8 Νοε 2012

Σύντροφοι Εύγε !! Ο αγώνας χθες ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

Από το Σεμνό & Ταπεινό
Συγχαρητήρια Συντρόφια!!!
Ο αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ και των «ομοίων» του που συναπαρτίζουν το λεγόμενο «αντιμνημονιακό μέτωπο» έπιασε, επιτέλους, τόπο…
Τα κομάντα κατάφεραν, ώστε να αποσυρθεί η ρύθμιση που επιχειρούσε να θέσει τέλος στα προκλητικά προνόμια των καλύτερα αμειβόμενων και μακράν πιό προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλων, δηλαδή των εργαζομένων στη Βουλή των Ελλήνων.
Επομένως,
μετά τη συντριπτική αυτή νίκη που κατήγαγαν οι αλλοφρόνως φωνασκούντες και μονίμως ασχημονούντες «εκπρόσωποι» του λαού μέσα στο Ναό της Δημοκρατίας, οι «βολεμένοι» παντός τύπου «συγγενείς» και «ημέτεροι» υπάλληλοι της Βουλής θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν του «αυτοδιοίκητου», διότι, ασφαλώς, εφ’ όσον θίγονταν οι παχυλοί μισθοί τους (16 ετησίως τον αριθμό) και τα λοιπά προνόμια που απολαμβάνουν, αντιλαμβάνεστε ότι θα επλήγετο ανεπανόρθωτα οι δημοκρατία μας !!!
Αλαλάζουν, δε, οι «αντιμνημονιακοί» κεκράκτες ότι χθες καταλύθηκε η δημοκρατία μέσα στο ίδιο το Κοινοβούλιο.
Καλό θα ήταν όμως να τους υπομνήσει κάποιος, επιτέλους, ότι η δημοκρατία καταλύεται καθημερινά και με τον πλέον βάρβαρο τρόπο εκτός Κοινοβουλίου.

Καταλύεται στα Πανεπιστήμια που αδυνατούν να εκλέξουν τις διοικήσεις τους λόγω των «αντιδράσεων» των γνωστών «καλόπαιδων» της αριστεράς και της προόδου που «χτίζουν» τις πόρτες της Πρυτανείας και προπηλακίζουν όσους επιχειρούν να ασκήσουν το δημοκρατικό (!) δικαίωμα της ψήφου. Καταλύεται όταν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παίρνουν το νόμο στα χέρια τους και βγάζουν στα μανταλάκια φωτογραφίες «ασφαλιτών». Καταλύεται όταν, στο πλαίσιο της γνωστής επαναστατικής γυμναστικής, καλοθρεμμένοι συνδικαλιστές καταλαμβάνουν δημόσια κτίρια. Καταλύεται όταν υποδαυλίζουν «κοινωνικές εξεγέρσεις» που μόνα θύματα έχουν τις περιουσίες ιδιωτών, ου μην αλλά και ζωές απλών εργαζομένων (βλ. Marfin) και σε πλείστες όσες περιπτώσεις, των οποίων καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες, κατά κυριολεξία, καθώς «μαρτυρούμε» την ώρα και τη στιγμή που γεννηθήκαμε σε τούτον εδώ τον τόπο και ξέρουμε ότι μέχρι να αφήσουμε τον μάταιο τούτο κόσμο, θα ακούμε όρκους που ομνύουν στο δίκιο του εργάτη, στους αγώνες της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης και τις γνωστές παπάρες που μας τριβελίζουν από το Δημοτικό σχολείο τα κεφάλια μας.

Υ.Γ.: Αναμένω με αγωνία την επόμενη σύγκλιση της Ολομέλειας της Βουλής, μπας και ακούσω επιτέλους την κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο από την κρίση … διότι μέχρι τώρα o sexy-Alexis μάς την κρατά για έκπληξη. Δεν εξηγείται διαφορετικά.
Υγιαίνετε … όσο ακόμα μπορείτε, γιατί μπήκε κι ο χειμώνας και σφίγγουν, σιγά – σιγά, τα δέρματα.

Σεμνός & Ταπεινός
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη