Εδώ και αρκετό καιρό, κάποιοι πονηροί διακινούν "ευχάριστα" κείμενα στο διαδίκτυο, που χαϊδεύουν αυτιά και μπαίνουν κάτω από κάθε είδηση για τρομοκρατική ενέργεια. Η φιλοσοφία τους είναι απλή: "βία δεν είναι οι μολότωφ -λένε- αλλά...
η ανεργία, τα χαράτσια κλπ".
Έτσι βρίσκουν ευήκοα ώτα σε όσους υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης, οι οποίοι αναλογιζόμενοι τη δεινή οικονομική τους θέση συμφωνούν αφελώς με τα κείμενα.
Χωρίς φυσικά να σκεφτούν ότι άλλο πράγμα είναι η φτώχεια κι άλλο η βία και η τρομοκρατία. Η ανεργία δεν είναι βία, είναι ανεργία. Η κρίση είναι κρίση, η φτώχεια είναι φτώχεια. Συνήθως, αυτοί που λένε "δεν έχω να χάσω πιά τίποτε", έχουν πολλά, πάρα πολλά ακόμη να χάσουν, απλά βλέπουν μόνο αυτά που έχασαν κι όχι αυτά που τους έμειναν.
Η τρομοκρατία όμως, έτσι όπως εξελίσσεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα, με τυφλά χτυπήματα που στοχεύουν όχι εναντίον κάποιων "λαμόγιων", αλλά εναντίον όλων (The Mall, τηλεφώνημα για βόμβα στο γεμάτο γήπεδο Καραϊσκάκη πριν λίγο), είναι πολύ χειρότερη από την οικονομική κρίση.
Γιατί απλά, δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από την "τυφλή τρομοκρατία", εναντίον μαζικών στόχων.
Αν οι Έλληνες τρέμουν κάθε φορά που ανεβαίνουν σε ένα αστικό λεωφορείο μήπως ανατιναχθεί, αν φοβούνται να μπουν στο μετρό, αν τρέμουν μήπως ανατιναχθεί ο κινηματογράφος στον οποίο βρίσκονται ή το γήπεδο ή το εμπορικό κέντρο, θα αρχίσουν να αναθεωρούν την ευκολία με την οποία βαφτίζουν "βία" κάθε δυσάρεστη συνέπεια στη ζωή τους.
Το πρόσφατο κρεσέντο τρομοκρατικών επιθέσεων, δείχνει πόσο κακό έκαναν στον τόπο, αυτοί που διαχώριζαν την τρομοκρατία σε καλή και κακή.
Ακόμη κι αν υπάρχει "καλή τρομοκρατία", δηλαδή τρομοκρατία που εκπορεύεται από αγνές νεανικές σοσιαλιστικές προθέσεις, έχει ένα τρομερό κακό:
επιτρέπει στην πιό κακή τρομοκρατία, αυτή ξένων μυστικών υπηρεσιών δηλαδή, να μπερδεύεται ανάμεσά της, με αποτέλεσμα να χάνουν όλοι, κόσμος και "κράτος" την ψυχραιμία τους.
Αλλοίμονό μας, η χώρα μας, μετά από τρία χρόνια σκληρής λιτότητας, μετά από τρία χρόνια απειλών ότι θα "χαθούν οι καταθέσεις", "θα γυρίσουμε στη δραχμη" κι εκεί που ελπίσαμε ότι υπάρχει μια χαραμάδα φωτός στο τούνελ, μπαίνει σε μια περιπέτεια πολύ χειρότερη από αυτήν της κρίσης: στην τυφλή τρομοκρατία εναντίον όλων.
Νίκ.Σκ.
