Γράφει ο Γιάννης Κάκανος
Κι ενώ ο περασμένος αιώνας κύλησε με κακουχίες, πείνα και πολέμους, η χώρα μας κατόρθωσε να ξεπεράσει χίλιους μύριους… υφάλους και ο λαός να ζήσει στο σύνολό του μερικές δεκαετίες, αν όχι υπέροχα, τουλάχιστον χωρίς βασικές ελλείψεις με τα χωριά μας γεμάτα από..
κόσμο. Σήμερα, απέμειναν μοναχά οι ηλικιωμένοι στα περισσότερα. Ξέφυγαν τα πράγματα δυστυχώς και δίχως να έχουμε δεχτεί πόλεμο ήρθε η απειλή της οικονομικής κρίσης, μιας κατάστασης που μας προκάλεσε η ανικανότητα και η διαχρονική παρανομία των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας. Και σαν να μην έφτανε αυτό το κακό, κάθε μέρα αυξάνονται οι ανεξέλεγκτα εισερχόμενοι και προ ωθούμενοι μετανάστες από τη γείτονα, εξ ανατολών, κυρίως, χώρα στη δική μας με την τόση ανεργία για να επιδίδονται σε κλοπές και ληστείες λες και δεν μας έφταναν οι εντόπιοι απατεώνες… Με θάρρος λοιπόν και υπευθυνότητα χωρίς κομματικές παρωπίδες να προασπίσουμε το δημόσιο συμφέρον για να μείνει δική μας η πατρίδα και να λέγεται Ελλάδα.
