ίδια ετικεταρισμένη και άκρως ενοχλητική για μένα πολιτική διαφοροποίηση επί κοινωνικής βάσης ανάμεσα στους δυο μεγαλύτερους πολιτικούς πόλους, τη Δεξιά και την Αριστερά.
Διαφοροποίηση που έφερνε πάντα σε υποδεέστερη θέση την κύρια εκπρόσωπο της πρώτης, Νέα Δημοκρατία, η οποία - σε σύγκριση με τη δεύτερη - παρουσιαζόταν σκληρή και απάνθρωπη ή, στην καλύτερη περίπτωση, λιγότερο ευαίσθητη απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Κι αναρωτιόμουν η δυστυχής, ως ψηφοφόρος της πρώτης:
''Αλήθεια, γιατί να 'ναι οι Αριστεροί πιο φιλάνθρωποι από μένα; Γιατί το κόμμα που με εκπροσωπεί ιδεολογικά να έχει το προσωνύμιο του κοινωνικού ανάλγητου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, αφού εγώ που το υποστηρίζω συμμερίζομαι τον πόνο του πάσχοντα συνανθρώπου μου και κάνω ό,τι μπορώ για να τον απαλύνω;''
Αυτά σκεφτόμουν απλοϊκά και μ' έπιανε πού και πού το παράπονο γιατί το έπαιρνα προσωπικά σε σημείο που να νιώθω ζήλια για τους πολιτικούς μου αντιπάλους κάθε που έβγαινα σε κόντρα μαζί τους, γιατί είχαν τον αέρα του ''κοινωνικά ευαίσθητου'' μόνο και μόνο επειδή ψήφιζαν Αριστερά ή Κεντροαριστερά, σε αντίθεση με εμένα που έβγαινα μ' ένα σφίξιμο στην καρδιά λόγω της αρνητικά φορτισμένης κοινωνικά πολιτικής επιλογής μου.
Καθώς μεγάλωνα, όμως, άρχιζα να προβληματίζομαι όλο και περισσότερο, μέχρι που έφτασα να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι κάτι δε μου άρεσε στο κόμμα που ψήφιζα και αυτό το κάτι ήθελα να το αλλάξω, γιατί για να το εγκαταλείψω δεν υπήρχε περίπτωση..
Είχα πειστεί, εξάλλου, ότι οι περισσότεροι ομοϊδεάτες μου διακατέχονταν, πάνω - κάτω, απ' τα ίδια φιλάνθρωπα αισθήματα μ' εμένα και ενοχλούνταν το ίδιο απ' τους χαρακτηρισμούς-ετικέτα, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα όμως να τους αλλάξουν.
Ωστόσο αυτό άλλαξε τα τελευταία χρόνια με την έξαρση του εθνικισμού, γεγονός που - κακά τα ψέμματα - δεν άφησε ανεπηρέαστη τη ''δεξιά πολυκατοικία'' και φυσικά τον ακρογωνιαίο λίθο της, την ΝΔ, ως προς το ζήτημα αυτό.
Εξετάζοντας την κατάσταση ορθολογιστικά, βάζοντας τα δάχτυλά μου επί των τύπων των ήλων, κατέληξα στο συμπέρασμα πως το έλλειμμα κοινωνικής πολιτικής που υπάρχει είναι πρωτίστως επικοινωνιακό και λιγότερο προγραμματικό!..
Κι αυτό το συμπέρασμα δε βγήκε τυχαία, αφού στηρίχθηκε σε προγράμματα, πολιτικές τοποθετήσεις, αναρτήσεις υπουργικές και προπαντός ομιλίες προεκλογικές και μετεκλογικές, που είχαν ''σφραγίδα'' πρωθυπουργική.
Με βάση τα δεδομένα αυτά και με την παραδοχή ότι μπροστά στο καλό υπάρχει πάντα το καλύτερο, έβαλα στο... ''μικροσκόπιό'' μου τις δηλώσεις των σημερινών κυβερνητικών αξιωματούχων, και δη τις ανακοινώσεις και εξαγγελίες των υπουργείων Εργασίας / Κοινωνικών Υποθέσεων, και Υγείας.
Όλες υπό την ομπρέλα των πρωθυπουργικών επιλογών, ελάχιστα διέφεραν από τις γνωστές προτέρων κυβερνήσεων της ΝΔ: λιτές και αφυδατωμένες, ''άοσμες'' κι ''άγευστες'', άριστες σαν παραδείγματα πυκνότητας ύφους:
''... ένα πρόγραμμα που προβλέπει λιγότερους φόρους, περισσότερες και καλύτερες δουλειές, ένα πρόγραμμα που εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών, για το δημογραφικό και τη στήριξη των νέων οικογενειών, με προτεραιότητα την προστασία όσων άδικα επλήγησαν από την κρίση...''
'' Καλά όλα αυτά, πολύ καλά''..., σκεφτόμουν, ''αλλά δε θα 'πρεπε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην επανάσταση του αυτονόητου που αναγγέλθηκε απ' τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Γιατί να μπερδεύουμε τα οικονομικής φύσεως θέματα με τα καθαρά ανθρωπιστικά που επιζητούν κραυγαλέα τη λύση τους εδώ και χρόνια;''
Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης την έδωσε αυτήν τη λύση σε μια χαρακτηριστική περίπτωση, μόνο που δεν τη διαφήμισε για ν' ακουστεί στα πέρατα της Ελλάδας, στο πιο απομακρυσμένο νησί και το πιο αραιοκατοικημένο χωριό της:
«Μπαίνει τέλος στις ουρές της ντροπής στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ!!!.. Εις το εξής θα μπορούν να παίρνουν τα φάρμακα τους από τα φαρμακεία οι καρκινοπαθείς και οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας... »
Υπάρχει πιο χαρμόσυνη είδηση απ' αυτήν που επικαλούνταν στις προσευχές τους χιλιάδες πάσχοντες συνάνθρωποί μας; Όχι, βέβαια!!!.. Ε, τότε λοιπόν, γιατί δεν την βροντοφώναξε η ''δεξιά'' - κεντροδεξιά κυβέρνηση, για να κλάψουν από χαρά οι ασθενείς και οι συγγενείς τους;
Γιατί δεν την έκανε σποτάκι στα Μέσα το υπουργείο Υγείας, για να περάσει αμεσότερα το λυτρωτικό μήνυμα, παρά μόνο έβγαλε την ξερή ανακοίνωση: ''... Με τη διαδικασία αυτή προσπαθούμε να βάλουμε τέλος στην ταλαιπωρία χιλιάδων ασθενών...'';
Μα τι λέω; Αυτά είναι... λαϊκιστικές συνήθειες, που δεν συνηθίζονται από ένα ''σοβαρό'' κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία... Δυστυχώς, αυτήν την ελιτίστικη νοοτροπία των συγκρατημένων συναισθημάτων - που θαμπώνει το κοινωνικό προφίλ της ΝΔ - την πέρασαν οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και στη βάσης της.
Αποτέλεσμα αυτού είναι να αρνείται αυτή να δείξει τα φιλάνθρωπα αισθήματά της απέναντι και στις τραγικές ακόμα περιπτώσεις μεταναστών, για να μην αμφισβητηθεί η κυριλέ δεξιοφροσύνη της, λες και αυτή έχει κηρύξει 'εμπάργκο' στα αισθήματα φιλαλληλίας προς ο,τιδήποτε διαφορετικό...
Προς επίρρωση της άποψης ότι έχει ολέθριες και πολλαπλασιαστικά αρνητικές επιπτώσεις στην ΝΔ η μόνιμη πλέον ''ετικέτα'' που της κόλλησε η Αριστερά περί διάστασής της απ' την κοινωνική ευαισθησία, είναι ένα σχόλιο αγνώστου (με αφορμή το άρθρο μου ''Δημόσιο σύστημα φιλανθρωπίας'' ή κοινωνικός ρατσισμός με υγεία μόνο για Έλληνες; ), που ειλικρινά με συγκίνησε:
- Στην υγεία δεν είμαι δεξιός. Ο ανθρώπινος πόνος πρέπει να ανακουφίζεται. Δεν με απασχολεί πόσο κοστίζει. Συμφωνώ, επιβαρύνεται και αδικείται αυτός που πληρώνει. Δεν πάει όμως ο κόσμος για πλάκα στα νοσοκομεία. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι ακόμα και οι γύφτοι που γεμίζουν της εφημερίες πάνε γιατί δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν; Γιατί τους αρέσουν οι διάδρομοι και οι αίθουσες αναμονής;
Να τα μηνύματα που εκπέμπονται αβίαστα προς την ΝΔ: Ότι έχει περάσει διαχρονικά στον κόσμο την αντίληψη ότι ''Δεξιά και κοινωνική ευαισθησία (στην υγεία, εν προκειμένω) δεν πάνε μαζί'', αν και μπροστά στην τελευταία είμαστε όλοι ίσοι, όπως και μπροστά στο θάνατο!!!..
Αυτό που μας μένει να κάνουμε, λοιπόν, είναι να ''πολεμήσουμε'' τον ''κοινωνικά ευαίσθητο'' πολιτικό μας αντίπαλο (ΣΥΡΙΖΑ) με τα ίδια του τα όπλα, τον ανθρωπισμό και τις κοινωνικές προεκτάσεις του, που συνάδουν αναμφισβήτητα περισσότερο με τη ''συντηρητική'' ιδεολογία των πιστών (στην πλειοψηφία τους) χριστιανών ψηφοφόρων της ΝΔ.
Αυτήν την επιλογή συμμερίζομαι κι εγώ - με αφορμή το μεταναστευτικό - μαζί με χιλιάδες άλλα μέλη του κόμματος που δεν έχουν το θάρρος να παραδεχτούν την αλήθεια ούτε στον ίδιο τον εαυτό τους... Αυτό, φυσικά, δε συνεπάγεται σε καμιά περίπτωση τη διατήρηση του Συριζαίικου ''τρόπου'' φύλαξης των συνόρων, δηλαδή του ''μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε''.
Αντίθετα προϋποθέτει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαγρύπνηση, ώστε να στείλει σήμα στους μετανάστες ότι είναι ανεπιθύμητοι, κάτι που υποστήριζε εξαρχής ο π. πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, η μεταναστευτική πολιτική του οποίου χλευάστηκε κατά κόρον απ' την Αριστερά, αλλά στο τέλος δικαιώθηκε, γιατί είχε πετύχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Με δικαιωμένο τον Σαμαρά, λοιπόν, βλέπω τους κυβερνητικούς εκπροσώπους να εφησυχάζουν στις δάφνες τους έχοντας προφανώς στο μυαλό τους τον απόηχο απ' τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα φανατικών ''οπαδών'' τους απέναντι σε ''ακραίες'' αποφάσεις τους στο μεταναστευτικό.
Τους λέω ότι δεν πρέπει να το κάνουν αυτό, αλλά αντίθετα να ανησυχούν από τέτοιου είδους αντιδράσεις, γιατί είναι κακός οιωνός που σηματοδοτεί μια αισθητή διαφοροποίηση στο εσωτερικό της ΝΔ, αφού επιβεβαιώνει την υποψία για διείσδυση στη φιλελεύθερη παράταξη του ''Ορμπανικού πνεύματος'', που έχει ακροδεξιό ''άρωμα'' και για τα εδώ πολιτικά δεδομένα...
-Τι λέτε, κύριοι της κυβέρνησης; Ότι ο Όρμπαν... πέφτει πολύ μακριά για να σας ''αγγίξει'';
- Κάνετε λάθος αν υποτιμάτε την επιρροή του Ούγγρου πρωθυπουργού σε ευεπηρέαστες στον εθνικισμό μάζες ψηφοφόρων σας, θα σας απαντούσα. Πολύ περισσότερο τώρα, που - όπως φάνηκε απ' τις τελευταίες εκλογές - προσχώρησε στις τάξεις σας ικανός αριθμός πρώην Χρυσαυγιτών ''εθνικοφρόνων''...
- Ναι, αλλά αυτοί ήταν παλιοί δικοί μας και επιστρέφοντας εμβαπτίσθηκαν στα νάματα της Δημοκρατίας και της Νέας Δημοκρατίας, θα μου λέγατε και θα συμπληρώνατε καθησυχαστικά πως τέθηκαν ήδη υπό την ''προστατευτική ομπρέλα'' της ''πατριωτικής Δεξιάς'', που έχει βαρύνουσα θέση μέσα στο κόμμα.
- Έτσι είναι, δεν αντιλέγω..., θα σας απαντούσα, αν και αυτή η ''ομπρέλα'' μερικώς με εφησυχάζει. Γιατί καλές οι απόψεις της περί ελληνικού έθνους και συμπόρευσής του με την Ορθοδοξία, αλλά Ορθοδοξία χωρίς ανθρωπισμό δεν νοείται, αφού η αγάπη για τον πλησίον είναι το άλφα και το ωμέγα της!..
Με το δεδομένο αυτό, κύριοι εκπρόσωποι της ''πατριωτικής Δεξιάς'', πώς θα κάνουμε διαχωρισμούς για το ποιοι απ' τους μετανάστες που ήρθαν ως ασθενείς και ικέτες στα νοσοκομεία μας θα ζήσουν θεραπευμένοι και ποιοι όχι;
Λένε οι δικοί μας ''Ορμπανιστές'': Όλα αυτά τα 'χουν στήσει (άγνωστο ποιοι), για να νοθέψουν την ευρωπαϊκή κουλτούρα με εκατομμύρια μουσουλμάνους, να κάνουν την Ευρώπη μουσουλμανική. Το μεγαλύτερο θύμα είμαστε εμείς, προς ώρας, λόγω της μαζικής προσέλευσης προσφύγων και μεταναστών στα νησιά μας, όπου κάνουν ουρές στα Κέντρα υποδοχής οι καινουριοφερμένοι, για να βγάλουν ΑΦΜ και να κάνουν αμέσως την αίτηση παροχής ασύλου...
Και είναι αλήθεια, ως προς το δεύτερο σκέλος τουλάχιστον. Ποιος αντιλέγει... Οι τελευταίες άλλωστε ανταποκρίσεις απ' τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου (Λέσβο, Σάμο και Χίο) που εκπέμπουν SOS επί πέντε χρόνια, αυτό επιβεβαιώνουν. Όμως μήπως φταίμε κι εμείς που οδηγήθηκαν τα πράγματα σ' αυτήν την κατάσταση;
Για θυμηθείτε όμως μαζί μου, σας παρακαλώ, πώς και πότε αφηνίασε η Τουρκία κι άρχισε να μας ''φορτώνει'' με χιλιάδες ταλαίπωρους μετανάστες και πρόσφυγες; Μήπως απ' τον Σεπτέμβρη του 2015 όταν ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είπε - λόγω ασχετοσύνης του, μάλλον - ότι ''δεν έχει σύνορα η θάλασσα'';
Πέντε μέρες μετά απ' αυτήν τη βλακώδη του δήλωση, ακολούθησαν οι προκλητικές δηλώσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών περί μη ύπαρξης οριοθετημένων θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Και αμέσως μετά, άρχισαν σε καταιγιστικό ρυθμό, οι ''αποστολές'' με σωσίβιες λέμβους των... ''καταραμένων της γης'', προσφύγων...
Λοιπόν, ευθύνονται οι μετανάστες κι εδώ για τη δικιά μας ανοησία και απρονοησία; Μήπως γίναμε πάλι αμνήμονες ή συγχωρήσαμε κιόλας τους φταίχτες; Το ενθαρρυντικό βέβαια είναι ότι ο νέος πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης βαδίζει στα χνάρια εκείνου που δικαιώθηκε και είναι αποφασισμένος να ''επιστρέψει'' στην Τουρκία αυτούς που δε δικαιούνται ασύλου.
Είναι μια καλή αρχή, αν και αυτοί που παίρνουν την πολυπόθητη κάρτα είναι σαφώς πολλαπλάσιοι απ' τους επιστρέφοντες λόγω απόρριψης του αιτήματός τους. Μένουν ακόμα να γίνουν πολλά στο ζήτημα των επιστροφών τους, αλλά εν τω μεταξύ πρέπει να υπάρξει λύση, λύση ανθρώπινη του υπουργείου Υγείας, για τους έχοντες άμεση ανάγκη περίθαλψης πρόσφυγες και μετανάστες.
Κι ας μη φέρουν προσκόμματα σ' αυτό οι ''περήφανοι Δεξιοί'', που κατευθύνουν προς ώρας τον θυμικό των ψηφοφόρων τους προς Ορμπανικού τύπου λύσεις. Ας το καταλάβουν, επιτέλους, ότι αυτές βολεύουν θαυμάσια την Αριστερά και δικαιώνουν τον τίτλο της ως ''κοινωνικά ευαίσθητης'', ενώ δεν είναι, αν σκεφτεί κανείς πως ισοπέδωσε φορολογικά την μεσαία τάξη, επέδειξε πρωτοφανή αμοραλισμό στο φλεγόμενο Μάτι και έδειξε πλήρη αδιαφορία στο θέμα της υπογεννητικότητας.
Ο Βίκτορ Όρμπαν [το κόμμα του οποίου (Fidesz) απεβλήθη απ' το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ/EPP) λόγω των ακραίων του θέσεων στο μεταναστευτικό] είναι παράδειγμα προς αποφυγή κι όχι προς μίμηση. Το λέω εμφατικά αυτό γιατί διαπιστώνω από αντιδράσεις μερίδας δεξιών ψηφοφόρων ότι ο Ορμπανισμός καλά κρατεί στους κόλπους της ΝΔ και λειτουργεί ήδη ως υποκατάστατο Δημοκρατίας μέσα στα σπλάχνα της...
''Κρινιώ Καλογερίδου'' (Βούλα Ηλιάδου)
.jpg)
.jpg)
%20(3).jpg)
