Οι σχετικές πλειοψηφίες αρμόζουν στις σχετικές Δημοκρατίες

Παρακολουθώντας τα exit polls των σημερινών (χθεσινών) εκλογών, αλλά και μέρος των πραγματικών αποτελεσμάτων, χωρίς να παραλείπω να υποκλίνομαι κατ’ εξακολούθηση στη μεγαλοφυά σκέψη και πολιτική τοποθέτηση του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, θυμήθηκα τον..

αείμνηστο πατέρα τού αδικοχαμένου Κύπριου αδελφού Ισαάκ Ισαάκ. Πλησίαζε η 24.04.2004, κατά την οποία ο Κυπριακός ελληνισμός θα εκαλείτο να πει άλλη μια φορά το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ. Ο αείμνηστος Έλληνας ηγέτης Τάσσος Παπαδόπουλος δεν είχεν απευθύνει ακόμη το συγκλονιστικό διάγγελμά του. Κάποιοι δημοσιογράφοι πήγαν μέχρι το σπίτι τού χαροκαμένου πατέρα τού Ισαάκ και τον ρώτησαν τί θα ψήφιζε στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Η απάντησή του ήταν περίπου η εξής: «Ασφαλώς και θα ψηφίσω ΟΧΙ. Είναι δυνατόν εγώ να απεμπολήσω μία ιστορία 3000 χρόνων;». Ακολούθησε η πιο κρίσιμη ερώτηση: «Κι’ αν η πλειοψηφία των συμπατριωτών σας πει ΝΑΙ;». «Τότε θα υποταχθώ στη βούληση της πλειοψηφίας».

Αυτό είναι το μεγαλείο του ανθρώπου που δεν εγκαταλείπει τις αρχές του και τους αγώνες του λαού, στον οποίον ανήκει, για ελευθερία, ανεξαρτησία, αυτοδιάθεση. Του ανθρώπου που πιστός σ’ αυτές τις αρχές πιστεύει και στην αρχή της πλειοψηφίας. Αν, λοιπόν, η πλειοψηφία των συμπατριωτών του  είχε αντίθετη γνώμη, εκείνος όφειλε να στοιχηθεί με τη γνώμη της πλειοψηφίας, διότι αυτό επιτάσσουν οι αρχές της πραγματικής Δημοκρατίας, την οποίαν εξασφαλίζουν η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η αυτοδιάθεση. Ασφαλώς, όμως, ο αείμνηστος αυτός πατριώτης είχεν υπόψη του την ανόθευτη πλειοψηφία, δηλαδή το 50+1. Δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό του ότι θα μπορούσε η πλειοψηφία να είναι π.χ. 40+1 ή 30+1. Ευτυχώς δεν είχαν τολμήσει – μάλλον θα πρέπει να το είχαν διανοηθεί – να επιβάλουν οι  συντάκτες του σχεδίου Ανάν κάτι τέτοιο.

Σήμερα, λοιπόν, που κανένα κόμμα δεν έχει τέτοια πλειοψηφία που να του επιτρέπει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, άρχισαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων του Μνημονίου τα γνωστά παιχνιδάκια. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μπορούν άνετα να σχηματίσουν κυβέρνηση. Με το 40% του λαού, όμως, ήτοι με σχετική πλειοψηφία στον λαό και απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά με μία πολιτική ως αυτή που έχει κατεδαφίσει το κοινωνικό κράτος και έχει εξαθλιώσει το μεγαλύτερο μέρος του λαού και την οποία στήριξαν αυτά τα δύο κόμματα μέχρι την τελευταία στιγμή, διερωτώμαι τί είναι αυτό που θα κυβερνήσουν; Ποιόν λαό θα κυβερνήσουν και προς ποία κατεύθυνση;

Αντιλαμβανόμεθα από τώρα πώς θα παιχθεί το παιχνίδι. Η ΝΕΑ ΠΑΣΟΚΡΑΤΙΑ θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να σύρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μία συγκυβέρνηση που θα τον ξεδοντιάσει. Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται ο ΣΥΡΙΖΑ να μετάσχει σε  μία τέτοια κυβέρνηση, οπότε θα οδηγήσουν τη χώρα σε νέες εκλογές, για να του φορτώσουν την ακυβερνησία και την καταστροφή που θα επιφέρει κάτι τέτοιο. Θα το δούμε και αυτό. Οι μνημονιολάγνοι, οι προσκυνημένοι, οι λακέδες των διεθνών λαμογίων θα ρίξουν στους αντιμνημονιακούς όλα τα δεινά που έχουν σωρεύσει τα Μνημόνια στον εξαθλιωμένο λαό. Για την εξαθλίωση του 60% θα φταίει το ίδιο το 60%. Το 40% ειναι τακτοποιημένο, είναι βολεμένο και θα προσπαθήσει να βάλει στη γωνία το υπόλοιπο 60%.

Όλα τούτα οδηγούν εμένα τον άσχετο στο συμπέρασμα ότι ζω στη σχετική Δημοκρατία των σχετιζόμενων με τη ρεμούλα, την ατιμωρησία, την ασυδοσία, τον εμπαιγμό του απλού πολίτη που μοχθεί για τον επιούσιο και τα χαράτσια που του έχουν επιβάλει οι έχοντες και κατέχοντες για να διατηρήσουν οι τελευταίοι τα κλεμμένα.

Σωτήριος Καλαμίτσης