.jpeg)
Αυτό που διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες για το τι συμβαίνει, σε απώτερο χρόνο στον κόσμο αγγίζει τα όρια της ανυπακοής σε αυτά που κάθε χώρα δίδασκε στο λαό της για ορισμένα ήθη ότι αυστηρώς θα πρέπει ή και θα έπρεπε, όχι μόνον να τηρούνται.
Αλλά και να προστατεύονται.
Πάνω σ αυτό λοιπόν –το ιδεόγραμμα έγιναν πράξη οι στρατιωτικές συμμαχίες χωρών φερομένων ως πολιτισμένων. Έπιασαν, και κράτησαν για αρκετά χρόνια μέχρι και σήμερα. Με, περίπου, σε συντριπτική πλειοψηφία την ομοιογένεια.
Αυτό όμως που δεν είχαν υπολογίσει όταν έγινε η «σύμπτυξη» και οι χώρες τις Ευρώπης, που σήμερα φέρονταν στρατιωτικά ενωμένες, παρουσιάστηκε το απρόβλεπτο. Και αυτό το απρόβλεπτο, που είναι η λαθρομετανάστευση και έχει για στόχο ένα καλύτερο «σήμερα και αύριο» για τους που το τόλμησαν, και τους βγήκε, και έτσι δια μέσου και της βοηθούσης ατεκνίας των ευρωπαϊκών πληθυσμών η και όπου αλλού, έρχεται όλο και πιο κοντά η αλλοίωση των πληθυσμών.
Αυτό λοιπόν που κάποτε αντιμετωπιζόταν με την εξομοίωση των εποίκων όλων στην νέα τους ζωή, στην νέα τους γη, σήμερα τείνει να εξαφανιστεί, και θα εξαφανιστεί από παντού, διότι οι νέες αφίξεις μεταναστών από χώρες του Ισλάμ κυρίως αποτελούνται από ομάδες που φέρουν μαζί τους και την θρησκεία του, μαζί με τ άλλα τους, και με στόχο την μεταφύτευση όλων αυτών όπου βρεθούν, για να μην τα στερηθούν. Αδύνατον να τα απαρνηθούν. Οι κοινωνικές λοιπόν συνοχές αρχίζουν να διίστανται και προϊόντος του χρόνου η αντιπαλότητα αισθητά να διακρίνεται, για οποίον την διακρίνει.
Πριν μόλις λίγα χρόνια, ακόμα οι κάτοικοι του Μανχάταν ούτε που διανοούντο καν να γίνουν θεατές οργανωμένης ισλαμικής προσευχής στην κεντρική πλατεία των Τάϊμς. Όμως συνέβη. Στις ισλαμικές όμως χώρες δεν έχει ακόμα φυτρώσει δέντρο για τα Χριστούγεννα, από τους ολίγους παροικούντες σ αυτές, ούτε και πρόκειται ποτέ αυτό να συμβεί. Το βλέπουμε καθαρά και στην χώρα μας, με υπαίθρια ισλαμικού εξαγνισμού μαστιγώματα, σε γυμνές πλάτες που με το πέρας, να είναι έτοιμες για «βεντούζες» πιστών, κάπου στην Δραπετσώνα κοντά.
Όταν λοιπόν η πιο πάνω ισχύουσα σήμερα κατάσταση, που όπως πάει θα θεριέψει, και όταν αυτό συμβεί που σίγουρα θα συμβεί, διότι όλοι το προβλέπουν, πως και από που θα βρεθεί η απαραίτητη συνοχή λαού ενώπιον εθνικού θέματος;
Τέλος ο Γερμανός καγκελάριος φέρεται προετοιμαζόμενος, μαζί με άλλους ηγέτες ομοίως ετερόκλητων λαών, να οργανωθεί προς στήριξη της Ουκρανίας εναντίον του στρατού (ετερόκλητος και αυτός για να μην ξεχνιόμαστε)της Ρωσίας, που βρίσκεται στην Ουκρανία. Αν παρ ελπίδα αυτό συμβεί, θα πάρουμε όλοι από ένα μάθημα. Όμως δεν θα συμβεί, και γίνονται πολλές προσπάθειες για να μην πραγματοποιηθεί.
