Δημόσιον Ουρητήριον: Κτήριο Σχολής Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών
Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ
Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, στο μικρό πάρκο ανάμεσα στη Νομική, Φιλοσοφική και Θεολογική Σχολή, πραγματοποιείται συναυλία, μετά την έγκριση των αρχών του Πανεπιστημίου. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι οργανωτές.
Ο τρόπος οργάνωσης είναι απλός. Στήνεται με ιδιαίτερη επιμέλεια μια αλφαδιασμένη εξέδρα, μεταφέρεται ο απαραίτητος εξοπλισμός του ήχου όπως και τα φωτορυθμιστικά, και μετά τις 11.00μμ αρχίζει μια σε μοναδικό βαθμό ηχορύπανση, που τελειώνει τα ξημερώματα. Και όλα αυτά στην καρδιά της πόλης!
Δε θα αναφερθούμε στην ηχορύπανση, μιας και η υποχρεωτική αϋπνία των πολιτών κάποιων πολυκατοικιών της περιοχής θεωρείται αναφαίρετο δικαίωμα των οργανωτών!
Δε θα αναφερθούμε στη χωρίς παραστατικά διακίνηση κάθε μορφής ποτών, μιας και η φοροδιαφυγή αποτελεί δικαίωμα κάθε οργανωτή μιας τέτοιας πολιτιστικής εκδήλωσης!
Δε θα αναφερθούμε στη διακίνηση των ναρκωτικών, μιας που ο υπερσύγχρονος νόμος για τις εξαρτησιογόνες ουσίες ο 4139/2013 –που μπορεί κάλλιστα να φέρει τον τίτλο «Το πανηγύρι της διαφθοράς» με τα περιθώρια για χρηματισμό των εμπλεκομένων δημόσιων λειτουργών εισάγει (Βλ. Άρθρο 26)–επιτρέπει την χωρίς, στην ουσία, δεσμευτικούς όρους χρήση τους.
Θα αναφερθούμε όμως σε ένα άλλο γεγονός, που ενδεχομένως κάποιοι ριζοσπάστες αριστεροί πανεπιστημιακοί και μη, θεωρούν πολύ πεζό:
Το κτήριο της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, όπως ενδεχομένως και οι όμορες Σχολές, μετατρέπονται σε ένα απέραντο ουρητήριο. Έτσι, εξωτερικοί και εσωτερικοί χώροι (λόγω ρευμάτων του αέρα) ευωδιάζουν την ημέρα από αρώματα τύπου Channel κ.λπ. Οπότε, όλοι μας, διδάσκοντες, φοιτητές που ετοιμάζονται για τις εξετάσεις όπως και τα μέλη των γραμματειών είμαστε υποχρεωμένοι να εργαζόμαστε σε ένα αρωματισμένο περιβάλλον!.
Και όλα αυτά για χάρη ποιας σκοπιμότητας; Μήπως μιας ριζοσπαστικής αντίληψης, όπου επιτρέπει σε κάθε ιδιώτη ή φορέα να οργανώνει ό,τι πολιτιστική εκδήλωση θέλει, χωρίς την τήρηση στοιχειωδών προδιαγραφών και η οποία, εκτός των άλλων, οδηγεί στη δημιουργία μαύρου χρήματος με άγνωστους αποδέκτες;
Δεν είναι καιρός να ασχοληθεί το Συμβούλιο Διοίκησης με τα απλά πεζά θέματα της καθημερινότητας, μαζί με αυτά των λεγόμενων υψηλών ταχυτήτων;
Μήπως έχουμε παραγίνει Αφρική και μήπως έχουμε παραγεμίσει από κάθε ηλικίας επιβήτορες, που άλλοτε στο όνομα της καθαριότητας των χώρων του ΑΠΘ και της δήθεν προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων και άλλοτε στο όνομα του πολιτισμού, απλά κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους εξασφαλίζοντας αυτά που θέλουν για δικό τους όφελος;
