σοβαρό οδικό δυστύχημα που είχε αποτέλεσμα 17 θανάτουςκαι προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατηγορίες για διαφθορά.
Οι υπουργοί Μεταφορών Ιβάιλο Μόσκοφσκι, Περιφερειακής Ανάπτυξης Νικολάι Νάνκοφ και Εσωτερικών Βαλεντίν Ράντεφ ανακοίνωσαν ότι υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, όπως τους είχε ζητήσει ο κεντροδεξιός πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ.
«Προφανώς δεν καταφέραμε να οργανώσουμε τα πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτραπεί αυτή η τραγωδία», δήλωσε ο Ράντεφ.
«Αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη. Τοποθετηθήκαμε σε αυτές τις θέσεις για να κάνουμε μία συγκεκριμένη δουλειά. Συνέβη αυτό το περιστατικό και παρά το ότι δεν έχουμε την προσωπική ευθύνη γι’ αυτό, ηγούμασταν των υπουργείων τα οποία δεν ήταν σε θέση να αποτρέψουν την τραγωδία», επεσήμανε μεταξύ άλλων ο Βαλεντίν Ράντεφ, παραιτηθείς Υπουργός Εσωτερικών.
Είναι καλά οι άνθρωποι; Για 17 νεκρούς από ένα αυτοκίνητο που δεν οδηγούσαν οι ίδιοι παραιτούνται; Χάνουν οφίκια, δόξες, χρήμα, διορισμούς συγγενών και ψηφοφόρων, γιατί ένα λεωφορείο ανατράπηκε;
Δεν φτάνει, δηλαδή, στη Βουλγαρία το «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη»;
Εμείς, εδώ, το έχουμε αλλιώς. Η πολιτική είναι μια άλλου είδους ευθύνη.
Δεν είναι σαν τις άλλες, που πρέπει κάτι να κάνεις η να υποστείς, αφού την αναλάβεις. Αν πχ αναλάβεις την ποινική ευθύνη ενός φόνου, δεν μπορείς να φύγεις με το κεφάλι ψηλά χειροκροτούμενος από το ακροατήριο.
Αρκεί να έχεις την «παλικαριά» να δηλώσεις ότι αναλαμβάνεις την πολιτική ευθύνη. Το τι θα την κάνεις μετά είναι δική σου υπόθεση.
Άρα, πρέπει να είσαι πολύ κορόιδο να παραιτηθείς. Διερωτώμαι τι γράφουν τα Βουλγαρικά λεξικά στο λίμα «ευθύνη», ώστε να την κάνει τόσο διαφορετική από τη δική μας.
