Πριν λίγες ημέρες, η Αντιδημαρχία Πολιτισμού τα μάζεψε άρον άρον από την Βίλα Μορντώχ και μετεγκαταστάθηκε στο Δημοτικό Ωδείο στην οδό Κουντουριώτου 17. Το γιατί, άγνωστο. Για να δούμε τι απέμεινε στην διατηρητέα βίλα του 1905.
Η Βίλα Μορντώχ χτίστηκε το 1905 για τον Τούρκο μέραρχο Σεϊφουλάχ Πασά, σε σχέδια του γνωστού αρχιτέκτονα Ξ. Παιονίδη και βρίσκεται στη διασταύρωση της Βασ. Όλγας με την 25ης Μαρτίου. Πρόκειται για ένα διώροφο κεραμοσκεπές κτίσμα με ημιυπόγειο και σοφίτα, που χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη νεοκλασικών, αναγεννησιακών, μπαρόκ και art nouveau στοιχείων. Το 1923 πουλήθηκε στους αδερφούς Σαλώμ και το 1930 περιήλθε στην ιδιοκτησία του Σαμουήλ Μορντώχ, από την οικογένεια του οποίου πήρε το όνομά της και κατοικήθηκε μέχρι και το 1940. Το 1952 το κτήριο με τον περιβάλλοντα χώρο πουλήθηκε στο ΙΚΑ και χρησιμοποιήθηκε ως πολυϊατρείο μέχρι το 1972, ενώ στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε, για να χρησιμοποιηθεί εκ νέου από το 1986 ως χώρος της Δημοτικής Πινακοθήκης. Θεωρητικά η Δημοτική Πινακοθήκη, όπως μαρτυρούν οι πινακίδες, βρίσκεται εκεί αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται στην Βίλα Μπιάνκα αρκετά μέτρα παραπέρα στην Βασ. Όλγας. Στο υπόγειο έχει την έδρα του το Ε' Δημοτικό Διαμέρισμα.
 |
| Στην ιστοσελίδα του ΥΜΑΘ αναφέρεται σαν Πινακοθήκη όπως και στην σελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού |
 |
| Στο travelstyle.gr επίσης |
 |
| Το ίδιο και στο in.gr και σε πολλές ακόμα ιστοσελίδες. |
Για να δούμε όμως τι υπάρχει στη βίλα Μορντώχ. Στην είσοδο εντοπίσαμε γυμνά καλώδια και...
έναν κοιμισμένο σκύλο.
Κούτες, σκουπίδια και βρωμιά να πνίγει τις αντίκες.
Έπιπλα και χαλιά μνημεία άλλης εποχής.
Τα memorabilia που άφησε πίσω της η Αντιδημαρχία Πολιτισμού... Σκουπίδια, έντυπο υλικο....
...ένα σκονισμένο γραφείο...
... κι άλλο σκονισμένο γραφείο. Αυτό έχει ακόμα και την κούπα για τον καφέ πάνω.
Μία παιδική κούκλα και CD με τον χάρτη της πόλης.
Ένα Guinness Certificate μας ενημερώνει πως το 2008 στην Θεσσαλονίκη, οι Αδελφοί Αλμπάνη έφτιαξαν τη μεγαλύτερη δερμάτινη ζώνη: 61 μέτρα και 91 εκατοστά. Δεν το θεώρησε άξιο μετακίνησης η αντιδημαρχία.
Το άσχετο -με την υπόλοιπη επίπλωση- έπιπλο πρέπει να ανήκει στην Αντιδημαρχία Πολιτισμού αλλά δεν το θεώρησε άξιο μετακίνησης.
Έντυπο υλικό που παράτησε η αντιδημαρχία.
Βρωμιά και σκόνη.
Σκουπίδια.
Άδεια δωμάτια.
Η σκάλα οδηγεί στον πάνω όροφο όπου στεγάζεται η υπηρεσία Τουρισμού του δήμου σε ένα μικρό δωμάτιο.
Γιατί άραγε άδειασε το όμορφο αυτό κτήριο; Βρίσκεται σε σημείο πραγματικό φιλέτο και δεν μπορεί να μείνει αναξιοποίητο. Προφανώς κάτι ετοιμάζεται αλλά θα το μάθουμε στο εγγύς μέλλον. Το θέμα είναι τα ιστορικά ακίνητα του Δήμου να αξιοποιούνται και όχι να τα εκμεταλλεύονται κάποιοι, αφήνοντας φέσια στο Δήμο από ενοίκια (βλ. Maison Chrystal).
Κ.Ν
