγγονός του Βασιλείου, πρεσβύτερου αδελφού του Κοσμά.
* Ο όμιλος Λεβέντη
Στη δεκαετία του '80 η επιχείρηση, και κυρίως ο τομέας των αλεύρων, υπέστη όλες τις συνέπειες της πολιτικής της διατίμησης και η ως τότε κερδοφόρος εταιρεία αρχίζει να κλυδωνίζεται. Το 1987 ο κλάδος της μπισκοτοποιίας αποσπάται και δημιουργείται η Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων ΑΕ, η οποία και πωλείται με τα ανάλογα σήματα στον όμιλο Κυριάκου Φιλίππου. Επίσης δημιουργείται η Εταιρεία Δημητριακών Βορείου Ελλάδος ΑΕ, η οποία μαζί με τη μητρική της Αλλατίνη ΑΕ μεταβιβάζονται πλειοψηφικά στον όμιλο Δαυίδ - Λεβέντη, που είναι σήμερα ιδιοκτήτες της Coca Cola 3E. Η οικογένεια του κ. Στ. Μάνου διατηρεί το 16% των μετοχών. Λίγο αργότερα ο Στέφανος Μάνος, πουλάει τις μετοχές του.
* Η εταιρεία "ΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε."
Σήμερα, ιδιοκτήτης του χώρου κατά το 1/3 είναι η παραπάνω εταιρεία, διευθύνων σύμβουλος της οποίας είναι o Αντιδήμαρχος Χασδάι Καπόν, ενώ συμμετέχει και ο Ιακώβ Μπενμαγιόρ, γόνος σημαντικής Εβραϊκής οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Λογικό, αφού το "Αλλατίνη", ήταν Εβραϊκό δημιούργημα, προκομένων και δραστήριων ανθρώπων.
* Ο αγώνας για το χτίσιμο
Η σημερινή Μακεδονία αποκαλύπτει ότι ο κ. Καπόν ενημέρωσε ότι είναι διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας "Αστικές Αναπτύξεις ΑΕ", η οποία κατέχει το 33% του Αλλατίνη (μετά και την πώληση του μεριδίου της "θεμελιοδομής") στην προχθεσινοβραδινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του δήμου.
Εκεί εξήγησε λεπτομερώς τις προσπάθειες που καταβάλλει η εταιρεία του και οι υπόλοιποι συνιδιοκτήτες, προκειμένου να πείσουν το υπουργείο Περιβάλλοντος να επιτρέψει την ανοικοδόμηση του οικοπέδου.
Όπως εξήγησε, σύμφωνα με πληροφορίες, οι ιδιοκτήτες προετοίμασαν τροπολογία, στην οποία προβλέπονται τα εξής δύο: πρώτον, ορίζεται εκ νέου συντελεστής δόμησης στο οικόπεδο 3,3%, που συνεπάγεται δικαίωμα ανοικοδόμησης περίπου 87.000 τ.μ. και, δεύτερον, να επιτρέπεται στους ιδιοκτήτες να χτίσουν και όσα από τα 70.000 τ.μ. που είχαν εξασφαλίσει μέσω της μεταφοράς συντελεστή δεν αξιοποίησαν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Στην ίδια συνεδρίαση ο κ. Μπουτάρης δήλωσε πως δεν γνώριζε τίποτε για τα περί τροπολογίας, ενώ από άλλους ομιλητές ζητήθηκε "να κλείσει εδώ το θέμα, ώστε να μην υπάρξουν απρόβλεπτες πολιτικές επιπτώσεις".
* Η "υποδομή"
Η έκταση του Αλλατίνη, δεν μπορεί να χτιστεί. Οι ιδιοκτήτες προσέφυγαν τρείς φορές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά έχασαν και τις τρείς. Κι αυτό, επειδή μετέφεραν τον συντελεστή δόμησης σε τουριστικές περιοχές και έχτισαν ξενοδοχεία. Με απλά λόγια έχασαν το οικόπεδο ή το μεγαλύτερο μέρος αυτού.
Όμως δεν θα άφηναν έτσι ένα από τα ακριβότερα φιλέτα της Ευρώπης! Με μεθοδικότητα και επιμονή, έκαναν Δήμαρχο Θεσσαλονίκης τον Γιάννη Μπουτάρη, αφού πρώτα τον έβαλαν στη "Δράση" του Στέφανου Μάνου, ιδιοκτήτη κάποτε της βιομηχανίας. Χρειάστηκε να βοηθήσουν τα ΜΜΕ της Αθήνας και κάποιοι Υπουργοί με τον "Καλλικράτη", ώστε να μπεί ο δήμος Τριανδρίας στη Θεσσαλονίκη και να εκλεγεί τελικά ο Γιάννης Μπουτάρης, που ήταν μέλος του ΚΚΕ πριν μεταπηδήσει στη νεοφιλελεύθερη Δράση, από όπου αποχώρησε όταν αποχώρησε ο Στέφανος Μάνος από το "Αλλατίνη"
Ο Γιάννης Μπουτάρης, έχρισε φυσικά αντιδήμαρχο τον Χασδάι Καπόν, πρωτεργάτη της ανοικοδόμησης του χώρου. Βοήθησαν όλα τα ΜΜΕ, με χτυπήματα εναντίον Παπαγεωργόπουλου και Γκιουλέκα, ώστε να έρθει το κατάλληλο διοικητικό σχήμα στην πόλη. Και φυσικά ήρθε, αφού η δύναμη των ΜΜΕ είναι τεράστια και οι άνθρωποι που "έσπρωχναν" τον ...οικολόγο Μπουτάρη, που έκανε δήλωση ότι θέλει να χτιστεί το Αλλατίνη (!), είναι πανίσχυροι.
* Η Ν.Δ. και η Αριστερά
Ανυποψίαστοι και τίμιοι οι αριστεροί του δημοτικού συμβουλίου, ζητούν να γίνει το Αλλατίνη "πολιτιστικό κέντρο-μουσείο της βιομηχανικής κληρονομιάς - αρχείο για την Κοινωνική Ιστορία της Θεσσαλονίκης - θεματικό σχολικό συγκρότημα". Στέκονται απέναντι στις μεθοδεύσεις Μπουτάρη-Καπόν. Η Ν.Δ. όμως έχει πρόβλημα!
Το Παγκόσμιο Εβραϊκό Συμβούλιο, ανησυχεί με την προσχώρηση των "αντισημιτών" Γεωργιάδη και Βορίδη και ζητά εξηγήσεις από τον πρόεδρο της Ν.Δ. που δεν θέλει να χαλάσει τις σχέσεις του, με τις πανίσχυρες Εβραϊκές οργανώσεις, που ενδιαφέρονται για το θέμα, αφού το "οικόπεδο" είναι Εβραϊκή υπόθεση. Ποιός να τολμήσει να χαλάσει την καρδιά των ισχυρών ;
Έτσι και η Ν.Δ. ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, κάνει την πάπια στο θέμα και τελικά θα χτιστεί το "οικόπεδο"! Αργά ή γρήγορα, θα χτιστεί. Βοηθά και ο αποχωρισμός του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κώστα Γκιουλέκα από τη Ν.Δ.
Άλλωστε, σε κάθε ακίνητο, η παράδοση πολλών εθνών, θέλει να θυσιάζονται κάποιοι και να ενταφιάζονται στα θεμέλια, για να ξεκινήσει με καλούς οιωνούς το χτίσιμο .....
