πίεσε η Ρωσική Εκκλησία» αναφέρει
Από τον
Κώστα Παππά
Μεγάλη συζήτηση γίνεται τον τελευταίο καιρό περί της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Αν κάποιος συνυπολογίσει όσα λέγονται και γράφονται για την ονομασία αλλά και για τη στάση των γειτόνων μας στην εν εξελίξει προσφυγική κρίση και στο κλείσιμο των συνόρων, θα αντιληφθεί για ποιον λόγο η συζήτηση για τον ρόλο τους είναι ίσως πιο επίκαιρη από ποτέ.
Σήμερα η «Ορθόδοξη Αλήθεια» επιχειρεί να παρουσιάσει μέσα από μια αποκαλυπτική συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος κ. Ιωάννης όχι μόνο την προσωπική ιστορία ενός Ιεράρχη ο οποίος έχει διωχθεί όσο λίγοι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά και την εικόνα που φανερώνει η γειτονική χώρα για τη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος μιλάει για τη νέα δικαστική περιπέτειά του, για τις ψευδείς κατηγορίες εις βάρος του και εις βάρος των συνεργατών του, για τα χρόνια της φυλάκισής του, για την πολιτική δίωξη εναντίον του. Ακόμα, αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η πίστη του τον βοήθησε στις φυλακές των Σκοπίων, ενώ παράλληλα στέλνει μήνυμα ελπίδας στον δοκιμαζόμενο από την οικονομική κρίση ελληνικό λαό.
Πιο συγκεκριμένα, ο μακαριότατος Αχρίδος, αναφερόμενος στις διώξεις εναντίον του, έκανε λόγο για τη νέα δικαστική περιπέτειά του, η οποία έχει οριστεί για τις 21 Απριλίου, λίγο πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα. Διευκρίνισε ότι πρόκειται για τη συνέχεια της παλαιότερης δίκης, καθώς κύκλοι της χώρας προσπάθησαν να τον εμπλέξουν σε ξέπλυμα χρήματος που ο ίδιος και οι συνεργάτες του δεν έλαβαν ποτέ. Επίσης, μίλησε για την καταλυτική συμβολή της Εκκλησίας της Ρωσίας στην αποφυλάκισή του.
«Μπήκα στη φυλακή γιατί με καταδίκασαν σε τρία χρόνια φυλάκιση. Με απελευθέρωσαν πρόωρα, με τη μεγάλη πίεση των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδιαιτέρως της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων απείλησε την κυβέρνηση και εκείνοι την επόμενη ημέρα με απελευθέρωσαν» τονίζει ο Ιεράρχης και συνεχίζει περιγράφοντας την εξέλιξη της δικαστικής διαδικασίας: «Ο Αρειος Πάγος επέστρεψε την υπόθεση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο μετά την απελευθέρωσή μου. Είναι παράνομο, λοιπόν, να σε κατηγορούν για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, για χρήματα που δεν έχεις λάβει ποτέ. Τώρα ξεκινά καινούργια δίκη, η οποία έπρεπε να είχε γίνει τον Ιούλιο του 2015. Εχει αναβληθεί έως τώρα έξι φορές και όρισαν την καινούργια για τις 21 Απριλίου».
Ο κ. Ιωάννης δηλώνει ότι οι μακροχρόνιες διώξεις εναντίον του είναι μόνο πολιτικές, επισημαίνοντας: «Φανταστείτε ότι εγώ θεωρούμαι ο μεγαλύτερος κακούργος της χώρας. Από τα τελευταία 14 χρόνια τα επτά ήμουν στη φυλακή. Μόνο πολιτικοί λόγοι βρίσκονται από πίσω, προκειμένου να μας εμποδίσουν στο πνευματικό έργο μας, αλλά εμείς συνεχίζουμε».
ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ
Ο κ. Ιωάννης, ολοκληρώνοντας, θέλησε να στείλει ένα μήνυμα ελπίδας σε όλους τους Ελληνες που δοκιμάζονται από την κρίση: «Δίνω στη λέξη "κρίση" την αρχαία έννοια. Η κρίση πάντα στο τέλος είναι κάτι που δίνει ελπίδα. Η κρίση μπορεί να μας ανανεώσει, για να μπούμε σε μια καινούργια προοπτική. Κάθε είδους κρίση μπορεί να ξεπεραστεί με την ελπίδα στον Αναστάντα Χριστό, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Πάντοτε πρέπει να είμαστε ανοιχτοί προς τους φυλακισμένους, πρώτα να καταλαβαίνουμε αυτούς τους ανθρώπους και, αν μπορούμε, να τους βοηθάμε. Στο πρόσωπο καθενός από αυτούς μπορείς να δεις τον Χριστό. Ετσι το έζησα κι εγώ μέσα στη φυλακή, και ο χειρότερος κακούργος μπορεί να μετανοήσει και να γίνει Αγιος».
«Οι φύλακες με έβριζαν και έλεγαν ότι πρέπει να μείνω ισόβια εκεί μέσα»
Ο Αρχιεπίσκοπος μοιράστηκε μαζί μας τις δραματικές εμπειρίες του από τα χρόνια που πέρασε στις φυλακές των Σκοπίων και μας αποκαλύπτει τις συνθήκες κράτησης, τη σχέση του με τους άλλους κρατουμένους και την προκλητική συμπεριφορά κάποιων δεσμοφυλάκων εναντίον του: «Οι φυλακές στα Σκόπια έχουν μείνει σε μια κατάσταση όπως ήταν την περίοδο του κομμουνισμού. Δεν έχουν ανακαινισθεί ούτε υλικά ούτε και σωφρονιστικά. Ολα λειτουργούν σύμφωνα με το παλιό σωφρονιστικό σύστημα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να ζεις σε αυτές τις φυλακές, γιατί οι φυλακισμένοι δεν έχουν να κάνουν κάτι και όλη την ημέρα είναι στο κρεβάτι. Ενας άνθρωπος που δεν κάνει καμία δουλειά είναι πάντα έτοιμος για το επόμενο κακούργημα. Αλλά δεν μπορούν να αλλάξουν αυτό το σύστημα, γιατί χρειάζονται χρήματα, τα οποία δεν έχουν. Επειτα από τη φυλακή οι άνθρωποι κάνουν ξανά κακουργήματα. Δεν μπορούν να βελτιωθούν. Η συμπεριφορά των κρατουμένων προς το πρόσωπό μου με ξάφνιασε. Οταν μπήκα την πρώτη φορά στη φυλακή, δεν ήξερα τι με περιμένει. Ολοι όμως οι κρατούμενοι μου συμπεριφέρθηκαν καλά. Ισως γιατί είμαι δημόσιο, γνωστό πρόσωπο, δεν ξέρω. Ομως και στην καθημερινή προσωπική επαφή ήταν πολύ ανοιχτοί μαζί μου. Τα χειρότερα τα πέρασα με τους φύλακες εκεί, οι οποίοι φαίνεται ότι είχαν εντολή από την κυβέρνηση. Μερικοί μου μιλούσαν άσχημα, με έβριζαν και μου έλεγαν: "Εσύ που έχεις κάνει αυτά πρέπει να μείνεις εδώ μέσα ισόβια"». Και καταλήγει: «Η πίστη του ανθρώπου μπορεί να τον βγάλει και από τον Αδη. Εχουν δίκιο όσοι λένε ότι αυτό που δεν μπορεί να με σκοτώσει με κάνει πιο δυνατό. Βγήκα πιο δυνατός πνευματικά μέσα από τη φυλακή».
Από την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια
.png)
