του Φώτη Μακρίδη
"Μα η ΔΕΚΟ μας είναι κερδοφόρα, γιατί θέλετε να την ιδιωτικοποιήσετε;", είναι το σύνηθες ερώτημα πολλών, κυρίως συνδικαλιστών.
Και να σου, η παράθεση των θετικών αποτελεσμάτων και των κερδών, που ..πέτυχε και να σου οι ύμνοι για τη "στρατηγική σημασία" της για τη χώρα.
Όμως, ακόμη μεγαλύτερης στρατηγικής σημασίας είναι η είσπραξη μετρητού. Ζεστού, καυτού μετρητού, που είναι το αίμα που λείπει αυτή τη στιγμή από την οικονομία.
Μέχρι τις 31 Αυγούστου, το κράτος πρέπει να βρεί :
-3,2 δις για ένα ομόλογο που λήγει στις 20 Αυγούστου.Οι Ευρωπαίοι μας λένε να μην ανησυχούμε, θα βρεθεί λύση. Εμείς, μπορούμε να εφησυχάσουμε;
-3,5 περίπου δις για μισθούς και συντάξεις
-1 δις για προμήθειες του δημοσίου
-1 περίπου δις για λοιπές μεταβιβαστικές πληρωμές και βέβαια
-8 δις που είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και κάποτε πρέπει να πληρωθούν.
Άμεσα, πρέπει να πληρώσουμε περίπου 9 δις συν μέρος από τα 8 των ληξιπρόθεσμων.
Στο ταμείο έχουμε 700 εκ.ευρώ.
Απλά είναι τα νούμερα.
Αν δεν πέσει βοήθεια από την τρόικα, απλά δεν θα πληρώσουμε κάτι από τα παραπάνω. Πιό απλά δεν γίνεται, αφού τα έσοδα μέχρι τότε αποκλείεται να είναι 9 δις.
Η τρόικα όμως ξέρει πολύ καλά, ότι αν πάρουμε την περίφημη επόμενη δόση, που είναι και η σημαντικότερη (33 ολόκληρα δισεκατομμύρια), θα σταματήσουμε να είμαστε τόσο μνημονιακοί.
Όλο το παιχνίδι παίζεται τους επόμενους δυόμιση μήνες.
Είναι το πιό κρίσιμο δίμηνο στην ιστορία της χώρας, μετά το 1940.
Μέχρι τότε, δεν έχουμε κανένα περιθώριο "επαναδιαπραγμάτευσης" κι άλλα παραμύθια της Χαλιμάς και καλά θα κάνει η κυβέρνηση να το πεί ξεκάθαρα στο λαό, αδιαφορώντας για τις ανεύθυνες κραυγές της αντιπολίτευσης (την ίδια αντιπολίτευση θα έκανε και η ΝΔ αν ήταν το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση ή ο ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια θα έκανε το ΠΑΣΟΚ αν ήταν η ΔΗΜΑΡ κ.ο.κ.).
Άρα, λοιπόν είναι θέμα ζωής και θανάτου να βρεθούν χρήματα.
Δεδομένου ότι οι φορολογούμενοι είναι απρόθυμοι να υποβάλλουν φορολογική δήλωση και αδυνατούν να πληρώσουν τους δυσβάστακτους φόρους, το μόνο που μένει είναι οι αποκρατικοποιήσεις ή ιδιωτικοποιήσεις.
Και βέβαια θα θέλαμε να βρεθούν Κινέζοι και Άραβες μεγιστάνες, που θα θέλουν να αγοράσουν τις ζημιογόνες, όμως αυτά δε γίνονται πιά ούτε στα παραμύθια. Για κορόιδα ψάχνουμε; Εσείς θα αγοράζατε τα διαλυμένα ΞΕΝΙΑ ας πούμε;
Όσο πιό κερδοφόρα είναι μια επιχείρηση, τόσο περισότερες πιθανότητες έχει να πουληθεί.
Και φυσικά θα πουληθεί στην τιμή που θα καθορίσει ο αγοραστής, όχι εμείς ! Μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, δεν τρελάθηκαν οι πλούσιοι της γης να επενδύσουν σε μια χώρα, που κυβερνούν μονίμως μειοψηφίες και η επιχειρηματικότητα αντιμετωπίζεται ως λέπρα κι ακόμη χειρότερα !
Άρα, το τελευταίο μας αποκούμπι, το "σκότωμα" των "ασημικών" είναι κι αυτό δύσκολο !
Μπορεί να λέμε ηρωικές κορώνες για "ξεπούλημα", αλλά ενδιαφέρον δεν υπάρχει, ούτε στις εξευτελιστικές τιμές που θα βγούμε στην αγορά.
Εντάξει, ιστορικό όνομα ο ΠΑΟΚ, γωνία μαγαζί, "αφεντικό της πόλης" ο Άρης, "γίγαντας της Ευρώπης" ο Παναθηναϊκός, αλλά είδατε κανέναν κορόιδο να σπρώχνει 200 εκατομμύρια ευρώ (όσα εκτιμούν οι οπαδοί ότι αξίζει η ομαδάρα τους), για να αποκτήσει το κελεμπούρι ;
Να προσγειωθούμε λοιπόν. Τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα, η οικονομία πνίγεται στο σπιράλ του θανάτου κι έχουμε ελάχιστες πιθανότητες να αποφύγουμε το μοιραίο. Θα το παλέψουμε, αλλά θα φάμε πολύ ξύλο. Το ζήτημα είναι μετά το ξύλο να είμαστε όρθιοι με μώλωπες κι όχι στο φορείο.
Να προσγειωθούμε λοιπόν και να ξαναθυμηθούμε το μνημειώδες άρθρο του συνblogger μου, εδώ στο taxalia "δέκα πράγματα που δεν θα γίνουν μετά τις εκλογές". Κάντε το κορνίζα στο σπίτι και το γραφείο σας, για να μην έχετε αυταπάτες. Αυτά που έγραψε ο πάνσοφος Σ.Γ. ισχύουν για πάντα και είναι η αλήθεια συμπυκνωμένη σε 10 γραμμές, για να μη σας δουλεύει κανείς !
Φώτης Μακρίδης / taxalia
