Πίσω από την απατηλή λάμψη της tv και της πολύβουης καθημερινότητας, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες αληθινά απελπισμένοι άνθρωποι, για τους οποίους η ζωή είναι ένα βάρος. Τόσο μεγάλο, που δεν μπορεί να βρεί κανείς τρόπο να τους βοηθήσει. Οπότε, συχνά, άλλα άδικα, για κάποιους η μόνη δίοδος φυγής είναι η αυτοκτονία. Η σημερινή διπλή αυτοκτονία στην πλατεία Βάθης, είναι..
μια από αυτές τις περιπτώσεις, που λες "μα υπάρχει τέτοια δυστυχία;".
Μια 90χρονη γυναίκα και ένας 60χρονος άνδρας άφησαν την τελευταία τους πνοή, πηδώντας από το μπαλκόνι έκτου ορόφου πολυκατοικίας, στη συμβολή των οδών Ακομινάτου και Παλαιολόγου, στην πλατεία Βάθη.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, πρόκειται για μητέρα και γιο, ενώ τα αίτια της τραγικής πράξης τους δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά.
Αυτόπτης μάρτυρας ανέφερε, ότι είδε το γιό να σπρώχνει τη μητέρα του στο κενό, ενώ στη συνέχεια "βούτηξε" ο ίδιος.
Οι γείτονες λένε, ότι τα τελευταία δύο χρόνια ο 60χρονος μουσικός στο επάγγελμα ήταν άνεργος και ζούσαν μόνο με τη σύνταξη της μητέρας.
Είχε περιγράψει την απόγνωσή του με ένα σημείωμα σε γνωστό site (www.stixoi.info)
"Λέγομαι Αντώνης Περρής. Εδώ και 20 χρόνια φροντίζω την 90 χρονών μητέρα μου (την γεροντοκομώ). Τώρα τα 3- 4 χρόνια έχει πάθει Αλτζχάϊμερ και τελευταία την πιάνουν και κρίσεις σχιζοφρένειας και έχει κι᾽ άλλα προβλήματα υγείας, Και τα γηροκομεία δεν δέχονται τόσο επιβαρυμένους ασθενείς.
Το πρὀβλημα είναι ότι δεν είχα προβλέψει να έχω αρκετό ρευστό στο λογαριασμό μου, διότι έπιασε ξαφνικά η οικονομική κρίση. Παρόλο που έχω αρκετή περιουσία, και τα πουλώ όλα όσο όσο τόσο καιρό, έχω μείνει χωρίς ρευστό (χρήματα) και δέν έχουμε πια να φάμε, κι η πιστωτική μου κάρτα με 22% επιτόκιο γεμάτη κι´ας δανείζονται με 1%, κι´άλλα έξοδα που τρέχουν. Ζω πια συνέχεια μιά ζωή δράμα.
2) Τώρα τελευταία δυστυχώς έχω νέα σοβαρότατα δικά μου προβλήματα υγείας.
Δεν έχω καμμία λύση μπρος μου. Περιουσία αρκετή αλλά ρευστό καθόλου, οπότε χωρίς φαγητό τι γίνεται ? Μήπως ξέρει κανείς καμμία λύση.
Ισχυροί της γης γιά την οικονομική κρίση που δημιουργήσατε θέλετε κρέμασμα και σας είναι λίγο."
Και λίγο πιο κάτω ανέβασε κάποιους δικούς του στίχους
Μη μείνει απ´ αυτούς κανείς.
1) Τον κόσμο αυτό αν θες να φτιάξεις
πρέπει ν΄αλλάξεις τη δομή,
πρωτού λόγω της απραξίας μας
μας αφανίσει η παρακμή,
μας κυβερνούν οι λωποδύτες,
οι τραπεζίτες κι´ οι αγιογδύτες
κι´ όλοι τους οι υποτακτικοί.
R. Δίχως έλεος λοιπόν, δίχως οίκτο,
κτύπα τους πριν αφανιστείς,
γιατί αλλιώς μεσ´ στη μιζέρια
και μεσ´ στο άδικο θα ζεις,
δίχως έλεος λοιπόν, δίχως οίκτο,
μη μείνει απ´ αυτούς κανείς.
2) Λέει η εντολή ου αυτοκτονήσεις,
μα κατ´ ανάγκη αυτοκτονείς,
χτύπα τους πριν σε αφανίσουν,
εγκληματείς που αδρανείς,
της ηθικής μας απραξίας
όπως και της νωθρότητάς μας
πια ας μην είμαστ´ ασθενείς.
Το πιό τραγικό της ιστορίας είναι ότι προφανώς, δεν θα βρεθεί κανείς να τους κλάψει. Η απόλυτη μοναξιά, πίσω από τους τοίχους της πολύβουης πόλης, που ζεί την εφήμερη ταραχή της.
