Τελικά άξιζε το δούλεμα που είχα φάει, όταν μετακόμισε το ΠΑΣΟΚ στην Ιπποκράτους δίπλα στο γραφείο μου. Πηγαίνοντας στο γραφείο μου έχω τη μοναδική ευκαιρία να βλέπω..
σχεδόν καθημερινά αγαπημένους μου ήρωες του μυθικού ΠΑΣΟΚ.
Έτσι λοιπόν και σήμερα, ανέβαινα την Ιπποκράτους και έξω από τα γραφεία του Κινήματος βλέπω να γίνει «συνωστισμός» (κάτι σαν της κ. Ρεπούση, ένα πράγμα…). Εντάξει, δεν ήταν και κοσμοσυρροή, αφού πια έμειναν λίγα τα «κομάντα», αλλά ήταν κάποιοι σκόρπιοι. Πολλοί γνωστοί και ακόμη περισσότεροι άγνωστοι. Απ’ έξω από την είσοδο ένα συνεργείο της ΕΡΤ σε ζωντανή μετάδοση και ένας διερχόμενος οδηγός να ρίχνει τα μπινελίκια του όσο πιο δυνατά γίνεται, για να φθάσουν στα μικρόφωνα.
Ως Μυστήριος άνθρωπος, αμέσως τηλεφώνησα στον παντογνώστη «Μάχιμο» να με ενημερώσει, για το πασοκικό event. Με πληροφόρησε λοιπόν ότι είχε συγκληθεί η κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, της Πολιτικής Γραμματείας και της Οργανωτικής Γραμματείας με τη συμμετοχή των υπευθύνων περιφερειακής ανασύστασης, των γραμματέων των τομών του κινήματος και των μελών του τομέα Περιφερειακής Πολιτικής !!!
Κουράστηκα και μόνο που τον άκουσα να το λέει τόση ώρα. Απίστευτο. Μόνο η Πασοκάρα θα μπορούσε να είχε τόσα όργανα για τόσους λίγους ψηφοφόρους…
Εντύπωση μου έκαναν αναμφίβολα τα στελέχη της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ που είδα. Από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Κομοτηνή είχα να δω Πασπίτες και η αλήθεια είναι ότι τους θυμόμουν διαφορετικούς. Ήταν ντυμένοι και χτενισμένοι περισσότερο φλώρικα, από τους πιο «σκληροπυρηνικούς» φλώρους της ΔΑΠ Αθηνών…
Ξάφνου στο παρακείμενο σουβλατζίδικο, βλέπω ένα τραπέζι βουλευτών και βουλευτίνων του Κινήματος να καταβροχθίζει πιτόγυρα, ανενόχλητοι, αφού η κλούβα των ΜΑΤ είναι απέναντι…
Οποίος ξεπεσμός. O tempora o mores, σκέφτηκα. Το πάλαι ποτέ αφάν γκατέ του πολιτικού συστήματος, τα καμάρια της Ελλάδος, να τρώνε σουβλάκια…
Πάνε δηλαδή τα εστιατόρια με τους χρυσούς σκούφους; Με τα αστέρια της Michelin; Που είναι τα gourmet πιάτα; Αντικαταστάθηκαν με γύρο και χωριάτικη στα τέσσερα; Εκείνοι που ήταν παντού και πάντα πρώτο τραπέζι στα πιο in μαγαζιά, τώρα σε σουβλατζίδικο; Και χωρίς τα πούρα Αβάνας που χαρακτήρισαν όλη την «χαρούμενη» περίοδο του εκσυγχρονισμού.
Δεν άντεξα άλλο να στεναχωριέμαι για την τύχη τους τη μαύρη.
Αχ, βρε Γιώργο, πως τους κατάντησες έτσι;
Υ.Γ. Μάλλον δεν είναι τυχαίο. Τα πιο πολλά καταστήματα γύρω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ έχουν πια κλείσει. Ευτυχώς που βρήκαν και το σουβλατζίδικο στη θέση τους. Θα την έβγαζαν με «βρώμικο»…
Τα Σέβη μου.
