.jpg)
Ο Λεξ ή αλλιώς «Ο ποιητής του περιθωρίου» ασχολείται στα τραγούδια του περισσότερο με την οικονομική κρίση, την ελληνική οικογένεια, αλλά και με την αστυνομική βία και τον φασισμό. Τα λόγια του είναι σκοτεινά, απαισιόδοξα και μαύρα.
Ο Αλέξης Λαναράς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 25 Σεπτεμβρίου 1984 και μεγάλωσε στην περιοχή του Φαλήρου. Την ώρα που στα MAD έπεφταν μπουνιές από αυτούς που νομίζεις ότι εκπροσωπούν τη ραπ σκηνή στην Ελλάδα, ο Λεξ κάνει κάτι άλλο, κάνει κάτι δικό του, κάνει κάτι πιο underground. Γράφει -όπως τονίζει και ο ίδιος- μουσική για τσόγλανους, μουσική για τους νέους των αστικών πόλεων, για τους ανθρώπους που δέχονται απανωτά χαστούκια από τη ζωή.
Μια μουσική που δεν παίζει στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, δεν ακούγεται στα κλαμπ, ωστόσο έχει χιλιάδες οπαδούς που την ακούν πιστά εδώ και περίπου δύο δεκαετίες.
Μια γενιά που μεγάλωσε μέσα στα Μνημόνια, μια γενιά που δεν έχει μάθει να ονειρεύεται γιατί τα όνειρα… ανήκουν σε μια άλλη εποχή. «Πήρες χαμπάρι ότι ζεις στο περιθώριο» γράφει ο Λεξ σε ένα από τα πιο γνωστά του τραγούδια. Γι’ αυτούς τους «περιθωριακούς» που κάποιοι ίσως δεν μπορούν να δουν μέσα από τα ψηλά κάγκελα των πολυτελών σπιτιών τους, όμως πλέον είναι πολλοί και στοιβαγμένοι στις πολυκατοικίες.
Ο Θεσσαλονικιός ράπερ όμως μιλά γι’ αυτό το όνειρο, ένα όνειρο (που γι’ αυτόν) έχει κωδικό όνομα «απόδραση από τα σκατά» και είναι μπροστά σε ένα χρηματοκιβώτιο και μετά σε ένα σπίτι κοντά σε ένα γήπεδο αργεντίνικο, με Λατίνα να του μάθει ισπανικά. Μια ηρεμία… Μια ρομαντική εικόνα που σε καμία περίπτωση δεν ταιριάζει με το πρότυπο που προβάλλεται από τα κανάλια: Ωραίο μαλλί, κοιλιακούς φέτες, καθόλου αγάπη, μόνο σεξ και εκμετάλλευση.
Η mainstream μουσική σκηνή της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια αποτελείται από τους λαϊκούς και τους trapper. Ο Λεξ δίνει με στίχους τους ξεκάθαρες απαντήσεις και σε αυτό. «Άσε τον φλώρο να νομίζει πως ζει με την μπέμπα στη μπέμπα τρέχει στην παραλιακή». Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ονόματα, αλλά οι μεγαλύτεροι εκπρόσωποι τόσο της λαϊκής σκηνής, όσο και της trap έχασαν τη ζωή τους σε τροχαίο δυστύχημα.
«Ο δρόμος αναθρέφει τα σκληρότερα παιδιά» και αυτά είναι τα παιδιά που βρέθηκαν την Κυριακή στη Νέα Σμύρνη, αυτά είναι τα παιδιά που προτίμησαν να δώσουν ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα, την ώρα που σε γνωστό κλαμπ της Αθήνας έδινε συναυλία ένα από τα ονόματα που έκαναν ντόρο τις προηγούμενες ημέρες, ο Snik.
Ναι, ο Λεξ δεν είναι ο Θεοδωράκης, δεν έζησε Χούντα, όμως είναι ένας καλλιτέχνης που βγάζει στίχους για τη νέα γενιά, η οποία είναι αναγκασμένη να ζει στη φτώχεια και μαθαίνει με τον σκληρότερο τρόπο ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν. Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις, τότε ίσως είσαι τυχερός, τότε ίσως ανήκεις σε μια άλλη γενιά, ή δεν χρειάστηκε να βγεις στο δρόμο…
Υ.Γ. Ένα από τα τραγούδια του Λεξ που ακούστηκαν στη Νέα Σμύρνη ονομάζεται «Μπόμπαν» και αναφέρεται στον μπασκετμπολίστα του Πανιωνίου, Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, ο οποίος είχε αφήσει τη δική του ιστορία σε αυτή τη γειτονιά. Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, σε αγώνα της ομάδας του απέναντι στον Παναθηναϊκό το 1993, ξέσπασε τον θυμό του για την αδικία που ένιωσε από το αποτέλεσμα του αγώνα, με έναν μοιραίο, για εκείνον, τρόπο. Χτύπησε με φόρα το κεφάλι του στην μπασκέτα, με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρος.
