Λουκά, μέμνησο …..

Γράμμα ενός συμμαθητή του Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου και αρθρογράφου του taxalia

Κύριε πρωθυπουργέ, 

 Ο κατάλογος των 96 συμμαθητών σου δημοσιοποιήθηκε ήδη, οπότε δεν έχω λόγους να μην αποκαλυφθώ. Θ’ αρχίσω γράφοντας πως θυμάμαι ότι ήσουν ο άριστος των αρίστων. Σε θυμάμαι σε μερικά reunions, όπου με δυσκολία αναγνωρίζαμε μετά από τόσα χρόνια αρκετούς από τους συμμαθητές μας. Η δική σου φυσιογνωμία, όμως, αναλλοίωτη, όπως και των περισσοτέρων. Σήμερα..

εορτάζουμε τη μνήμη εκείνων που θυσίασαν τη ζωή ή την ψυχή τους για ψωμί, παιδεία, ελευθερία.

Την ημέρα εκείνη του 1973 απουσίαζες στην Εσπερία, όπως και εγώ. Δεν ζήσαμε από κοντά τον αγώνα κατά της δικτατορίας, τον οποίον οι πολλοί τιμάμε και οι ελάχιστοι λοιδορούν. Δεν βρισκόμασταν βέβαια στις γκλαμουράτες πρωτεύουσες, όπου κατοικοέδρευαν όσοι έδρεψαν στη συνέχεια δάφνες αντίστασης, αν και δεν τις εδικαιούντο. Δεν ζήσαμε από κοντά τα ανδραγαθήματα πολλών που μετέτρεψαν το όραμα των φοιτητών τού Πολυτεχνείου σε αξιώματα και πλούτη, άνομα ως επί το πλείστον. 

Εγώ, πάντως, έζησα την πτώση της χούντας με τίμημα την καταστροφή της Κύπρου, τη δήθεν αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την πορεία του λαού μας προς την ελευθερία, την οποίαν έχουν φαλκιδεύσει για πολλοστή φορά οι έχοντες και κατέχοντες, οι σύγχρονοι δοσίλογοι. Με την ευκαιρία ανάληψης των καθηκόντων σου ως πρωθυπουργού τής χώρας είδα και πάλι να λοιδορείται το σχολειό μας, το οποίο πλέον φαντάζει ως φυτώριο πρωθυπουργών και υπουργών παντός καιρού. Γ’ αυτό το σχολειό θέλω να σου μιλήσω σήμερα. Απλώς για να σου πω τί έχω κρατήσει εγώ ως βιώματα και ως πολύτιμο φυλαχτό. Αυτό το σχολειό που δεν είναι οι τοίχοι και τα γήπεδα, τα σκοίνα και οι βελανιδιές. Διότι, όλα αυτά δεν είναι παρά σύμβολα μιας ιστορίας, είναι η φευγαλέα παράσταση που έρχεται στο νου με το άκουσμα της λέξης «Κολλέγιο». 

Το Κολλέγιο, στο οποίο είχαμε την τύχη να φοιτήσουμε, είναι στην ουσία κάτι πολύ διαφορετικό. Είναι το πνεύμα που πλανιέται ανάμεσα στους τοίχους και διαπερνά τα επιβλητικά ξύλινα πορτοπαραθυρόφυλλα που, φευ, έγιναν εξ αλουμινίου. Είναι το όνειρο που ζη κανείς βαδίζοντας στους διαδρόμους του Μπενακείου, καθώς ζωντανεύουν μπροστά του οι πινακίδες «ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕ - ΒΑΔΙΖΕΤΕ ΔΕΞΙΑ», «DON’T RUN - KEEP TO THE RIGHT» και οι φιγούρες των μαθητών των μεγαλύτερων τάξεων με το κυανέρυθρο περιβραχιόνιο που επανέφεραν στην τάξη τους απείθαρχους. Είναι η καμπάνα που σήμαινε την έναρξη και τη λήξη των μαθημάτων, την οποίαν αντικατέστησε ο ήχος που προηγείται των ανακοινώσεων του αεροδρομίου. Είναι η βαθειά φωνή του καθηγητή που ακουγόταν στεντόρεια μέσα από την αίθουσα να περιγράφει παραστατικά, αλλά και με χειρονομίες που διακρίνονταν μέσα από τα θαμπά τζάμια της πόρτας, πώς κωπηλατούσαν οι δούλοι στις ρωμαϊκές γαλέρες ή πως δούλευαν οι δουλοπάροικοι στα latifundia. 

Είναι ο γλυκός και χαμογελαστός μαθηματικός που δεν αγρίευε ούτε τιμωρούσε. Αρκούσε να πει για να συνετισθούν οι πάντες: «Καθίστε φρόνιμα, διότι σεις μεν θα βγάλετε μία κόλλα χαρτί, εγώ δε θα σας βάλω δυο προβλήματα που δεν θα μπορούν να λύσουν ούτε δέκα τρελλοί». Είναι ο τιμητικός πίνακας και ο μαυροπίνακας, όπου αναγράφονταν τα ονόματα των άριστων και των χείριστων μαθητών κάθε δίμηνο. Ο τιμητικός πίνακας, στον οποίον η παρουσία σου ήταν αδιάλειπτη επί 10 χρόνια. Είναι οι μαρμάρινες πλάκες, όπου ακουμπάνε σμιλεμένα τα ονόματα όσων διακρίθηκαν σε διάφορους σχολικούς τομείς. Είναι ο καθηγητής που μας κατσάδιαζε, αν διαπίστωνε ότι γράψαμε εργασία [paper που λένε σήμερα οι «μορφωμένοι»] χωρίς βιβλιογραφία ή πως αντιγράψαμε από κάποιο σύγγραμμα παρουσιάζοντας το απόσπασμα ως δικό μας, ενώ αποτελούσε λογοκλοπή. Είναι η ακριβοδίκαιη και άτεγκτη εφαρμογή του θεσμού της αποβολής, όταν υπερβαίναμε τα εσκαμμένα. Ακόμη και της χρήσης του σωφρονιστικού ζαχαροκάλαμου. Είναι η ισότητα που εμπεδώναμε όλοι, άποροι, φτωχοί, ευκατάστατοι, πλούσιοι και πάμπλουτοι. Όλοι ίσοι στη μάθηση, στην άθληση, στην αναψυχή. 

Ο παιδευτικός χλευασμός άνευ διακρίσεων και προς πάσα κατεύθυνση, αλλά πάντοτε με τη σωστή δοσολογία. Οι επιθετικοί προσδιορισμοί «επώνυμος» και «ανώνυμος» καταφρονεμένοι και εγκαταλελειμμένοι εσαεί έξω από τη μάντρα με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ανίκανοι να την υπερπηδήσουν. Ένα σχολείο που ευτυχώς το σνόμπαραν υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σήμερα, όπου οι γόνοι πολλών παραγόντων ή και απλώς φίλων ή έστω παρατρεχάμενων όλων των κομμάτων, επιχειρηματιών και τηλεοπτικών αστέρων - όλων αυτών που ευθύνονται για τον μαρασμό του λαού μας - έχουν εξασφαλισμένη θέση χωρίς ουσιαστικές εξετάσεις. Όπου η αποφοίτηση των γόνων αυτών θα απαθανατισθεί δεόντως δια του Τύπου. 

Και όλ’ αυτά μου θυμίζουν τη λέξη «άμιλλα» που είναι βαθειά χαραγμένη στη μνήμη μου για δύο λόγους. 

Πρώτον, διότι όταν μαζί με εκατοντάδες άλλους έδινα και εγώ εξετάσεις για να εισέλθω στην Τετάρτη Δημοτικού, την πρώτη τότε τάξη του Κολλεγίου, αυτή η λέξη ήταν η μόνη, της οποίας δεν έγραψα το συνώνυμο. Δεν την ήξερα. 

Δεύτερον, διότι το ουσιαστικό αυτό, συνοδευόμενο από το επίθετο «ευγενής», ήταν το συνώνυμο του «ΑΝΔΡΑΣ ΤΡΕΦΟΝ». Άμιλλα ευγενής στη μάθηση και στην άθληση, την οποία νοσταλγούσαμε από την πρώτη ώρα της αποφοίτησής μας μαζί με όλα τα άλλα που είχαμε διδαχθεί, όπως το «ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕ - ΒΑΔΙΖΕΤΕ ΔΕΞΙΑ», «DON’T RUN - KEEP TO THE RIGHT», το οποίο οι πάντες παραβίαζαν κυριολεκτικώς και μεταφορικώς στο Πανεπιστήμιο, στο πεζοδρόμιο, στην οδήγηση, στα κλιμακοστάσια, στις κερκίδες, στις συναλλαγές με την Εφορία, στην Πολεοδομία, στη Δικαιοσύνη. Παντού έξω από το σχολείο χωρίς εξαίρεση. 

Από τότε που το σχολειό μας έγινε μικτό, πολλά πράγματα αμβλύνθηκαν. Ίσως επειδή η φύση του θήλεος δεν αντέχει το πειθαρχημένο σύστημα της παιδείας, στο οποίο γαλουχούμασταν. Αλλά η μετάβαση στη νοοτροπία που απαντάται σήμερα στο σχολειό μας δεν μπορεί να αποδοθεί στο θήλυ γένος. Η σημαντική αυτή μεταβολή ασφαλώς και επηρέασε τα πράγματα, αλλά δεν ευθύνεται για την επί τα χείρω στροφή του σχολείου μας. Η γενικότερη έκπτωση των αξιών στην κοινωνία μας, δεν μπορεί παρά να είναι αυτή που επηρέασε και το σχολειό μας, αφού ανέκαθεν οι μαθητές πρωτίστως κουβαλούν στο σχολείο τα βιώματά τους από το σπίτι και δευτερευόντως κουβαλούν στο σπίτι τα βιώματά τους από το σχολείο. Και φυσικά ο διπλασιασμός των μαθητών με την ίδρυση του λεγόμενου Κολλεγίου Ψυχικού. Αποτελεί κανόνα του άγριου καπιταλιστικού συστήματος, στο οποίο ζούμε, ότι η αύξηση της ποσότητος των παραγομένων προϊόντων μειώνει την ποιότητά τους. 

 Είμαι βέβαιος πως συμφωνείς ότι αυτό είναι το Κολλέγιο, από το οποίο αποφοιτήσαμε κ. πρωθυπουργέ. Ότι αυτό ήταν το Κολλέγιό μας. Όχι άψυχα, και γιατί όχι έμψυχα, ντουβάρια. Αυτό είναι το Κολλέγιο που θυμήθηκα σήμερα με την ευκαιρία της ανάληψης των σπουδαίων καθηκόντων σου και την εορτή της επετείου που επέτρεψε και σ’ εσένα να βρίσκεται στον ύψιστο αυτό θώκο. Πολλές φήμες κυκλοφορούν για τον εντολέα σου, ο οποίος σίγουρα δεν είμαι εγώ και ο υπόλοιπος ελληνικός λαός. Οι διαδόσεις πολλές συνδυαζόμενες με το γεγονός ότι πολλοί πρωταγωνιστές τής σημερινής πολιτικής σκηνής είναι απόφοιτοι του ίδιου σχολείου. Η χρήση της τετράγωνη λογικής που μας δίδαξαν, η ιστορία και τα βιώματά μας με οδηγούν στην πεποίθηση ότι όλες αυτές οι φήμες, όλες οι διαδόσεις έχονται αληθείας. 

 Λουκά, συ μεν αυτοχαρακτηρίζεσαι και είσαι τεχνοκράτης. Προΐστασαι, όμως, ενός σχήματος συγκροτούμενου από μη τεχνοκράτες, οι οποίοι έχουν διαπρέψει στη λεγόμενη «πολιτική σκέψη», την οποίαν εγώ ορίζω ως την τέχνη της δολιχοδρομίας, της εξαπάτησης των μαζών, της εξαγοράς του ψηφοφόρου και της αρπαχτής. Κυκλοφορεί εντόνως η φήμη ότι είσαι ο απεσταλμένος των αγορών [= τραπεζών], των οποίων τα συμφέροντα υπηρετείς, και όχι του ελληνικού λαού. Ότι κύριο μέλημά σου είναι η ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών και όχι η ευημερία των Ελλήνων. 

Κάνε, λοιπόν, μια βόλτα στη ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα του Περάματος, στις φτωχογειτονιές της Θεσσαλονίκης, στα Πομακοχώρια της Θράκης, στα σύνορα του Έβρου, στα ελληνοαλβανικά σύνορα, στις βουνοκορφές της Αρκαδίας, της Κρήτης, της Πίνδου, σε όλους τους μαχαλάδες, σε όλες τις εγκαταλελειμμένες από τους υπουργούς σου εσχατιές της πατρίδας. Νοιώσε τον παλμό και τις αγωνίες του απλού έλληνα πολίτη και πολιτεύσου με Ευθυκρισία, Δικαιοσύνη, Ισονομία, Ευσπλαχνία και Πατριωτισμό. Όπως διδαχθήκαμε τις έννοιες αυτές από τους πανάξιους και ανώνυμους δασκάλους μας. Σε εκλιπαρώ! Διάψευσε με την πολιτεία σου όλες τις φήμες. 

Σωτήριος Καλαμίτσης

Η πλήρης λίστα των διάσημων συμμαθητών του Λουκά Παπαδήμου της τάξης του 1966:

ΑΡΗΣ ΑΒΔΕΛΑΣ

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΓΝΟΥ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΖΟΓΛΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΚΟΥΜΑΝΗΣ

ΘΑΝΟΣ ΑΣΗΜΑΚΗΣ

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΛΚΗΣ ΒΑΤΙΔΗΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΟΥΡΑΚΗΣ

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΟΥΡΕΞΑΚΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΒΡΕΚΟΣΙΣ

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΑΜΑΣΙΩΤΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΕΔΕΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΡΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΔΟΥΜΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΑΓΩΝΑΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ

ΣΤΑΘΗΣ ΖΑΧΟΣ

ΖΕΡΑΡ ΖΟΥΛΛΙΕΝ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΟΒΙΤΣ

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΠΑΚΤΣΟΓΛΟΥ

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ

ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΤΣΩΝΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΑΟΥΝΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΤΗΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΧΡΑΜΑΝΟΓΛΟΥ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΚΚΙΔΗΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΚΟΣΟΥΛΗΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΜΙΝΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΝΙΑΡΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΑΡΟΥΔΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΡΟΥΣΗΣ

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΟΝΤΟΣΤΟΛΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΡΩΝΗΣ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΤΣΑΛΗΣ

ΝΕΣΤΩΡ ΚΟΥΡΑΚΗΣ

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΟΥΡΝΙΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΒΑΝΟΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΡΙΑΚΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΚΕΤΟΣ

ΜΙΚΕΛΗΣ ΜΑΡΚΙΔΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΙΩΤΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΡΝΕΡΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΥΡΙΔΟΓΛΟΥ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΙΜΑΡΙΔΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΣΣΑΡΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΕΤΣΟΒΙΤΗΣ

ΑΒΡΑΑΜ ΜΙΖΑΝ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΜΦΕΡΡΑΤΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΣΑΙΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΙΣΤΗΣ

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΝΟΜΙΚΟΣ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ

ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΡΕΖΑΝΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΗΓΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ-ΜΗΝΑΣ ΣΙΤΙΝΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΙΚΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΖΕΤΖΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΑΝΤΑΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΑΒΛΙΡΗΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΣΑΜΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΣΑΤΣΑΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΧΑΛΗΣ

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΣΟΛΑΚΗΣ

ΧΑΤΣΙΚ ΤΣΟΛΑΚΙΑΝ

ΣΤΑΜΟΣ ΦΑΦΑΛΙΟΣ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΦΙΛΙΠΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΦΩΚΑΣ-ΚΟΣΜΕΤΑΤΟΣ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΙΩΣΗΦ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗΣ

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΙΩΤΕΛΛΗΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΑΚΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΥΣΟΓΕΛΟΣ