Πρώτον, γιατί είναι θλιβερός –τζούφιος - έτσι κι αλλιώς. Κατώτερος κάθε προσδοκίας. Όχι μόνο κατώτερος των υψηλών προσδοκιών που είχαν καλλιεργήσει τα κυβερνητικά «παπαγαλάκια»…
Αλλά κατώτερος και των φόβων που είχαν οι αντίπαλοι της κυβέρνησης! Δεν ήταν ούτε «σαρωτικός» όσον αφορά τις κυβερνητικές θέσεις, ούτε «σεισμικός» όσον αφορά τα «πολιτικά ανοίγματα» (σε άλλους χώρους).
Τα κρίσιμα κυβερνητικά πόστα δεν τα άγγιξε.
Και από «πολιτικά ανοίγματα»… αφήστε τα καλύτερα: Μηδενικού εκτοπίσματος!
Εκτός πια κι αν υπάρχει κανείς, στα συγκαλά του, που πιστεύει πως θα βρεθεί – στις σημερινές συνθήκες μάλιστα - έστω κι ένας νεοδημοκράτης, που δεν είχε σκοπό να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και θα τον ψηφίσει τελικά, επειδή πάει η… Κατερίνα Παπακώστα!
Ή ότι υπάρχει έστω κι ένας πρώην ΠΑΣΟΚος, που δεν είχε ως προχθές σκοπό να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τώρα θα αλλάξει γνώμη και θα τον ψηφίσει, επειδή προσχώρησε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου! Ή η Μυρσίνη Ζορμπά, που δεν ξέρω πόσοι θυμούνται ότι διετέλεσε κάποτε ευρωβουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ (επί Σημίτη)…
Ώδυνεν όρος και έτεκεν… μύγες!
Διότι χωρίς να θέλω να θίξω προσωπικά καμιά τους, τα στελέχη αυτά, από πλευράς «ειδικού βάρους» στην πολιτική σκηνή σήμερα είναι… «κατηγόρια μύγας»!
Ο Τσίπρας που είναι σε πραγματική απομόνωση στην κοινωνία, θα έπρεπε να βρει πραγματικά «μεγαθήρια» για να ανασχέσει κάπως την λαϊκή μεταστροφή εναντίον του. Κι αντί για «μεγαθήρια» βρέθηκε… με τη Μαριλίζα και την Κατερίνα…
Πράγμα που κατάλαβε ο διεθνής Τύπος αμέσως: Η γερμανική εφημερίδα Handesblatt και το πρακτορείο Βloomberg έσπευσαν να απαξιώσουν πλήρως το πολιτικό εγχείρημα του ανασχηματισμού.
Και μάλιστα λίγες μόλις ώρες μετά την ανακοίνωσή του στην Αθήνα:
--Απίθανο να δώσει την ώθηση που χρειάζεται η κυβέρνηση Τσίπρα – δηλαδή δεν θα ανακόψει την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ - προεξοφλεί η πρώτη.
--«Μικρής εμβέλειας και καθόλου… σαρωτικός ο ανασχηματισμός Τσίπρα, απεφάνθη το δεύτερο…
Κοινώς: τζίφος!
Στο εσωτερικό της χώρας βέβαια, έγινε αληθινό «πάρτυ». Τα απαξιωτικά σχόλια – και για τον ανασχηματισμό και για τις νέες μεταγραφές – οργίασαν.
Κι αυτός είναι ο δεύτερος λόγος για τον οποίο δεν έχω να προσθέσω τίποτε.
Γιατί πρόλαβαν και τα είπαν άλλοι…
Φαίνεται πως όλα αυτά που προαναγγέλθηκαν αμέσως μετά το Πάσχα και «επωάστηκαν» μέσα σε τέσσερις δραματικούς μήνες, συνέβησαν ώστε… να μπει στην κυβέρνηση η Μαριλίζα και η Παπακώστα!
Άντε και για να αναβαθμιστεί ο κυρ Φώτης και η κα. Νοτοπούλου…
Αξιοθρήνητο!
(Δεν θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω τη «μετεωρική άνοδο» της κας Νοτοπούλου. Το έκαναν άλλοι, με σαφείς υπαινιγμούς…
Απλά να σημειώσω πως τέτοια «εκτόξευση» μιας νέας κοπέλας, η οποία στα 25 χρόνια προσελήφθη ως καθαρίστρια με γνώσεις… pall dancing και στα 30 χρόνια έφτασε να γίνει υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης κάτι λέει…
Όχι για το «πόσο δίνονται ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους» να διακριθούν.
Αλλά το ακριβώς αντίθετο: Όταν υπάρχουν χιλιάδες νέα άτομα με μεταπτυχιακά και διδακτορικά που βρίσκονται στην ανεργία ή δουλεύουν ως ντελιβεράδες, σερβιτόροι ή μπαρίστες, η περίπτωση Νοτοπούλου είναι αληθινή πρόκληση. Ειδικά γι’ αυτούς…)
Υπάρχει βέβαια κάτι σημαντικό, που δεν τονίστηκε όσο χρειάζεται:
Ο ανασχηματισμός αυτός δείχνει αδυναμία και πανικό εκ μέρους του Τσίπρα…
Η κα Παπακώστα, για παράδειγμα, τον έβριζε σκαιότατα πριν δύο χρόνια. Τα παπαγαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ την «περιποιήθηκαν» δεόντως γι’ αυτό. Μέχρι και «Ζαρούλια της ΝΔ την είχαν χαρακτηρίσει» - δηλαδή Χρυσαυγίτισα! Γνωστή συριζαίικη ιστοσελίδα, μάλιστα είχε ως προχθές αναρτημένο το σχετικό άρθρο. Και χθες έσπευσε άρον-άρον να το κατεβάσει…
Κι όμως, δεν είχε πρόβλημα ο Τσίπρας να της δώσει υφυπουργείο!
Συμπέρασμα: βρίστε τον όσο θέλετε! Αρκεί κάποια στιγμή να δηλώσετε δημόσια ότι «θα ανταποκριθείτε στο προσκλητήριό του» για να σας δώσει υπουργείο!
Σκεφτείτε σε τι πανικό βρίσκεται ο άνθρωπος.
Αλλά τον Ραγκούση δεν τόλμησε να τον βάλει στην κυβέρνηση. Που στο κάτω -κάτω υπήρξε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μεγαλύτερου διαμετρήματος από την Μαριλιζα. Ή την Μυρσίνη.
(Μηδενικής απήχησης σήμερα κι αυτός, βέβαια, αλλά ως πρόσωπο κάποιοι τον θυμούνται ακόμα. Ενώ τις άλλες δύο κυρίες…).
Ή τον καημένο τον Αντώναρο. Που τον διαφήμιζαν ως το «μέγα στέλεχος» της ΝΔ, ο ίδιος τους προσέφερε πλήθος «υπηρεσίες» (επικοινωνιακού τύπου κυρίως) και τελικά τον άφησαν στην απ’ έξω. Και προτίμησαν την Παπακώστα.
Άδικη «κενωνία»…
Φαίνεται ότι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν του έχουν αφήσει περιθώρια ελιγμών. Αδυναμία και εδώ…
Ή η δυσκολία του να μετακινήσει τον Σκουρλέτη στο Κόμμα.
Ή η άλλη δυσκολία να βρει υπουργείο στον κυρ Φώτη, ο οποίος μετακόμισε από μια «μάχιμη» θέση για την οποία είναι παντελώς άσχετος (αναπληρωτής στο Άμυνας), σε μιαν άλλη θέση για την οποία είναι εξ ίσου άσχετος (υπουργός Ναυτιλίας, χωρίς γνώση της Αγγλικής! Αλλά θα μου πείτε εδώ ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δεν ήξερε Αγγλικά όταν αναλάμβανε. Και τώρα μόλις που τα κουστοβολεύει…).
Ή το γεγονός ότι δεν τόλμησε να αγγίξει τον Καμμένο στο Άμυνας. Ο οποίος τον απειλεί ότι θα του ρίξει την κυβέρνηση. Κι ο Πρωθυπουργός τον… ενίσχυσε στο νέο «σχήμα»!
Ούτε βέβαια τόλμησε να αγγίξει τον Τσακαλώτο στο Οικονομικών.
Ούτε τον Κοτζιά στο Εξωτερικών.
Πράγματι, τα χέρια του Τσίπρα στην κυβέρνησή του είναι πια δεμένα. Πισθάγκωνα μάλιστα.
Κι αυτό το κατάλαβαν όλοι. Και οι ίδιοι οι δικοί του, πρωτίστως…
Σας έγραφα προ ημερών: Dead man walking ο Τσίπρας.
Και να ’τη η απόδειξη χθές.
Ούτε μια τόση δα θεσούλα στον Αντώναρο; Άτιμη «κενωνία»…
Παλαιότερα έλεγαν πως ο ανασχηματισμός είναι το «όπλο» του Πρωθυπουργού για τρία πράγματα:
--Πρώτον, να «ανακατεύει την τράπουλα»,
--Δεύτερον, για να κατεβάζει τις «μεγάλες εφεδρείες» πριν την τελική-εκλογική αναμέτρηση
--Και τρίτον, για να αλλάζει τον προσανατολισμό της κυβέρνησής του και να για να της εμφυσήσει «νέα ορμή»…
Το τελευταίο ασφαλώς δεν συνέβη. Ούτε και μπορούσε, βέβαια.
Οι «μεγάλες εφεδρείες» αποδείχθηκε ότι απλώς δεν υπάρχουν. Ούτε στοιχειώδης «πάγκος»…
Και η «πολιτική τράπουλα» δεν ανακατεύτηκε.
Είναι σαν τον τζογαδόρο που τον περιμένουν – ή τον φοβούνται – ότι θα τραβήξει την κρίσιμη στιγμή «άσσο» από το μανίκι, κι αυτός με τα πολλά κάνει την «κίνηση» με δραματικό ύφος και τραβάει, αλλά δεν είναι άσσος δεν είναι ρήγας είναι άσχετο «λιμό». Ένα τριαράκι…
Κι έτσι έπεσε ο Τσίπρας στο τελευταίο σκαλί: Ούτε ως «πολιτικός τζογαδόρος» φτουράει πια…
--Ως «ριζοσπάστης ηγέτης» έπαψε να υπάρχει τον Αύγουστο το 2015, όταν υπέγραψε Μνημόνιο πολύ χειρότερο από αυτό που τελείωνε και πολέμησε ο ίδιος...
--Ως «πολιτικός μεταρρυθμιστής» έπαψε να υπάρχει, όταν ετοίμασε την «μεγάλη ανατροπή» με το νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες (όπου πρωτοστάτησε ο νέος υπουργός δικαιοσύνης που όρκισε σήμερα) και το Συμβούλιο Επικρατείας του τον έβγαλε αντισυνταγματικό λίγες βδομάδες αργότερα!
--Ως «Πρωθυπουργός» αποκαθηλώθηκε πλήρως, όταν μας «έβγαλε» από το μνημόνια, βάζοντας μας σε μόνιμο μνημόνιο με επιτήρηση και ασφυκτική λιτότητα (υπέρογκα πλεονάσματα) για δεκαετίες!
--Ως «εθνικός ηγέτης» έπαψε να υπάρχει, όταν υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών αναγνωρίζοντας «Μακεδονική εθνότητα» – κόντρα στην πάγια εθνική θέση όλων των προηγούμενων πολιτικών ηγεσιών!
Και κόντρα στη θέληση του 70% των Ελλήνων.
--Ως «κυβερνήτης» έπαψε να υπάρχει όταν τα έκανα μπάχαλο μετά την καταστροφή στο Μάτι.
Τώρα απέτυχε και ως… «τζογαδόρος»! Το μόνο που του είχε μείνει. Και το τελευταίο «ατού» που του αναγνώριζαν ακόμα κάποιοι.
Η «μπλόφα» του αποδείχθηκε χειρότερη κι από τα… Αγγλικά του!
Ο μόνος «τίτλος» που κέρδισε επάξια και του παραμένει «άθικτος» είναι αυτός του σκευωρού και συκοφάντη.
Αλλά επειδή απέναντί του έχει αληθινά αποφασισμένους ανθρώπους να καθαρίσουν τα ονόματά τους, αυτός ο τίτλος δεν του εξασφαλίζει πολιτικό αξίωμα. Μόνο μια θέση στο Ειδικό Δικαστήριο. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου…
Ο Τσίπρας αποκαθηλώθηκε.
Χρόνια φιλοτεχνούσαν το μύθο του. Κι εκείνος φούσκωνε σαν διάνος να ανταποκριθεί στην εικόνα. Τώρα ξεφούσκωσε: Και ο διάνος και ο μύθος του.
Έπεσε πολλές κατηγορίες πολύ γρήγορα.
Από «βαρέων βαρών», στην κατηγορία της «μύγας». Όπως αυτοί που προσέλαβε προχθές. Κι όπως όλοι οι άλλοι, που χρόνια τώρα συντηρούσαν το μύθο του.
Η φούσκα έσκασε…
Μαζί και όλοι εκείνοι οι φοβεροί «ιντριγκαδόροι» που τον «κοουτσάρουν».
Για παράδειγμα ο Λαλιώτης. Ποιος Λαλιώτης; θα αναρωτηθείτε.
Εκείνος ο «φοβερός ιντριγκαδόρος» του ΠΑΣΟΚ, που έβγαλε το Σημίτη πρόεδρο στο Κόμμα τους, και ο Σημίτης τον καθάρισε σαν αυγό μέσα σε ένα πρωινό…
Κι ύστερα ανάλαβε να «κοουτσάρει» τον ΓΑΠ, και τον έστειλε αδιάβαστο.
Κι ύστερα ανάλαβε να «κοουτσάρει» τη Φώφη που τον έκανε πέρα διακριτικά. Και κατέληξε να κάνει τα «συνοικέσια» μεταξύ Αλέξη και Μαριλίζας…
Μερικοί έγιναν «νοματαίοι» επί Ανδρέα Παπανδρέου. Κι όταν έφυγε ο Ανδρέας μοιάζουν τόσο λίγοι. Κι ακόμα λιγότεροι, όσοι πάνε εκ των υστέρων να μιμηθούν τον Ανδρέα. Κι όλοι μαζί, μας το παίζουν ότι εχθρεύονται το «παλαιό πολιτικό σύστημα».
Ενώ στην πραγματικότητα είναι οι ίδιοι τα τελευταία υπολείμματα του παλαιού πολιτικού συστήματος. Και τα χειρότερα απομεινάρια του.
Αυτό αποκαλύφθηκε με τον τελευταίο ανασχηματισμό:
Ετοίμαζαν να καταπιούν την Κεντροαριστερά και τους προέκυψε μια μερίδα «σκέτη με ολίγη»!
Ετοίμαζαν διασπαστική κίνηση σε βάρος της ΝΔ και τους προέκυψε η Κατερίνα Παπακώστα…
Ετοίμαζαν τη «μεγάλη ρελάνς» και τους προέκυψε η μεγάλη μούφα.
Ετοίμαζαν να επιστρατεύσουν τα «θηρία» και μάζεψαν μια φούχτα μύγες. Ενοχλητικές μεν, αλλά μύγες…
Όσοι ταυτίζονται με τον Τσίπρα αυτό είναι πια: Ενοχλητικές μύγες…
Ετοίμαζαν «πολιτικό σεισμό» και τους προέκυψε ένας μουγγός αναστεναγμός. Αναστεναγμός απελπισίας!
Για τη γύμνια τους που φαίνεται, για την αδυναμία τους που αποκαλύφθηκε και για το τέλος τους που πλησιάζει.
Ο λαοπρόβλητος κατάντησε κουρελής. Και τα κουρέλια του ΔΕΝ «τραγουδάνε» ακόμα…
