Μήπως πρέπει τελικά να ψηφίσω αριστερά; Αφού κυβερνάει τόσα χρόνια με τόση αποτυχία, ίσως, αν γίνει κυβέρνηση να αλλάξει μυαλά και να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι να κυβερνάς με αριστερή αντιπολίτευση ως αυτή που θα ασκούν η «Ελιά» και ο Θαμαράς.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Τη διακοσιοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου πληροφορήθηκα ότι ο εισαγγελεύς επενέβη. Εικοστή όγδοη ημέρα, λοιπόν, από την είδηση για την έναρξη ποινικής διαδικασίας διερεύνησης των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ μέχρι την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος με την ελπίδα να διαψευσθώ. Βρισκόμαστε τώρα α] στη διακοσιοστή τριακοστή ημέρα από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης, β] στην εκατοστή εβδομηκοστή πέμπτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου, γ] στην τριακοστή ένατη από τη μηνυτήρια αναφορά τού Γ. Καρατζαφέρη για όσα λέει κάποιος Μπαλτάκος για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και δ] στην τρίτη από τη δημόσια καταγγελία του Κασσιδιάρη ότι σε συγκεκριμένα εκλογικά τμήματα του Δήμου Αθηναίων έλαβε χώρα τεχνητή ακύρωση ψηφοδελτίων της ΧΑ κατά τον πρώτο γγύρο των δημοτικών εκλογών (18.05.2014). Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων στις τρεις τελευταίες περιπτώσεις. Τί συνέβη; Εξακολουθούν να μην τηλεφωνούν οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Επιστρέφοντας χθες σπίτι σταμάτησα στο περίπτερο να αγοράσω τρία παγωτά-ξυλάκι. Πλήρωσα 2.044,5 δραχμές. Τί να συνέβη, άραγε, μονολογούσα καθώς συνέχισα τη διαδρομή προς το σπίτι. Αυτοί οι αριστεροί τέλος πάντων κατέστρεψαν τη χώρα. Άκου κει 2.044,5 δραχμές για τρία παγωτά-ξυλάκι. Φαντάσου πόσες δραχμές θα κοστίζουν τα Haagen Daz. Δεν έχουν αφήσει τίποτε όρθιο οι αλήτες.
Το βλέμμα μου περιπλανιόταν στις πολυκατοικίες γύρω μου. Πέντε ορόφους εκάστη. Αυτά τα τσογλάνια οι αριστεροί που εφηύραν τον θεσμό της «αντιπαροχής» θέλουν σκότωμα. Και πού να πας σε δρόμους στενούς, όπου οι πολυκατοικίες έχουν και έξη και επτά ορόφους. Τσιμέντωσαν όλη την Έλλάδα οι αληταράδες. Να δεις και κάτι υπόγεια διαμερίσματα να λυπάται η ψυχή σου τους ενοίκους. Είχαν βάλει ως πολιορκητικό κριό τα συνδικάτα των οικοδόμων να διεκδικούν μεροκάματο κάθε μέρα, με αποτέλεσμα να αναγκασθούν οι δεξιές κυβερνήσεις, αλλά και η δημοκρατική παράταξη, να δίνουν προνόμια στους εργολάβους και να αφήνουν τις Πολεοδομίες και τις Εφορίες ανεξέλεγκτες, ώστε να ανοικοδομηθεί το σύμπαν και να εξαφανισθεί το πράσινο για χάρη των οικοδόμων. Και το ΙΚΑ έριξαν έξω οι χαραμοφάηδες. Ένα ένσημο ανά τρία μεροκάματα. Τους παρακάλαγε ο εργολάβος να κολλήσει τρία ένσημα, αλλ’ αυτοί επέμεναν. Μόνον ένα. Αγύριστα κεφάλια. «Όχι ρε, θα μας βάλεις ένα ένσημο. Τί θέλεις; Να πλουτίζει το ΙΚΑ και οι κεφαλαιοκράτες που το διοικούν;». Θυμήθηκα και τον μακαρίτη τον Τρίτση που προσπάθησε να βάλει μια τάξη. Είχε πετάξει την ωραία ατάκα: «Πρέπει να ανεγείρουμε μνημείο στον αυθαίρετο οικιστή». Ούτε αυτόν τον άφησαν να προκόψει οι αριστερούληδες.
Αμ ποιός έκαιγε τα δάση και υπονόμευε την αναδάσωση, για να κτισθούν βίλες; Οι αριστεροί! Για να έχουν δουλειά οι κομμουνιστές οικοδόμοι και μερικοί μηχανικοί που συνοδοιπορούσαν με το ΚΚΕ οι αχρείοι. Ευτυχώς που ήλθε ο Ποπάι και θέσπισε την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, ήτοι του 99,99% των οικοδομών της επικράτειας. Και το 1999 με το Χρηματιστήριο; Ποιοι έφαγαν τα λεφτά του μαλάκα του κοσμάκη; Οι αριστεροί! Αυτοί στραμπούληξαν το χέρι του Σημίτη και του Λουκά αναγκάζοντάς τους να σπρώχνουν μπροστά τα λίμιτ απ και τα λίμιτ νταουν [από κει βγήκε η ονομασία του «συνδρόμου Ντάουν»]. Είχαν δασκαλευτεί καλά τα παλιόμουτρα στα μπροκεράδικα και στα Χρηματιστήρια της Μόσχας επί Στάλιν και Μπρέζνιεφ και στις Ακαδημίες της Κομσομόλ. Καλά κουμάσια κι’ αυτοί. Κι’ εγώ που νόμιζα πως η Μέκκα του καπιταλισμού είναι η Νέα Υόρκη και η Γουόλ Στριτ και τέτοιες μαλακίες.
Είχα χαθεί στις σκέψεις μου. Κυριολεκτικά. Πέρασα μπροστά από το σπίτι μου και συνέχιζα. Μόλις το πήρα είδηση διαπίστωσα ότι τα τρία παγωτά είχαν λιώσει. Φτου γαμώ το. Πάνε στράφι 2.044,5 δραχμές. Πέταξα τα τρία παγωτά σε κάδο απορριμμάτων και πήρα το δρόμο του γυρισμού. Βυθισμένος και πάλι σε σκέψεις. Ίσως και λίγο εκνευρισμένος που αντιλαμβανόμουν ξαφνικά μετά από 40 χρόνια μεταπολίτευσης ότι η ζωή μου είναι μια κόλαση εξ αιτίας των αριστερών. Εξ αιτίας της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Άρχισε να ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Πρέπει να τους τιμωρήσω αυτή τη φορά. Να μην τους ψηφίσω. Να ψηφίσω ΝΔ ή Ελιά ή Σγουρό ή Καμίνη ή Μόραλη ή Μπουτάρη, για να μην αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση και χάσουμε τ’ αυγά και τα πασχάλια. Δεν θα τους την κάνω τη χάρη. Μήπως και κατορθώσει επί τέλους η κυβέρνηση να δώσει δουλειά σε 1,5 εκ. ανέργους, οι οποίοι έχασαν τη δουλειά τους, επειδή οι αριστεροί τους έβαζαν λόγια για υπέρογκες αποδοχές. Επειδή έτειναν ευήκοον ους στις σειρήνες της αριστεράς που τους προέτρεπε για καλλίτερη ποιότητα ζωής, για παιδεία, για υγεία και διάφορες τέτοιες παπάρες. Για δες ρε πώς μπορεί να την πατήσει κανείς και να ψηφίσει αριστερά χωρίς να το καταλάβει. Με κάτι τέτοιες ηλίθιες σκέψεις νάτη η ζημιά. Να ξεκινάς από το παγωτό και να καταλήγεις να καταριέσαι τον Λένιν που ισοπέδωσε την Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση.
΄Αλλα, όμως, ήθελα να γράψω κι’ αλλού βρέθηκα εξ αιτίας τριών παγωτών και 2.044,5 δραχμών. Τί σου είναι η ζωή και το μυαλό. Α, ναι. Πρέπει να είναι κάπου δυο χρόνια που πρωτάκουσα [μάλλον από τον Μπουμπούκο] ότι μετά τη μεταπολίτευση κυβερνούσε αδιαλείπτως η Αριστερά. Τί ήθελε να πει ο ποιητής; Ότι καμμία δεξιά κυβέρνηση δεν μπόρεσε να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, επειδή πάντοτε η Αριστερά όρθωνε μπροστά της ένα αδιαπέραστο τείχος που δεν επέτρεπε στη δεξιά να εφαρμόσει την πολιτική της. Μόλις η δεξιά πήγαινε να εισαγάγει κάποια μεταρρύθμιση, η Αριστερά κατέβαζε τον κόσμο στους δρόμους και ματαίωνε τη μεταρρύθμιση. Αυτός είναι ο λόγος που γεμίσαμε λαμόγια και μιζαδόρους. Που οι μεγάλοι φοροδιέφευγαν, που η εκάστοτε κυβέρνηση νομοθετούσε υπέρ φοροαποφυγών των ολίγων. Α ρε Χαρίλαε, ρε Κύρκο. Τί κακό κάνατε στην πατρίδα.
Θυμήθηκα τον Καραμανλή που κρατικοποίησε την ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ του Ανδρεάδη για να του κολλήσει το παρατσούκλι «Καραμανλένιν» ο θιασώτης της χούντας και εκδότης του «ΕΛΥΕΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» Σάββας Κωνσταντόπουλος. Ασφαλώς και αυτό ήταν σύμφωνο με τις αριστερές απόψεις. Για ποιο λόγο, όμως, το έκανε; Για την προάσπιση του εθνικού και δημοσίου συμφέροντος; Όχι βέβαια. Για να εκδικηθεί τον Ανδρεάδη που τον είχε εγκαταλείψει επί χούντας και έκανε δουλίτσες με τους χουντικούς. Κρατικοποίησε και την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Για ποιο λόγο; Επειδή την παράτησε ο Ωνάσης και έκρινε ο Καραμανλής, ορθώς, ότι έπρεπε να υπάρχει εθνικός αερομεταφορέας. Στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ ξεχείλωσε εντελώς την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, όπου διόριζε αφειδώς τα παιδιά του και τον περίγυρο της Μιμής. Ήταν το ΠΑΣΟΚ αριστερά; Και μετά ήλθε ο Κοσκωτάς. Τον είχαν φυτέψει οι αριστεροί, για να εξαπατήσουν τον Αντρέα. Για θυμηθείτε ποιός υποδέχθηκε τον Ντέταρι στον Πειραιά μαζί με τον Κοσκωτά; Ο Ανδριανόπουλος ρε. Μέχρι και αυτόν πλανέψανε οι αριστεροί. Τότε δεν ήταν που ο αριστερός Ανδρουλάκης είχε μπερδέψει τις κόκκινες σημαίες; Τί ΚΚΕ, τί Ολυμπιακός. Ένα πράμα μαζί με τον Ντέταρι και τον Κοσκωτά.
Το ΠΑΣΟΚ και οι μέγιστοι οικονομολόγοι του διόγκωσαν μέχρι σκασμού τον Δημόσιο Τομέα, πάντοτε για να βολέψουν τα δικά τους παιδιά με απώτατο στόχο να αλώσουν την κρατική μηχανή και να μην μπορεί να κυβερνήσει κανείς άλλος. Γι’ αυτό δεν θεσπίσθηκε η 35ετία στον Δημόσιο Τομέα; Έτσι, όταν το 1990 ήλθε η ΝΔ στην εξουσία, κυβερνούσε με έναν κρατικό μηχανισμό πασοκικό. Ήταν ο μηχανισμός αριστερός; Και ορθώς συρρίκνωσε η ΝΔ τον Δημόσιο Τομέα, αλλά στη συνέχεια, υπό την πίεση των αριστερών φυσικά, νομοθέτησε ότι όταν γίνονται αποσπάσεις από τον Δημόσιο Τομέα σε γραφεία βουλευτών και υπουργών, ως Δημόσιος Τομέας νοείται ο Δημόσιος τομέας του ΠΑΣΟΚ και όχι της ΝΔ. Χάρμα σου λέω δικέ μου. Τους είχαν αλαλιάσει οι αριστεροί. Πήγαν να κόψουν μαχαίρι το ρουσφέτι και οι αριστεροί τούς απειλούσαν με γενική απεργία. Για τόση αριστερή αναλγησία μιλάμε.
Το 1990 δεν ήταν που ο διοικητής του ΟΤΕ Κιουλάφας υπέγραψε γιγαντιαία σύμβαση προμήθειας με την ΙΝΤΡΑΚΟΜ του Κόκκαλη εν αγνοία του τότε πρωθυπουργού της Οικουμενικής Ζολώτα; Είχαν απλώς συμφωνήσει, εντελώς …. θεσμικά, οι τρεις Αρχηγοί: Μητσοτάκης, Ανδρέας, Χαρίλαος. Δεν άνοιξε μύτη. Και γιατί παρακαλώ; Διότι τους παραμύθιασε ο Χαρίλαος να βολέψουν τον γιο του παλαιού αντάρτη του βουνού. Ναι ρε, μέχρι εκεί έφτασαν οι αριστεροί. Μόνο που ο Σαμαράς την ανθίστηκε τη δουλειά και είπε: «Έτσι μου είστε εσείς οι αριστεροί; Τώρα να δείτε τί θα πάθετε για να πάψετε να κυβερνάτε». Και ρίχνει την κυβέρνηση του Δρακουμέλ ο αθεόφοβος. Το ότι την πτώση της κυβέρνησης είχε προαναγγείλει στο εντελώς άσχετο ο σκατόψυχος Κρίστοφερ τρεις μήνες πριν, αποτελεί απλή λεπτομέρεια άνευ σημασίας.
Και νάσου πετιέται το ΠΑΣΟΚ, για να τιμωρήσει την αριστερά, όπως είχε σχεδιάσει ο Αντώνης. Τον Ιανουάριο του 1996 απέτρεψε τον πόλεμο με τους Τούρκους, για να μην κλάψουν μανούλες κατ’ απαίτηση των φιλειρηνιστών αριστερών. Το 1999 παρέδωσε στους Τούρκους τον κομμουνιστή Οτσαλάν κατόπιν αφόρητων πιέσεων των αριστερών. Να φαντασθείτε ότι είχαν βάλει τον Πάγκαλο σε ένα δωμάτιο δεμένο με αλυσσίδες και σε 5 μέτρα απόσταση τρία γουρουνόπουλα καλοψημένα μαζί με δυο κασόνια μπύρες για να τον αναγκάσουν να παραδώσει τον Οτσαλάν, αν θέλει να μην πεθάνει από αφυδάτωση λόγω ακατάσχετης εκχύσεως σιέλου. Για τέτοια απίστευτα βασανιστήρια μιλάμε στον βωμό της επικράτησης της αριστερής άποψης.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτά τα κατορθώματα των αριστερών. Αυτοί οι ίδιοι δεν φύτεψαν με δόλιο τρόπο τη Μαρία Δαμανάκη στο δεξιόστροφο club, για να γίνει Επίτροπος και να φέρει τον σοσιαλισμό στην Ευρώπη; Να μη μιλήσω για τις μίζες που μοιράστηκαν με τον Άκη, τον Γιάννο, τον Τσουκάτο, τον Μαντέλη. Ούτε για τα ΕΣΠΑ. Ποιοί τα πήραν τα τουλά του πακέτου Ντελόρ; Όλοι οι αριστεροί. Άσε τη Siemens. Εκεί το τερμάτισαν οι μπαγάσηδες. Το μόνο που δεν μπόρεσαν να αλώσουν είναι η Ολυμπιακή Επιτροπή. Και ξέρετε γιατί; Διότι εκεί δεν υπάρχουν λεφτά. Εκεί φτερουγίζει η ιδέα του Αιώνιου και Αθάνατου του Ωραίου και του Αληθινού. Μόνη! Ούτε στα ολυμπιακά έργα κατόρθωσαν να διεισδύσουν οι ανεπρόκοποι, διότι εκεί δεν είχε μάσα.
Και να φαντασθείτε ότι όλα αυτά τα έκαναν οι αριστεροί μέσα σε ένα άγρια διαπλεκόμενο σύστημα εργολάβων, πολιτικών και συνδικαλιστών. Δεν άφησαν τον καπιταλισμό να ανθίσει. Δεν άφησαν την Ελλάδα να προκόψει, με αποτέλεσμα να ζη τώρα με Μνημόνιο. Και την πλήρωσε ο Ποπάι, ο οποίος οδεύει στο Ειδικό Δικαστήριο, επειδή έσβησε από το στικάκι τα ονόματα χιλιάδων αριστερών που είχαν βγάλει έξω χρήμα με ουρά και αφορολόγητο αδειάζοντας τις τράπεζες, με αποτέλεσμα να χρειασθούν ανακεφαλαιοποίηση στις πλάτες των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των εκδοτών, των τραπεζιτών και των καναλαρχών.
Μήπως πρέπει τελικά να ψηφίσω αριστερά; Αφού κυβερνάει τόσα χρόνια με τόση αποτυχία, ίσως, αν γίνει κυβέρνηση να αλλάξει μυαλά και να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι να κυβερνάς με αριστερή αντιπολίτευση ως αυτή που θα ασκούν η «Ελιά» και ο Θαμαράς.
Τελικά, ήταν χρήσιμο που αγόρασα χθες παγωτά. Έχασα τα λεφτά μου βέβαια, αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού. Οι 2.044,5 δραχμές που έδωσα για τρία παγωτά-ξυλάκι μού πρόσφεραν τόσο διαλογισμό που κατάλαβα επί τέλους και εγώ ότι η αριστερά κυβερνά 40 χρόνια, αφού δε τα έχει πάει τόσο καλά ως αντιπολιτευτική κυβέρνηση, φαντάζομαι ότι θα σκίσει ως κυβερνητική αντιπολίτευση.
Ηθικόν δίδαγμα: αγοράζετε πού και πού παγωτά-ξυλάκι. Η αγορά τους έναντι 681,5 δραχμών εκάστου ακονίζει τη μνήμη και την κρίση.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
.jpeg)
