Η υπόθεση του Σκοπιανού θα μπορούσε να εξελιχθεί ξανά σε μεγάλο ζήτημα για την Ελλάδα, εάν η απάντηση στο δημοψήφισμα είναι θετική, αλλά στη συνέχεια, δεν αλλάξει το Σύνταγμα, όπως προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών.
Ο βασικός λόγος που δεν θα συμβεί αυτό, είναι εάν δεν υπερψηφίσουν την αλλαγή του Συντάγματος τουλάχιστον 81 βουλευτές. Πρόκειται κυριολεκτικά για άλμα στο κενό, διότι για να καταφέρει ο Ζόραν Ζάεφ να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα πρέπει να γίνει ένα θαύμα. Και στην εποχή μας δεν γίνονται…
Γι’ αυτό, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός έχει εισαγάγει «μακεδονικές» κορώνες στην επιχειρηματολογία του, και τροφοδοτεί έτσι τον εθνικισμό και στους οπαδούς του, που υποτίθεται πως διαφέρουν από τους ακροδεξιούς του προέδρου Γιόργκι Ιβάνοφ. Οι συνεχείς αναφορές στην «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα, προκαλούν όσους Έλληνες διαφωνούν με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να «κλείσει» το θέμα της ονομασίας. Και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ξεπερνούν το 70% του ελληνικού λαού.
Χθες, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, Νικολά Ντιμιτρόφ, φώναξε προκλητικά ότι είναι «Μακεδόνας» και ανέλυσε τη Συμφωνία των Πρεσπών με προκλητικό τρόπο:
“Όταν η συμφωνία θα τεθεί σε ισχύ», είπε, «η χώρα μου θα λέγεται Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και θα είμαστε Μακεδόνες που θα μιλάμε τη μακεδονική γλώσσα”.
Είναι αυτό το σημείο που έχασε η Ελλάδα στη διαπραγμάτευση, παρά το γεγονός ότι πέτυχε την διαφοροποίηση του ονόματος και την αλλαγή του Συντάγματος, εφόσον γίνει. Και εδώ θα παιχτούν όλα και μάλιστα με εξαιρετικά δυσάρεστο τρόπο.
Είναι γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε ταχύτατα σε συμφωνία με τους Σκοπιανούς στη βάση μίας θεωρίας που αναπτύχθηκε ότι πρέπει να κλείσουν τα θέματα με χώρες όπως τα Σκόπια και η Αλβανία, για να ασχοληθεί η ελληνική διπλωματία με την Τουρκία, η οποία απειλεί μονίμως στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Η Αθήνα πανηγύρισε για τη συμφωνία, αλλά εξόργισε τον λαό. Η αλήθεια είναι, όπως γράψαμε πολλές φορές, ότι μία χώρα δεν χάνει ποτέ από τα …τσικό. Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα μπορούσε να κερδίσει πολλά περισσότερα, ειδικά στα ευαίσθητα -για τον ελληνικό λαό- ζητήματα.
Ο καθένας έχει τις απόψεις του και η κυβέρνηση τις δικές της. Αλλά, φοβάμαι πως δεν θα είναι η ομαλή η οριστική επίλυση αυτού του εθνικού προβλήματος καθώς στα Σκόπια κυριαρχεί ένας αρρωστημένος εθνικισμός και τα μυαλά του εκλεκτού του Σόρου, πρωθυπουργού Ζάεφ, είναι …πάνω από το κεφάλι του. Πήραν αέρα. Νομίζει πως κυβερνά μία μικρή υπερδύναμη.
Παρά το γεγονός ότι ανήκω στη μειοψηφία, αυτών δηλαδή που πιστεύουν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα απορριφθεί, την ίδια στιγμή είναι δικαιολογημένη η ανησυχία της πλειοψηφίας των πολιτών, για την επόμενη ημέρα εάν δεν επικρατήσει το «ναι». Αναρωτιούνται: ακόμα και αν νικήσει ο Ζόραν Ζάεφ τους εθνικιστές του προέδρου Ιβάνοφ στο δημοψήφισμα, πως θα πείσει 81 Σκοπιανούς νομοθέτες να δεχθούν την αλλαγή του Συντάγματος. Και επιμένω σε αυτό το σημείο, διότι από τη μία στιγμή στην άλλη θα μπορούσαμε να βρεθούμε στην «προτέρα κατάσταση» και μάλιστα εκτεθειμένοι.
Στο παρασκήνιο διεξάγεται μία διαπραγμάτευση, μέχρι «τελικής πτώσεως» μεταξύ των Κοσοβάρων και των Σέρβων, οι οποίοι συζητούν την ανταλλαγή εδαφών για να κλείσει και αυτό το αιματηρό κεφάλαιο. Οι συζητήσεις έχουν προχωρήσει και έχουν τις ευλογίες και των Αμερικανών και των Ρώσων. Διπλωμάτες πιστεύουν ότι αν ανακοινωθεί η συμφωνία πριν από το σκοπιανό δημοψήφισμα, θα επηρεαστεί το αποτέλεσμα, καθώς οι Αλβανόφωνοι, επηρεασμένοι από τη νίκη των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο, θα αρνηθούν να ονομαστούν «Μακεδόνες». Αυτό θα προκαλέσει πολιτικό χάος στα Σκόπια, και ίσως οι εθνικιστές των δύο πλευρών ξεθάψουν τα Καλάσνικοφ.
Και εκεί που η Ελλάδα επιχείρησε να κλείσει το Σκοπιανό, θα βρεθεί σε απόσταση αναπνοής από μία πιθανή στρατιωτική σύγκρουση. Η κλοπή του ονόματος της ελληνικής Μακεδονίας, είναι μία υπόθεση που προκαλεί μίση και πάθη και στις δύο χώρες. Θεωρώ ότι αν ήταν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα στα θέματα της ιθαγένειας και της γλώσσας, θα επικρατούσε αυτόματα η ειρήνη και θα κοβόταν ο δρόμος στους εθνικιστές.
Τώρα είναι ορθάνοιχτος και οι επιπτώσεις θα είναι πολύ επικίνδυνες. Διότι εκεί που επιδιώκαμε τη μόνιμη ειρήνη μπορεί να βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων καταστάσεων…
