δημιουργούν ανισότητες μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων που εργάζονται σε άλλα υπουργεία, προβλέπει νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Γιάννης Δραγασάκης.
Το νομοσχέδιο που τιτλοφορείται «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2016/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2016 σχετικά με την προστασία της τεχνογνωσίας», αξιοποιεί την… τεχνογνωσία του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος πρώτος -και από πέρυσι ήδη- έχει δώσει αυξήσεις στους υπαλλήλους του υπουργείου του.
Το νομοσχέδιο, το οποίο συνυπογράφει μεταξύ άλλων και η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Μαρία Ελίζα Ξενογιαννακοπούλου, προβλέπει ότι καταβολή της προσωπικής διαφοράς σε όλους τους υπαλλήλους και αναδρομικά από 1 Σεπτεμβρίου του 2018.
Το συνολικό ποσόν ανέρχεται στα 3,85 εκατομμύρια ευρώ ενώ για την τρέχουσα χρονιά υπολογίζεται στα 5,13 εκατ. ευρώ λόγω της αναδρομικής ισχύος του μέτρου.
Ωστόσο αρχίζει έτσι να «ξηλώνεται» το Ενιαίο Μισθολόγιο, καθώς με τις ρυθμίσεις Τσακαλώτου και Δραγασάκη, οι νέοι προσλαμβανόμενοι θα λαμβάνουν και την προσωπική διαφορά που διατήρησαν (λόγω «υπερβάλλουσας μείωσης») οι παλαιοί συνάδελφοί τους, εφόσον οι περικοπές που θα υφίσταντο θα ξεπερνούσαν το 25% του μισθού τους.
Αυτή η ανισότητα που είχε προκύψει με σκοπό να προστατευθούν παλαιοί δημόσιοι υπάλληλοι μέχρι να αποσυρθούν σταδιακά από την ενεργό υπηρεσία, πλέον εδραιώνεται αφού θα λάβουν σαν αύξηση το ποσόν της «προσωπικής διαφοράς» και οι νεοπροσληφθέντες στο δημόσιο. Και μάλιστα χωρίς να έχει προκύψει καμία τελεσίδικη απόφαση που να επιτάσσει το δημόσιο να πληρώσει, όπως ισχύει για άλλους πολίτες, συνταξιούχους και υπαλλήλους που περιμένουν από το Δημόσιο να εφαρμόσει τις αποφάσεις που τους έχουν ήδη δικαιώσει.
Για τον λόγο αυτό και οι Βρυξέλλες δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι τις αυξήσεις που έδωσε πέρυσι σε νεοπροσληφθέντες υπαλλήλους του υπουργείου του ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, καθώς εξομοιώνονται μεν μισθολογικά με τους παλαιότερους, αλλά έτσι «σπάει» το Ενιαίο Μισθολόγιο, δημιουργεί ανισότητες μεταξύ των υπουργείων και, κυρίως, νέες εστίες δημοσιονομικών κινδύνων. Και αυτό γιατί η κυβέρνηση μοιράζει αυξήσεις, ανοίγοντας τον δρόμο για να εγείρουν ανάλογες διεκδικήσεις και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι υπουργείων –και όχι μόνον.
Η επίπτωση των αποφάσεων αυτών θα φανεί τους επόμενους μήνες και χρόνια. Άμεσα όμως, με τον τρόπο αυτό το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Οικονομίας, στέλνουν το μήνυμα πως αθετούν επιλεκτικά τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Αθήνα για διατήρηση των μεταρρυθμίσεων, υποσκάπτοντας το Ενιαίο Μισθολόγιο που θεωρείται μεταρρύθμιση- κλειδί για το Δημόσιο.
