22 Απρ 2014

Κτηνοτρόφοι, φαρμακοποιοί και ταξιτζήδες: το όνειδος της χώρας

Γάλα, φάρμακα και ταξί τακτοποιήθηκαν επί τέλους με το πολυνομοσχέδιο. Τώρα μπορούμε με την ησυχία μας να απολαύσουμε το πρωτογενές πλεόνασμα.
Μας έφταιγε η τιμή του γάλακτος, η τιμή των φαρμάκων, τα προνόμια των ταξιτζήδων, τα περίπτερα, το ψωμί, οι αμοιβές των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων κ.λπ. κ.λπ.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης


[Διακοσιοστή πέμπτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή ενενηκοστή έβδομη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης, εκατοστή τεσσαρακοστή δεύτερη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου και έκτη από τη μηνυτήρια αναφορά τού Γ. Καρατζαφέρη για όσα λέει κάποιος Μπαλτάκος για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Γάλα, φάρμακα και ταξί τακτοποιήθηκαν επί τέλους με το πολυνομοσχέδιο. Τώρα μπορούμε με την ησυχία μας να απολαύσουμε το πρωτογενές πλεόνασμα και όλα τα άλλα καλά που φέρνουν τα Μνημόνια, τα οποία κατά τον κ. Σαμαρά «δεν έβγαιναν» με τίποτε, όπως μας ενημέρωνε τον Απρίλιο του 2011.
Μας έφταιγε η τιμή του γάλακτος, η τιμή των φαρμάκων, τα προνόμια των ταξιτζήδων, τα περίπτερα, το ψωμί, οι αμοιβές των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων κ.λπ. κ.λπ.

Ας πάμε τώρα 20 και πλέον χρόνια πίσω. 

Τότε που η κυβέρνηση του Επίτιμου προσπαθούσε να βάλει τη χώρα στον σωστό δρόμο, αλλά δεν ολοκλήρωσε το έργο της εξ αιτίας του Σαμαρά που έριξε την κυβέρνηση για λόγους που ακόμη δεν έχουν διευκρινισθεί. Ας πούμε ότι έτσι του γούσταρε. Και πάλι ωραίος είναι, αφού κάτι μαλάκες σαν κι’ εμένα έσπευσαν να τον ψηφίσουν την 29.11.2009! [ΣΗΜ: θα μου πείτε ότι πάντοτε ψηφίζουμε τον ολιγότερο κακό. Μ’ αυτό παρηγοριόμαστε, αλλά δεν είναι λύση].

Αποφασίστηκε, λοιπόν, τότε να εισέλθει η χώρα στον χορεία των ανεπτυγμένων χωρών εισάγοντας την κινητή τηλεφωνία. Είχε ολόκληρον ΟΤΕ που στήθηκε με τον ιδρώτα το ελληνικού λαού, αλλά δεν του έκανε του κ. Επίτιμου. Έπρεπε να στήσει άλλους επιχειρηματίες, πριν βγει ο ΟΤΕ στο κουρμπέτι της κινητής τηλεφωνίας. Έτσι, το 1991 Επιτροπή εξ υπουργών με αποφάσεις του υπουργικού Συμβουλίου για να παραχωρήσει δύο άδειες κινητής τηλεφωνίας, όπως θα όριζε σχετικός νόμος, ο οποίος ήταν στη συνέχεια ο νόμος 2075/1992. 

Η μία ήταν για την Panafon [ΦΕΚ-Β-587/1992] η άλλη για την Telestet. Με τις συμβάσεις παραχώρησης του δικαιώματος συμφωνήθηκε ρητώς ότι επί 8 έτη δεν πρόκειται να παραχωρηθεί τρίτη άδεια κινητής τηλεφωνίας. Έτσι, με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών στήθηκαν οι δύο εταιρείες στην αγορά χωρίς τον παραμικρό ανταγωνισμό και άρχισαν τ’ αφεντικά να θησαυρίζουν [Κόκκαλης, Βαρδινογιάννης]. Με τα χρήματά μας στήθηκε το δίκτυο των δύο εταιρειών, αφού ο ΟΤΕ ήταν έξω από το παιχνίδι. Με την υποδομή που είχε ο ΟΤΕ ασφαλώς και δεν θα άφηνε να αναπτυχθεί άλλη εταιρεία, οι δε υπηρεσίες του θα ήταν οπωσδήποτε φθηνότερες. Έλα, όμως, που υπάρχει και ο περίφημος ανταγωνισμός προς όφελος του καταναλωτή, όπερ έστι μεθερμηνευόμενον: στήνουμε τα δύο μαγαζάκια [=μαγαζάρες] και μετά από χρόνια αφήνουμε και τον ΟΤΕ να μπει στο παιχνίδι. Ποιος τον χέζει τον ανταγωνισμό μέχρι να ανδρωθούν τα μαγαζιά των κολλητών μας.
Κι’ επειδή επέτρεψε η κυβέρνηση στον ΟΤΕ να δραστηριοποιηθεί στα έξη και όχι στα οκτώ χρόνια [Φεβρουάριος 1998], σπεύδει η θιγόμενη εταιρεία Panafon [= Vodafone] να εναγάγει το Δημόσιο και να ζητεί αποζημίωση ύψους € 245.230.214,35 για διαφυγόντα κέρδη και μείωση σε € 45.671.850 της εξ 116.600.000 Ecu αντιπαροχής που είχε καταβάλει για τη λήψη της άδειας. Το μισό κοινωνικό μέρισμα δηλαδή.
Το Διοικητικό Εφετείο, στο οποίο προσέφυγε η Panafon, απέρριψε το 2005 την αγωγή, αλλά το ΣτΕ έκρινε το 2013 [απόφαση 2736] ότι το Διοικητικό Εφετείο ήταν αναρμόδιο να κρίνει τη διαφορά και παρέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο. Σε 10 χρόνια θα ξέρουμε το αποτέλεσμα.
Μέχρι τότε θα έχουμε εξοικονομήσει δισεκατομμύρια από τη μείωση των τιμών, των φαρμάκων και του κόμιστρου του ταξί, ώστε να καλύψουμε και αυτή τη χασούρα.
Θα μου πείτε γιατί τα γράφω όλα αυτά! Για να περνάει η ώρα ρε φιλάρες. Να ξελαμπικάρει το μυαλό μας από Αδώνιδες και τ’ άλλα τα παιδιά. Για να ξέρουμε ότι ο λύκος δεν παραμονεύει εκεί έξω. Ο λύκος είναι ανέκαθεν μέσα στο μαντρί. Ας μη μας παραμυθιάζουν λοιπόν με περιφερειάρχες, δημάρχους και ευρωβουλευτές. Ας μας μιλήσουν για τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και πόσα άρπαξε ο καθένας από τους πολιτικούς μας για να έχουμε φτάσει στο σημερινό χάλι.

Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη