επικοινωνιακές περατζάδες, αυτός είναι υπόλογος. Αυτός πρέπει να δεχτεί κριτική. Αυτός πρέπει να ακούσει ότι διαλέγει επικοινωνιακές πρακτικές Τσαουσέσκου.
Η ανάρτηση του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον μου ήρθε να επιβεβαιώσει ότι αφενός στο κυβερνών κόμμα δεν τα πάνε καλά με την ανάγνωση, αφετέρου ότι δεν πολυσυμπαθούν την ελευθερία του Τύπου. Αρχίζουν να μοιάζουνε με τη Σεκιουριτάτε του Τσαουσέσκου.
Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος
Πληροφορήθηκα ότι ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Ρήγας με ανάρτησή του στο facebook ζήτησε την παρέμβαση Εισαγγελέα εναντίον μου, για άρθρο που έγραψα.
Με τη ενέργειά του ο κ. Ρήγας, ο γραμματέας του κόμματος που μας κυβερνάει, για να μην ξεχνιόμαστε, έδειξε ότι δεν ξέρει να διαβάζει ένα κείμενο. Εάν ήξερε, θα αντιλαμβανόταν ότι τίποτα το ποινικά επιλήψιμο δεν υπάρχει στο κείμενό μου, που είναι μια σκληρά διατυπωμένη κριτική στο γεγονός ότι η κυβέρνηση επιλέγει μεθόδους επικοινωνιακές που παραπέμπουν σε άλλα καθεστώτα.
Γιατί, ναι, όπως και να το κάνουμε πρακτικές όπως το να πηγαίνει ο ηγέτης κάπου, σε απόλυτα προστατευμένες συνθήκες και χωρίς παρουσία «ενοχλητικών» δημοσιογράφων να κάνουν ερωτήσεις, αλλά ούτε και των κατοίκων για να διαμαρτυρηθούν ή έστω να διατυπώσουν τα αιτήματά τους είναι πρακτικές καθεστώτων που δεν πίστευαν ακριβώς στη δημοκρατία.
Το ίδιο ισχύει για την άρνηση ανάληψης πολιτικής ευθύνης και πραγματικής λογοδοσίας.
Το ίδιο ισχύει για την αποφυγή να ζητήσουν συγγνώμη ή να παραδεχτούν λάθη.
Εάν δεν το έχει καταλάβει ο κ. Ρήγας, η κυβέρνηση σήμερα στη συνείδηση της κοινωνίας φέρει ευθύνη για μια τραγωδία. Μπορεί να φταίνε και οι προηγούμενες αλλά φταίει και αυτή. Και αυτό το «φταίω» δεν έχει τολμήσει να το πει ο πρωθυπουργός.
Και όταν ένας πρωθυπουργός και αρνείται να πει «φταίω κι εγώ» και αποφεύγει να δεχτεί ερωτήματα ή διαμαρτυρίες και κάνει επικοινωνιακές περατζάδες, αυτός είναι υπόλογος. Αυτός πρέπει να δεχτεί κριτική. Αυτός πρέπει να ακούσει ότι διαλέγει επικοινωνιακές πρακτικές Τσαουσέσκου.
Ο κ. Ρήγας μπορεί να θεωρεί άκομψη, κακοπροαίρετη ή άδικη αυτή την κριτική. Δικαίωμά του. Δικαίωμά μου να την κάνω. Και δεν παραβιάζω κανέναν νόμο όταν την κάνω.
Στο βαθμό που δεν λέω ψέματα, δεν θίγω την «τιμή και την υπόληψη» και δεν προτρέπω σε τέλεση αδικημάτων, έχω το δικαίωμα (αλλά και την υποχρέωση) να λέω τη γνώμη μου, ανεξάρτητα από το εάν αρέσει στον κ. Ρήγα ή όχι.
Γιατί όταν αρχίζουμε να ζητούμε παρεμβάσεις εισαγγελέων, επειδή δεν μας αρέσει μια γνώμη ή επειδή θεωρούμε υπερβολική μια κριτική, τότε, δυστυχώς, προσομοιάζουμε ανησυχητικά σε συστήματα που μικρή σχέση έχουν με τη δημοκρατία.
Υποθέτω πως δεν είναι αυτή η θέση του κ. Ρήγα.
Αλλά εντάξει, δεν σας αρέσει η σύγκριση με τον Τσαουσέσκου; Να πούμε για πρακτικές Μαδούρο που σας είναι και πολύ συμπαθής; Όχι τίποτα άλλο αλλά αυτό μπορεί να το πάρετε και για κοπλιμέντο.
Ακούστε κύριε Ρήγα. Η παράσταση σας τα έχει όλα. Έχει ψέματα. Μύθους. Αφηγήματα. Δράκους. Θύματα. Στο θέατρο όμως ο θεατής πηγαίνει για να δει εν γνώσει του μυθοπλασία. Οπότε αυτό που κάνετε εσείς είναι προπαγάνδα. Δεν υπάρχει άλλη λέξη και δεν θα απολογηθούμε αν σας ενοχλεί. Το κάνατε από καιρό και πλέον το κάνετε για να διαχειριστείτε επικοινωνιακά 92 νεκρούς. 92 νεκρούς κύριε Ρήγα, πραγματικούς νεκρούς.
Έχουμε άδικο λοιπόν; Αντί να κάνετε τους Σεκιουριτάτε του ηγέτη αποστομώστε μας. Πηγαίνετε μαζί του αύριο στο Μάτι φανερά, σε κανονική ώρα, ανοιχτά στα ΜΜΕ και σε κάθε πολίτη που θέλει να σας μιλήσει. Η τόση ευαισθησία σας είναι κρίμα να εξαντλείται στους δικούς μου χαρακτηρισμούς.
Με τη ενέργειά του ο κ. Ρήγας, ο γραμματέας του κόμματος που μας κυβερνάει, για να μην ξεχνιόμαστε, έδειξε ότι δεν ξέρει να διαβάζει ένα κείμενο. Εάν ήξερε, θα αντιλαμβανόταν ότι τίποτα το ποινικά επιλήψιμο δεν υπάρχει στο κείμενό μου, που είναι μια σκληρά διατυπωμένη κριτική στο γεγονός ότι η κυβέρνηση επιλέγει μεθόδους επικοινωνιακές που παραπέμπουν σε άλλα καθεστώτα.
Γιατί, ναι, όπως και να το κάνουμε πρακτικές όπως το να πηγαίνει ο ηγέτης κάπου, σε απόλυτα προστατευμένες συνθήκες και χωρίς παρουσία «ενοχλητικών» δημοσιογράφων να κάνουν ερωτήσεις, αλλά ούτε και των κατοίκων για να διαμαρτυρηθούν ή έστω να διατυπώσουν τα αιτήματά τους είναι πρακτικές καθεστώτων που δεν πίστευαν ακριβώς στη δημοκρατία.
Το ίδιο ισχύει για την άρνηση ανάληψης πολιτικής ευθύνης και πραγματικής λογοδοσίας.
Το ίδιο ισχύει για την αποφυγή να ζητήσουν συγγνώμη ή να παραδεχτούν λάθη.
Εάν δεν το έχει καταλάβει ο κ. Ρήγας, η κυβέρνηση σήμερα στη συνείδηση της κοινωνίας φέρει ευθύνη για μια τραγωδία. Μπορεί να φταίνε και οι προηγούμενες αλλά φταίει και αυτή. Και αυτό το «φταίω» δεν έχει τολμήσει να το πει ο πρωθυπουργός.
Και όταν ένας πρωθυπουργός και αρνείται να πει «φταίω κι εγώ» και αποφεύγει να δεχτεί ερωτήματα ή διαμαρτυρίες και κάνει επικοινωνιακές περατζάδες, αυτός είναι υπόλογος. Αυτός πρέπει να δεχτεί κριτική. Αυτός πρέπει να ακούσει ότι διαλέγει επικοινωνιακές πρακτικές Τσαουσέσκου.
Ο κ. Ρήγας μπορεί να θεωρεί άκομψη, κακοπροαίρετη ή άδικη αυτή την κριτική. Δικαίωμά του. Δικαίωμά μου να την κάνω. Και δεν παραβιάζω κανέναν νόμο όταν την κάνω.
Στο βαθμό που δεν λέω ψέματα, δεν θίγω την «τιμή και την υπόληψη» και δεν προτρέπω σε τέλεση αδικημάτων, έχω το δικαίωμα (αλλά και την υποχρέωση) να λέω τη γνώμη μου, ανεξάρτητα από το εάν αρέσει στον κ. Ρήγα ή όχι.
Γιατί όταν αρχίζουμε να ζητούμε παρεμβάσεις εισαγγελέων, επειδή δεν μας αρέσει μια γνώμη ή επειδή θεωρούμε υπερβολική μια κριτική, τότε, δυστυχώς, προσομοιάζουμε ανησυχητικά σε συστήματα που μικρή σχέση έχουν με τη δημοκρατία.
Υποθέτω πως δεν είναι αυτή η θέση του κ. Ρήγα.
Αλλά εντάξει, δεν σας αρέσει η σύγκριση με τον Τσαουσέσκου; Να πούμε για πρακτικές Μαδούρο που σας είναι και πολύ συμπαθής; Όχι τίποτα άλλο αλλά αυτό μπορεί να το πάρετε και για κοπλιμέντο.
Ακούστε κύριε Ρήγα. Η παράσταση σας τα έχει όλα. Έχει ψέματα. Μύθους. Αφηγήματα. Δράκους. Θύματα. Στο θέατρο όμως ο θεατής πηγαίνει για να δει εν γνώσει του μυθοπλασία. Οπότε αυτό που κάνετε εσείς είναι προπαγάνδα. Δεν υπάρχει άλλη λέξη και δεν θα απολογηθούμε αν σας ενοχλεί. Το κάνατε από καιρό και πλέον το κάνετε για να διαχειριστείτε επικοινωνιακά 92 νεκρούς. 92 νεκρούς κύριε Ρήγα, πραγματικούς νεκρούς.
Έχουμε άδικο λοιπόν; Αντί να κάνετε τους Σεκιουριτάτε του ηγέτη αποστομώστε μας. Πηγαίνετε μαζί του αύριο στο Μάτι φανερά, σε κανονική ώρα, ανοιχτά στα ΜΜΕ και σε κάθε πολίτη που θέλει να σας μιλήσει. Η τόση ευαισθησία σας είναι κρίμα να εξαντλείται στους δικούς μου χαρακτηρισμούς.
in.gr/
